นี่เป็นไดอะล็อกเดิมๆที่ออกจากปากครูทุกครั้ง เมื่อมีการล้อชื่อพ่อแม่กัน 

ครับ เรื่องในวันนี้ก็คือวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามที่ทุกโรงเรียนพึงมีอย่าง "การล้อชื่อพ่อแม่" นั้นเอง 

ในโรงเรียนมัธยมมีสังคมของนักเรียนที่หลากหลายฉันใด คำด่าของเหล่านักเรียนก็มีหลากหลายฉันนั้น คำด่าที่ว่านั้นก็มีหลายหมวดหมู่ ไม่ว่าจะเป็นอวัยวะเพศ ยันดินแดนสวนสัตว์ซูโทเปีย แต่คำด่าที่ทำให้เกิดสงครามคารมไปจนกระทั่งสงครามหมัดมวย ก็คือ "ชื่อพ่อแม่"

ที่น่าสงสัยมากก็คือ ทำไมแค่ชื่อพ่อแม่ถึงต้องล้อกันเป็นสงครามกันเลย แค่พูดชื่อพ่อแม่นิดเดียวแต่ทำให้คนเราเกิดความโมโหคลุ้มคลั่งภายในจิตใจได้ขนาดนี้ วิธีที่เราใช้แก้แค้นก็คือการล้อชื่อพ่อแม่มันกลับนั่นแหละ แต่ถ้าเรายังไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของเป้าหมายล่ะ ที่โรงเรียนผมการค้นหาชื่อพ่อแม่ของเป้าหมายทำได้ 3 วิธีด้วยกัน  

 

 1.ป่วยการเมืองเข้าห้องพยาบาล 

ห้องพยาบาลเป็นศูนย์รวมแห่งใบข้อมูลทางสุขภาพ ไม่ว่าจะเป็นกรุ๊ปเลือด ยาที่แพ้ หรือแม้แต่ชื่อและเบอร์ติดต่อผู้ปกครองรวมอยู่ในใบข้อมูลทางสุขภาพด้วย ทำให้ห้องพยาบาลเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญแห่งหนึ่งที่จะได้ค้นหาชื่อพ่อแม่ของคนทั้งห้องเพื่อชิงความได้เปรียบก่อน 

เวลาที่มีงานเข้าค่าย ทัศนศึกษา ที่ต้องขออนุญาติผู้ปกครอง ก็มักจะเป็นโอกาสทองในการดูชื่อพ่อแม่ของเพื่อนในห้องอีกเหมือนกัน 

Generation Z อย่างเราต้องใช้สื่อโซเชียลให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพราะฉะนั้นจึงใช้โซเชียลมีเดียอย่าง Facebook หาชื่อพ่อแม่เพื่อนซะเลย (เดี๋ยว!)

การล้อชื่อพ่อแม่เพื่อน เป็นสิ่งหนึ่งที่เป็นสีสันภายในโรงเรียน แต่ทุกอย่างต้องอยู่ในความพอดี เพราะฉะนั้นก็อย่าล้อจนกระทั่งจำชื่อเพื่อนไม่ได้ เพราะคนที่เจ็บอาจจะไม่ใช่เพื่อนเราแต่เป็นเราแทน เคยเจอกรณีแบบนี้ครั้งนึงตอนมีงานประชุมผู้ปกครอง 

ภายใน. ตึกเรียนที่มีระเบียงกว้างๆ - กลางวัน 

เราเห็นเพื่อนมางานประชุม เราเดินเข้าไปทักเพื่อน 

         เรา : อ้าว ไอ้บี(นามสมมติ) มาด้วยหรอวะมึ..(เสียงเบาหายไปเรื่อยๆ).... 

ขณะเราที่กำลังทัก ทันใดนั้นเองตาของเราก็ไปป๊ะกับแม่มันเข้า 

โอ้ว บี จริงๆด้วย 

เราบอก ชิบหายละกู

(มีไดอะล็อกทที่คล้ายกันแค่เปลี่ยนป้าบีเป็นคนอื่นๆ เช่น มนตรี สมชาย ฯลฯ)

     วีรกรรมกับลูกคุณป้าบี (นามสมมติ) ยังไม่จบเพียงเท่านี้ เพราะที่ได้รับผลกระทบไม่ใช่ป้าบีแต่อย่างใด แต่เป็นรุ่นน้องคนหนึ่งที่ดันมีชื่อเหมือนกับแม่เพื่อนที่ชื่อ "บี" 

     บี (นามสมมติ) เป็นรุ่นน้องม.4 เธอเรียนศิลป์-ภาษา เธอเป็นตากล้อง เธอน่ารัก เธอเล่นFacebookทั้งวัน รวมถึงโพสสเตตัสทั้งวันด้วย  แล้ววันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

 

ตรงบันได. ตึกเรียนที่ห้องน้ำชายอยู่ชั้นคู่ - กลางวัน 

เรากับลูกป้าบีและผองเพื่อนอีกสองคนกำลังเดินลงบันไดเพื่อเปลี่ยนห้องเรียนไปยังคาบต่อไป เรากำลังคุยกับลูกป้าบีเกี่ยวกับเรื่องสัพเพเหระ

น้องบีและเพื่อนสาวอีกหนึ่งนางกำลังเดินขึ้นบันไดขึ้นมาสวนทางพวกเรา 

          เรา : ไอเxี้ยบี มึงงงงง 

ทันใดนั้นน้องบีก็สะดุ้ง แล้วมองหน้าเรา 

ชิบหายละกู เราได้คิดไว้ 

หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น (ซึ่งผ่านมาไม่เกินเดือน) ผมก็รู้สึกผิดกับน้องบี (นามสมมติ) และขอปฏิญาณว่าจะไม่ล้อชื่อพ่อแม่ใคร 

โดยไม่ดูเวล่ำเวลาอีก โอเคมั้ยบี 

จบ. 

(My twitter)