ผมเคยรู้สึกดีกับคนๆนึงมาก มากเสียจนทำใจยอมรับทุกข้อเสียของเขาได้แทบทั้งหมด ไม่ใช่เพียงแค่มองข้ามไป แต่ปรับโฟกัสตัวเองจนเห็นชัดแล้วยอมรับมันให้ได้ 

   ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นแค่ความรู้สึกที่ผมเป็นฝ่ายส่งไปทางเดียว ไม่มีการตอบคืนกลับมาในความรู้สึกรูปแบบเดียวกัน อย่างที่ใครๆเรียกมันอย่างเข้าใจกันทั่วไปว่า "รักข้างเดียว"

   ผมไม่ค่อยอยากเรียกมันว่ารักสักเท่าไหร่ ผมไม่มั่นใจว่านิยามความรักของคนทั่วๆไปกับความรู้สึกนี้ของผมจะตรงกันจริงๆหรือเปล่า หรือแค่คล้ายกันเพียงผิวเผิน แต่ลงลึกรายละเอียดอาจต่างกันไปเป็นคนละทาง

   "เวลาจะเยียวยาและเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในทางที่ดีขึ้น" ผมไม่เคยเชื่อกับประโยคปลอบใจยอดฮิตสำหรับผู้แพ้ประโยคนี้เลย ใครๆแค่พูดมันออกมาด้วยความสงสารปนกับความรู้สึกพยายามที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่เขาไม่ตั้งใจก่อมันขึ้นมากับคนคนนึงหรือแม้กระทั่งกับตัวเอง

   1ปี 2ปี 3ปี จนจะเข้าไปที่4 ผมรู้สึกว่าผมพาความรู้สึกของตัวเองออกไปไกลจนดึงกลับมาได้ยากลำบาก พยายามดึงแทบตายมันก็ยังตั้งนิ่งอยู่ตรงนั้น ผมนิยามความรู้สึกดีมากๆในจุดนั้นไม่ถูกว่ามันควรเรียกกว่าอะไร แต่วันดีคืนดีมันก็กลับย้อนเข้าทำร้ายหัวใจผมเองอย่างร้ายกาจ 

   เขาเยียวยาผมด้วยระยะทางและกาลเวลา เหมืิิอนกับในประโยคที่ใครๆเคยพูดมันออกมาแต่ผมไม่เคยเชื่อถือเลยสักนิด

   ผมมีความรู้สึกใหม่กับคนใหม่ๆเกิดขึ้นมาบ้างระหว่างที่ผมเหมือนมีสถานะผู้ป่วยที่อยู่ในช่วงรักษาตัว แต่ความรู้สึกใหม่พวกนั้นกับคนใหม่ ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ผมไม่ได้สร้างมันออกมาโดยใช้ความรู้สึกที่มีให้เขามาดัดแปลงหรือแบ่งมันมาเป็นสารตั้งต้นสร้างสารใหม่ ความรู้สึกเดิมยังคงอยู่ที่คนเดิมในจุดเดิมที่มันเคยอยู่สูงสุดโดยที่ผมไม่เคยแตะต้องมันเลยด้วยซ้ำ  

   แต่โลกนี้สร้างทุกสิ่งขึ้นมาให้มีวิวัฒนาการในตัวเองเพื่อความอยู่รอด ไม่ใช่แค่คน สัตว์ พืช และธรรมชาติ แต่นามธรรมอย่างความรู้สึกก็ด้วย วันนึงผมลองสังเกตและวิเคราะห์ เพ่งมองอย่างละเอียดกับความรู้สึกตรงนั้น มันยังมีปริมาณเท่าเดิม ตั้งอยู่ในจุดเดิม แต่มันเปลี่ยนไป 

   เหมือนรายละเอียดในตัวมันถูกเปลี่ยนแปลง และถ้าผมไม่ทันได้สังเกตอย่างละเอียดก็จะคิดว่ามันยังเป็นเหมือนเดิมเหมือนตอนแรก แต่ผิดอย่างยิ่งยวด มันเปลี่ยนไปแล้ว 

   บางความรู้สึกที่เคยมีและยังมีิอยู่ เราอาจเห็นว่ามันยังคงอยู่ในจุดเดิมไม่หายไปไหน เรามั่นคงจริงจังจริงใจ ไม่ว่ากี่ปีต่อกี่ปี แต่หากเราลองสังเกตให้ดี มันอาจจะยังคงอยู่ในจุดเดิมจริงๆไม่หายไปไหนจริงๆ มีเท่าเดิมไม่ลดปริมาณลงไป แต่กลับไม่ใช่ความรู้สึกแบบเดิมที่คุ้นเคย 

---

   อย่าหลอกตัวเองว่ามันยังเป็นแบบเดิม เพราะในเมื่อเวลาผ่านพ้นไป ไม่มีอะไรสิ่งไหนบนโลกที่จะเป็นแบบเดิมได้อย่างเต็มร้อยแท้จริง อย่างมากก็แค่คล้ายเดิม....ความรู้สึกของเราก็เช่นกัน