โลกของเราซึมเศร้าไม่เท่ากัน โดย Nungning Sisata

โพสต์ของคุณ Nungning Sisata เล่าให้เราเห็นชัดเลยจริงๆ ว่ามีคนอีกมากมายที่ไม่เข้าใจว่าโรคซึมเศร้านั้นเป็นอะไร ถึงขนาดมีตั้งกระทู้ว่าฮิตเป็นโรคซึมเศร้าเหรอ? คือแบบว่าช่าย เฮ้ ฮิตมาก อันดับหนึ่ง iTunes ละแกร๊ (สติ! มีสติหน่อย!) มินิมอร์ว่ามันไม่ใช่อาการฮิตหรอก เพียงแต่คนสำรวจตัวเอง ยอมรับและเข้าใจตัวเองกันมากขึ้น รวมถึงคนรอบข้างก็ใส่ใจปัญหานี้จริงๆ ไม่มองว่าแค่เรียกร้องความสนใจ ซึ่งคนที่เรียกร้องความสนใจมันก็คงมีแหละ แต่ก็อย่าไปเหมารวมจนละเลยคนที่เป็นจริงๆ อะเนาะ

ในเรื่องยังมีคลิปเกี่ยวกับการทำความเข้าใจคนป่วย การตั้งสติของคนรอบข้าง รวมถึงแนะแนวการปฏิบัติตัวเป็นผู้ฟังที่ดีอีกด้วย มินิมอร์ว่าเป็นโพสต์ที่ดี อ่านกันเถอะ
>>>อ่าน 

ครั้งแรกที่ 4 : ซึมเศร้า โดย vvkhxng

เรื่องราวการพอคนใกล้ชิดของคุณ vvkhxng ทำให้เราได้รู้ว่าโรงพยาบาลแต่ละแห่งมีระบบอย่างไร ขั้นตอนการคัดกรอง-แยกผู้ป่วยนั้นเป็นเช่นไร และยิ่งได้รู้ว่าหัวใจของคนดูแลผู้ป่วยนั้นต้องเข้มแข็งมากเช่นกัน ข้อความสำคัญในโพสต์นี้ที่มินิมอร์อยากจะไฮไลท์คือ “ซึมเศร้าไม่ใช่อารมณ์แต่เป็นโรค” มันไม่ใช่แค่ feeling blue แต่เป็นเหตุจากการเกิดสภาวะกดดันทางจิตใจสะสม หรือเพราะการหลั่งสารเคมีที่ผิดปกติของร่างกาย

ไม่ต่างจากไข้หวัดใหญ่ เส้นประสาทอักเสบ คือต้องรักษาด้วยวิถีทางการแพทย์ ไม่ใช่หิ้วไปหาพระนะยู ธรรมะของทุกศาสนาไม่ตอบโจทย์ โปรดพาคนใกล้ตัวที่มีอาการเข้าข่ายไปหาหมอ และมันไม่ใช่เรื่องน่าอาย เคยอายตอนป่วยเป็นลมพิษไหม? นั่นแหละ โรคซึมเศร้าก็ไม่ได้มีอะไรน่าอาย ไปหาหมอกันนะ
>>>อ่าน

เอนทรี่นี้เหมือนจุดประกายให้หลายๆ คนได้สำรวจตัวเอง และได้เล่าเรื่องของตัวเองมากขึ้น ส่วนหนึ่งก็เพื่อพูดคุยกับตัวเอง ทบทวนตัวเอง และพูดคุยกับคนอื่นๆ ที่แม้จะไม่เห็นหน้า แต่ก็ได้บอกเล่าสิ่งที่ตัวเองรู้สึก พบเจอ เผชิญ และต้องเยียวยา ขอบคุณ คุณ tan_x มากที่ได้เขียนเรื่องนี้ให้ทุกคนได้อ่าน นอกจากนี้ยังมีอีกหลากหลายเรื่องราวใน บันทึกบรรณารักษ์ โดย tan_fx ไปอ่านได้นะ
>>>อ่าน

คุณ amsorn เล่าให้เราฟังว่าบรรยากาศการไปพบจิตแพทย์นั้นเป็นอย่างไร คนที่มาหาหมอนั้นมีในช่วงอายุไหนบ้าง จะเด็ก ผู้ใหญ่ หรือเป็นวัยรุ่น อยากรู้ก็ต้องไปลองอ่าน แต่จุดหนึ่งที่เน้นย้ำในเรื่องคือ "อย่าหยุดยาเอง" ให้กินไปตามโดสที่หมอให้มา แม้ผลของมันอาจจะไม่ดีนัก แต่มันคือกระบวนการรักษา ที่เราต้องผ่านไปให้ได้ และคนรอบข้างขอได้โปรดช่วยให้กำลังใจด้วยเนาะ

นี่ มีรีวิวโรคด้วย ...งงสิงง รีวิวจริงๆ ชอบไอเดียในการเขียนของคุณ ksdholler มาก แม้อ่านแล้วจะรู้สึกว่ามันสนุกสนาน ตลก น่าอ่าน แต่ถ้าเป็น Timeline จริง ระยะเวลาจริง หนึ่งนาทีมันคงผ่านไปช้ามาก กว่าที่เราคิดเลยล่ะ พูดถึง side effect ของการใช้ยารักษาอย่างชัดเจนเลย เผื่อหลายๆ คนจะได้เข้าใจคนที่กำลังรับยาอยู่ หรือคนที่เป็นจะได้ไม่ต้องกดดันตัวเองจนรู้สึก guilty รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ มันเป็นผลของยานะ เป็นเรื่องที่ลำบากหน่อย ต้องใช้เวลาปรับตัว

เดี๋ยวๆ งงไหม ทำไมจู่ๆ กลับมาเรื่องตอนค้นพบว่าเป็นโรคซึมเศร้า ทำไมไม่เรียงตามลำดับขั้นตอน คือ...มินิมอร์คิดว่าเรื่องของคุณ Garfield Wareethaweesab น่ารักดี และแสดงให้เห็นเลยว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า หรืออาจจะมีอาการ panic attack แต่! ไม่ได้แปลว่าเราจะสูญเสียไลฟ์สไตล์เราไป ชีวิตยังมีก็ใช้ต่อไป ชอบกินก็ไปกิน กินวนไป! แล้วมารู้จักใจตัวเอง ทำความเข้าใจโลก และอยู่กับมันจนถึงวันที่เดินผ่านมันไปได้

มินิมอร์ขอย้ำอีกครั้งว่าโรคซึมเศร้าไม่ใช่โรคใหม่ แต่ที่เราเห็นว่า เอ๊ะ คนนั้นก็เป็น คนนี้ก็เป็น นั่นเพราะเขามีความเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น ยอมรับได้ สังคมก็เปิดกว้างและเริ่มเข้าใจแล้วว่ามันคืออาการป่วยทางร่างกายและจิตใจ มันไม่ใช่อารมณ์ และเป็นโรคหนึ่งซึ่งต้องได้รับการรักษาเหมือนกับโรคอื่นๆ ที่แสดงอาการทางกายภาพอื่นๆ (แต่นี่แสดงอาการทางจิตใจไง)