พูดเรื่องปีใหม่...เรื่องผ่านมาครึ่งปี มินิมอร์เลยขอเสนอเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก

มาพบกับปณิธานต้นปีของหลายนักเขียนจาก SALMONBOOKs กัน ว่าเขาจะทำได้ไหม มีใครทำปณิธานต้นปีบ้าง? มินิมอร์ไม่มี เพราะมีก็จำไม่ได้ แล้วชีวิตก็มีเรื่องตัดแทรกเยอะจนรู้สึกว่า "ไม่ทงทำแม่-ละ" ขอใช้ชีวิตแบบอิมโพรไวส์ไปเรื่อยๆ ดีกว่า ชิลๆ ไม่ใช่อินดี้นะ แต่ขี้เกียจต่างหาก *ร้องไห้*

แม่จะพูดถึงแม่น้ำไรน์ในยุโรปตรงชื่อโพสต์ แต่เรื่องที่คุณ ploycpha.j นำเสนอและมินิมอร์อยากแนะนำมากๆ คือช่วงต้นที่เป็นชีวิตในประเทศตะวันออกกลางล่ะ การใช้ชีวิตในช่วงเดือนรอมฎอนนั้นมีอะไรที่ชาวต่างชาติต้องเจอและปรับตัวบ้างนะ แตกต่างจากบ้านเราอย่างไร ในเรื่องเล่าไว้ละเอียดเลยล่ะ ยังไงก็ใกล้วันสิ้นสุดการถือศีลอดแล้ว ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์อวยพรและคุ้มครองพี่น้องมุสลิมทุกท่านด้วยจ้ะ :>

โพสต์นี้ของคุณ ISailom ทำให้มินิมอร์ชะงัก แล้วนั่งนึกเลยว่าเอ๊ะเราจำอะไรได้บ้างนะ... ป.2 ก็มีจำได้นิดหน่อย แต่ไม่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่ที่ในโพสต์พูดถึงเรื่องครูที่สอนแบบเรื่อยๆ เปื่อยๆ ในห้องแล้วบอกให้เด็กมาเรียนพิเศษกับตัวเองนี่...มินิมอร์เคยเจอมาแน่ๆ (แม้ไม่เยอะ) เพื่อนๆ เคยเจอไหม?

วัฒนธรรมการล้อชื่อพ่อ หรือเรียกชื่อพ่อแม่แทนตัวอย่างที่คุณ Nitipoom K. เล่ามานั้น หลายๆ คนคงมีเป็นประสบการณ์ในวัยเด็ก แต่บางคนก็ไม่มีเนาะ (อย่างมินิมอร์ไม่เรียกชื่อพ่อแม่แต่ตั้งฉายาเป็นสัตว์กันแทน) ตอนเด็กๆ ดูเป็นเรื่องสนุก แต่โตมาเราจะมองมันต่างไปไหมนะ หรือว่ามันคือส่วนหนึ่งของการ bully เราต้องลองสำรวจตัวเองละ

หลายคนรู้จักค่าย แต่ไม่รู้ว่าค่ายเขาเป็นอย่างไร ทำอะไรกัน ลองไปอ่านเรื่องราวของคุณ Lonely Bear กันไหม ไม่ใช่มีแค่โพสต์นี้นะ ตอนเก่าๆ ก็กดไปอ่านได้ ไปดูกันว่าไปค่ายแล้วต้องก่อสร้างนี่เรื่องจริงไหม แล้วนอกจากก่อสร้างทำอะไรกันบ้างนะ มินิมอร์ชอบการพักมาก คือถ้ามีคนไหนเรียนวิชานวดแล้วไปค่าย ท่าทางจะป๊อบ

แน่ะ เรื่องติ่งมาอีกแล้ว และเป็นเรื่องที่ดีเหมือนที่มินิมอร์เคยแนะนำไปเมื่อวันศุกร์ใน [ติ่ง101] 1 : บางทีคำถามก็เป็นคำตอบ โดย chaopim โพสต์นี้คุณ kainoo ได้เล่าประสบการณ์การติ่ง ใช้ชีวิตในต่างประเทศ ทำงานหาเงิน ว่าเมื่อต้องทำทุกอย่างพร้อมกันทั้งหมดในเวลาเดียวมันจะมีผลประทบอย่างไรบ้าง ใช่ว่าติ่งไม่ได้นะ แต่ต้องแบ่งเวลาดูแลตัวเองด้วยไงล่ะ ขอบคุณที่เล่าให้เราฟังนะ

>>>อ่าน 

คราวนี้เป็นการแนะนำหนังโดยคุณ Silapa Junior หลายๆ คนคงพอคุ้นชื่อหนังเรื่องนี้มาบ้าง เห็นหลายคนพูดถึงอยู่ในทวิตเตอร์เลยนะ Sing Street เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับวงดนตรีในยุคก่อน ฟีลรำลึกความหลังมาเต็ม แต่ถึงเป็นหนังแต่ก็มีแง่มุมให้เราได้มองนะ การเติบโต เปลี่ยนแปลงของตัวละคร ลองดูมันแล้วคิดว่าเอ๊ะ เราจะทำยังไงกับตัวเราดี นี่ก็เป็นประโยชน์จริงไหม

ความรู้สึกนี่เป็นเรื่องที่สรุปและตัดสินใจยาก ว่าไหม? อย่างที่คุณ xin.zerocelsius เล่ามา การรู้สึกรักชอบใครสักคนนึง พอระยะเวลาผ่านมาเราได้สำรวจตัวเองมากขึ้น มันอาจจะกลายเป็นความรู้สึกใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม หรืออาจจะเป็นเรื่องเดิมๆ ที่เราได้เห็นอะไรในมุมมองใหม่ก็ได้ แต่เราจะเห็นมันได้ต่อเมื่อเราสำรวจใจเราเองด้วยนะ

"เด็กผู้หญิงต้องสีชมพูสิ" "ผู้ชายชอบสีชมพูไม่ได้หรอก" หรืออย่างที่คุณ pokerbitchnoel เจอ "เป็นทอมแล้วทำไมชอบสีชมพูล่ะ" ...เฮ้ ซิส ตั้งสติ! *ไม่ใช่เพจน้อง* แต่ต้องตั้งสติจริงๆ สีก็คือสีไง มันเป็นเรื่องของแฟชั่น เรื่องของความพึงพอใจ ผู้หญิงจะชอบใส่สูท ผู้หญิงข้ามเพศแล้วแต่อยากแต่งเป็นทอมบอยก็ไม่ผิด มันเป็นเรื่องของเขาาา โตแล้ว เรียนรู้เรื่องเคารพความต้องการคนอื่นด้วยนะเบ่เบ๋

ปิดท้ายด้วยการเติบโตไปถึงจุดของการเป็น "ขุ่นแม่" ซึ่ง literally แม่ เพราะพูดถึงสาวสวยโตแล้วและมีลูกจนเป็นคุณแม่แล้วนั่นเอง คุณ kwpan เอา MV ใหม่ของสาวเฟอร์กี้มาให้เราดูกัน เพลงว่าแซบแล้ว แนะนำให้ดู MV จ้ะ รวมบรรดาเซเล็บคุณแม่สาวสวยไว้มากมาย มินิมอร์ดูแล้วนึกถึงการ boost up ความมั่นใจให้สาวๆ ทั้งหลายว่าเฮ้ เป็นแม่แล้วไม่ต้องโทรมก็ได้ สวยก็ได้จ้า ปะ ไปดู โตแล้วขอให้แซบได้แบบนี้ เริ่ด!