มินิมอร์ชอบช่วงงานหนังสืออยู่ประการหนึ่ง ไม่ใช่เพราะว่าได้ช็อปหนังสือหรอกนะ! แต่เพราะว่าในช่วงระหว่าง-หลัง งานหนังสือ คนที่ทำงานในแวดวงนี้มักจะมีอะไรเบื้องหลังมาเล่าให้เราฟังเรื่อยๆ (แน่นอนว่าช่วงก่อนหนังสือแค่มีเวลานอนก็ดีแล้วจะให้เล่าอะไรหนักหนา!) คราวนี้เป็นเรื่องของหวย...และงานเขียน ไม่ใช่ first time เล่นหวยของลุงเนลสัน แต่หมายถึงสนพ. นักเขียน และการทำหนังสือเล่มหนึ่งเพื่อขาย เราไม่รู้เลยว่ามันจะฮิตไหม มันจะดีไหม ทุกการลงทุนเป็นความเสี่ยง การเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์และบรรณาธิการทำให้เกิดข้อสงสัยอย่าง "นักเขียนที่เขียนงานสารคดีจริงจังหายไปไหน" ลองไปอ่านไอเดียของคุณ Natchanon Mahaittidon กัน (ชื่อคุ้นเนาะ) ใน 'หวยนักเขียนกับมาตรฐานที่ถูกแช่แข็งของนักเขียนหน้าใหม่'

นอกจากเป็นสถานที่จัดมีพระราชพิธีสำคัญ แหล่งต่อรถเมล์ใหญ่แห่งหนึ่งของกทม. ลานจอดรถนักท่องเทีย่วต่างชาติ(?)แล้ว แถวๆ สนามหลวงยังทำอะไรได้อีก คุณ yuririi พาเราไปทอดหุ่ยเดินชมบรรยากาศโดยรอบสนามหลวง ตั้งแต่วังหน้าเดิมหรือโรงละครแห่งชาติ เรื่อยมาจนถึงร้านอาหารอร่อยเชิงสะพานสมเด็จพระปิ่นเกล้า ที่เอาใจคอ ‘ชีส’ อย่างที่สุด มินิมอร์ขอชวนทุกคนลองไปเดินเล่นแถวสนามหลวงในช่วงวันหยุดยาวนี้กัน เพราะในปกติแล้วทุกปีจะมีการอัญเชิญพระพุทธรูปมาให้สรงน้ำกันกลางลานสนามหลวง ซึ่งกว่าจะเดินไปถึงองค์พระ เราก็สามารถเบิร์นทั้งไขมันและผิวหนังตัวเองไปได้หลายส่วนเลยทีเดียว นอกจากนี้ช่วงเย็นๆ ของฤดูร้อนยังมีคนมาเล่นว่าวกันที่นี่อีกนะ ใครที่ยังไม่เคยเห็นคนเล่นว่าวจริงๆ จังๆ สงกรานต์นี้เป็นโอกาสดีที่จะไปเที่ยวสนามหลวงกันแล้วล่ะ ไปอ่านเอาไอเดียการท่องเที่ยววันหยุดในกทม.แทนโล่งได้ใน ‘ไปทำอะไรแถวๆ สนามหลวง’ (3) โดย คุณ yuririi ได้เลย หมายเหตุ เป็นสนามหลวง original แต่เสนอเป็นตอนที่สาม ไม่งงนะ อยากอ่านตอนก่อนหน้ากดลูกศรซ้ายที่ท้ายบทได้เลย

อ่าน (1)>>(2)>>(3)

Makers นี้...มินิมอร์อ่านชื่อแล้วนึกว่าเป็นเอนทรี่ทางเศรษฐศาสตร์แบบจริงจัง ประเภทที่ว่ามีคำศัพท์ยากๆ เต็มไปหมด แต่เมื่ออ่านแล้ว เฮ้ย มันก็ยังเป็นเศรษฐศาสตร์อยู่ดี แต่เป็นระดับครัวเรือนนะ เราลองมาเรียนรู้วัฒนธรรมที่แตกต่างเพียงแค่ข้ามแม่น้ำโขงกันหน่อยไหม คุณยิป เจ้าของ story นี้ ได้พาเราไปเที่ยวฝั่งประเทศลาว โดยที่ตัวคุณยิปเองฝึกภาษาลาวมาจากโทรทัศน์และหนังสือต่างๆ (เก่งมากเลย) แม้ภาษาลาว...จะหมายถึงภาษาที่ใช้ในฝั่งลาว และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย แต่ทุกที่ล้วนมีสำเนียงของตัวเอง และมีรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่พอพูดไปปั๊บระบุได้เลยว่าคนนี้มาจากไทย เช่นการพูดแล้วลงท้ายด้วยคำว่า ‘ครับ ค่ะ จ้า’ แล้วมันเกี่ยวกับภาวะราคาชะงักอย่างไร... จินตภาพถึงช่วงต่อปากต่อคำต่อราคาของ เทยเที่ยวไทยเอาไว้ แล้วตามคุณยิปไปอ่านใน ‘บทเรียนจากลาว....ภาวะราคาชะงัก’ โดย Armmie Born TobeBrave

มินิมอร์ชอบอ่านเรื่องราวของงานหนังสือจริงๆ นะ และนี่เป็นอีกเรื่องที่อยากเสนอ บันทึกของบรรณาธิการแห่ง bunbooks พูดถึงนักเขียนทั้งห้าที่ได้ร่วมงานกันในมหกรรมหนังสือปีนี้ คือ ‘วิกกี้ — Vickaay’, MAMO — มะโม, น้ำส้ม,  พาย—ภาริอร วัชรศิริ และ ‘เจนมานะ—แม็กซ์’ ซึ่งมีทั้งเพื่อนใหม่และคนที่เคยทำงานด้วยกันมาแล้ว ใน Post นี้ (ซึ่งมีตอนที่ 2) ไม่ใช่แค่บอกว่าใครทำอะไร แต่คุณหนุงหนิงได้เล่าถึงกระบวนการและสไตล์การทำงาน ซึ่งนักเขียนแต่ละคนก็มีสไตล์งานต่างออกไป แต่จุดร่วมคือต้องทำให้เสร็จก่อนงานหนังสือ! (เป็น fact อันปฏิเสธไม่ได้) บางคนก็ทำงานราบรื่นเสียเหลือเกิน แต่บางรายก็มีเหตุขัดข้องให้ต้องแก้ปัญหา แต่ทั้งนักเขียนและกองบรรณาธิการ ก็พาให้หนังสือทั้งห้าเล่มออกมาสู่สายตาผู้อ่านได้ ไปอ่านเรื่องราวของ ‘นักเขียนทั้งห้า ’ โดย Nungning Sisata กัน

อ่าน (1) >> (2)

การพบเจอกันของคนสองคนนั้นล้วนแต่มีเหตุผล บางทีเห็นหน้าก็ถูกชะตา แทบจะลากคอกันไปดื่มเหล้าตั้งแต่แรก กับบางคนด้วยความแตกต่างหลายอย่างทำให้แรกพบไม่ชวนให้รู้สึกอยากสนิทสนมนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความน่าสนใจในตัวคนๆ หนึ่งก็ทำให้เราก้าวข้ามข้อจำกัดมาได้ อย่างคุณ ffcc4d ที่ได้รู้จักกับ 'โอป้า' ที่แปลว่าพี่ชาย(ของน้องสาว)ในภาษาเกาหลี คำๆ นี้แม้จะถูกเรียกกันบ่อยครั้ง แต่ในความหมายลึกๆ นั้นอาจจะหมายถึงพี่ชายจริงๆ พี่ชายที่เป็นแฟนอายุมากกว่า หรือกระทั่งสามีก็เรียกคำนี้ได้นะ! แต่โอป้าที่พำนักอยู่โซลคนนี้นั้นมีอะไรที่น่าสนใจ เขาไม่ได้ชอบธุรกิจบันเทิงของประเทศตัวเอง แต่ข้ามฟากไปชอบ AKB48 จากญี่ปุ่นเสียนี่! ไปทำความรู้จักพี่ชายที่อายุแก่กว่า 7 ปี และบอกว่ากรุงเทพฯ นั้นเป็นพาราไดส์ใน 'oppa โพฮัง style!'

“อากาศร้อนๆ งานไม่เดินเลย” เป็นคำรำพึง ก่นด่า หรือสิ่งที่เราอนุมานว่ามันต้องเกี่ยวข้องกันโดยปราศจากความสงสัย เพราะต้องการหาคนผิดอยู่แล้ว แต่รู้ไหมว่าต่างประเทศเขาทำวิจัยเรื่องผลกระทบของอากาศที่มีต่อมนุษย์จริงๆ ซึ่งเราอาจจะคิดว่าอากาศร้อนในประเทศเขตอบอุ่น มีผลในเชิงบวก ทำให้คนสดชื่นอยากออกไปทำงาน ส่วนอากาศเย็นนั้นมีผลในเชิงลบ เพราะหนาวจนไม่เป็นทำอะไร ทว่าคุณแชมป์ได้หยิบยกเอางานวิจัยของ Harvard และงานศึกษาของ Atlantic มาเล่า และพบว่าอากาศหนาวมากๆ กลับทำให้มี productivity มากขึ้น! เพราะหนาวจนไม่สามารถไปทำกิจกรรมอื่นกลางแจ้งได้นั่นเอง นอกจากนี้ยังมีผลกระทบอื่นทางเศรษฐกิจอีกนะ ลองตามไปอ่านกันได้ที่ ‘On Weather VS Productivity’ โดย ‘Teepagorn W.’ ได้เลย

มินิมอร์และเพื่อนบางคนอาจจะยังมีภาพจำของ ‘รัสเซีย’ ในใจ ติดค้างจากสมัยยุคสงครามเย็น ประเทศที่ลึกลับ การดำเนินการที่น่ากลัว และอะไรอีกมากที่คนยากจะเข้าใจได้ เพื่อทำความเข้าใจว่าเพราะอะไรรัสเซียถึงมีภาพจำเช่นนั้น ความเป็นเพื่อนในทัศนคติของคนรัสเซียเป็นอย่างไร แล้วคนรัสเซียเขาดื่มวอดก้าเท่านั้นรึเปล่า ไปอ่าน สารานุกรมฉบับย่อของรัสเซีย โดย ‘Damansky’ กัน ตอนนี้ชื่อว่า ‘เป็นเพื่อนกับรัสเซียนั้นไม่ง่าย’ (แต่มินิมอร์ว่า Maker นี้อ่านแล้วเข้าใจไม่ยากนะ!)

ในยุคก่อนคนไทยก็กินข้าว ชาวนาปลูกข้าว ในยุคนี้คนไทยก็กินข้าว แล้วชานาก็ยังปลูกข้าว แต่ว่าหลายอย่างเปลี่ยนไป.... จากแรกเริ่มเดิมทีเราปลูกข้าวกันตามฟ้าฝน ด้วยปริมาณคนและระบบอุตสาหกรรมเราต้องการข้าวมากขึ้นเพื่อส่งออก ทำให้ชาวนาต้องใช้สารเคมีกับสิ่งที่เราต้องกิน เพื่อเพิ่มปริมาณผลผลิต แล้วสารเคมีก็ส่งผลกระทบ ก่อนที่จะมาถึงคนกินอย่างมินิมอร์และเพื่อนๆ คุณ ‘Songpol Wuttikaisriarkom’ เล่าว่าชาวนาที่เขาได้ไปใช้ชีวิตด้วยนั้น มีปัญหาร่างกาย สุขภาพ จากการใช้สารเคมี กระทั่งได้เปลี่ยนมาทำเกษตรแบบอินทรีย์ ใช้ปุ๋ย ยา และสิ่งต่างๆ ที่ผลิตจากธรรมชาติ ไม่เพียงจะได้ข้าวดีราคาสูงขึ้น คุณภาพชีวิตชาวนาก็ดีตามกันไป แล้วเพราะอะไร ทำไม หาเฉลยได้ที่ ‘ Organic Rice Farmer' เมื่อผมหนีเมืองไปอยู่นา นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น…’ 

คนรักสัตว์นั้นมีอยู่ทั่วไป ในออฟฟิศมินิมอร์เองก็มีทั้งคนที่รักสุนัขและแมว รวมถึงสัตว์อื่นๆ การแสดงออกของคนรักสัตว์นั้นเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะเป็นความเอื้ออารีที่มีให้กับเพื่อนร่วมโลก หรือการดูแลเขาทางกายภาพ พาไปวัคซีน หาหมอ แต่เราอย่าลืมว่าพฤติกรรมของคนรักสัตว์นั้นไม่เหมือนกันในทุกคน บางครั้งความห่วงใย ให้อาหารอาจจะไม่เพียงพอ แต่ต้องรวมถึงการดูแลจัดการประชากรแบบยั่งยืนด้วย คุณ ‘Immie Borwornwiwat’ มาเล่าให้เราฟัง เกี่ยวกับประสบการณ์การเป็นอาสาช่วเยหลือสุนัข ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ ตามอ่านได้ใน ‘อาชีพเสริมของสายสุ(นั)ข’ 

เรื่องนี้มินิมอร์ภูมิใจเสนออย่างยิ่ง เพราะเป็น Originals ใหม่ล่าสุดของทางเรา นำเสนอเรื่องราวที่ผูกพันกับคนเจนวายซึ่งโตมากับโทรทัศน์ช่องไอทีวีที่นำซีรีส์ญี่ปุ่น มาฉายต่อเนื่อง *ดอกจันไว้ว่ามินิมอร์ไม่เคยพลาดเรื่องที่คิมูระ ทาคุยะแสดง* ซีรีส์ญี่ปุ่นสามารถครองใจคนไทยได้จนทุกวันนี้ แม้จะมีกระแสละครชาติอื่นเข้ามา แต่ความโดดเด่นของซีรีส์ญี่ปุ่นก็ยังชัดเจน และยากที่จะมีใครทำเลียนแบบได้ กว่าเขาจะสร้างอัตลักษณ์ในละครได้นั้น ต้องผ่านอะไรมาบ้าง ซีรีส์ที่พูดถึงความฝัน ความหวัง และอาชีพต่างๆ ของคน...เพราะอะไรถึงต้องพูดถึงเรื่องนี้ ลองฟังที่คุณ ChamaNow เล่าใน ’01: จุดเริ่มต้นของซีรีส์ญี่ปุ่นกับการค้นหาละครในแบบตัวเอง’ กัน และตอนต่อไปมีทุกวันอังคารล่ะ