เขาที่ไม่ยอมเปลี่ยน และฉันที่ไม่ยอมอธิบาย ปัง! เขาปิดประตูแล้วออกไปข้างนอก ในห้องเหลือเพียงกลิ่นบุหรี่จางๆ ตัวฉัน และขอบตาที่ร้อนผ่าว เราทะเลาะกันจนฉันไม่อาจนับจำนวนครั้ง เลิกพูดถึงเรื่องแยกทางกันไปได้เลย คุณคิดว่าคนเราจะทนเสียใจไปทำไมกัน มีไม่กี่เหตุผลหรอก ว่ามั้ย ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน ฉันเลือก...

🌧️ .. ฝนกำลังตก จะว่าไปก็ไม่ได้เกลียดอะไรนักหรอกนะ ก็แค่ทำให้นึกถึงเสื้อผ้าที่ตากไว้เมื่อเช้า ก็แค่ทำให้ต้องมาติดแหงกอยู่ในร้านกาแฟทั้งที่ตัวเองไม่ได้ชอบกินกาแฟเลยสักนิด ก็แค่ทำให้ไปทำงานไม่ได้ทั้งที่มันเลยเวลามามากกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว ก็แค่นั้นเอง .. นานาเสะใช้ช้...

อยู่ๆเราก็คิดย้อนกลับไปถึงวันที่เรากับคุณเจอกันครั้งแรก วันนั้นเป็นเย็นวันศุกร์สิ้นเดือนที่รถติดบรรลัยขอโทษด้วยที่หยาบคายแต่การจราจรวันนั้นมันแย่มากจริงๆ เราเพิ่งเลิกเรียนพิเศษที่พญาไทรถบนถนนค่อยๆขยับทีละนิดๆ ตอนนั้นเวลาประมาณทุ่มเศษ แต่คนที่ป้ายรถเมล์ยังมีเยอะพอสมควรเราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น...

มีบางครั้งที่ผมกลิ้งโอ่งไปยังพื้นที่ที่มีคนชุกชุมอย่างเช่นร้านกาแฟ สถานที่ยอดฮิตในการรวมตัวของสมัยนี้เพื่อไปฟังเสียงมนุษย์คนอื่นๆ บ้าง และวันนี้ก็เป็นโชคร้ายของผมที่ตำแหน่งของโอ่งดันไปอยู่ใกล้กับมนุษย์เสียงแหลมพูดมากคนหนึ่ง...2 พวกเขาทำหน้าตกใจเมื่อเห็นผมหันไปหา ผมกลิ้งโอ่งจากไป ก่อนได้ยินเสียง...

เขาชอบฤดูฝนแต่ตอบไม่ได้ว่าชอบฝนหรือชอบเพราะบรรยากาศอึมครึมเย็นชื้น หรือเพราะความหนาวจากสายฝนทำให้รู้จักโหยหาความอบอุ่นเยี่ยงมนุษย์ เสียงฝนตกเปาะแปะน่ารำคาญแต่เพราะอากาศเย็นชุ่มฉ่ำทำให้เขาไม่โทษฝนเปาะแปะเปาะแปะ คงเป็นแมว ห่างจากเสาไฟฟ้าเลวหนึ่งช่วงแขนเขาหยุดย่ำเท้า หันตัวไปข้างหลังร่างมนุษย...

เจ้าไม่จำเป็นต้องเกลียดข้า เพราะข้าไม่มีพื้นที่มากพอสำหรับความเกลียดอีกต่อไปแล้ว รักข้าสิ เพราะมันยังคงมีที่ว่างมากมายสำหรับ ความรัก -salinsiree . ข้ายอมพ่ายแพ้ เพราะข้าเหนื่อยที่จะต้องคิดให้มากมาก ว่าจะชนะอย่างไรดีต่อสิ่งนั้น สิ่งนี้ และเมื่อข้าหยุดคิดและแพ้ ข้าล่องลอย และไม่หนักอึ้ง -salinsiree ...

แรงสั่นสะเทือนจากโทรศัพท์เครื่องบางไร้สิ่งปกคลุมไม่สามารถแย่งความสนใจจากเจ้าของที่กำลังลิ้มรสชาติหวานหอมของแพนเค้กหนานุ่มตรงหน้าได้ แม้แรงสั่นสะเทือนจะอยู่บนมือข้างซ้ายมานับเกือบสิบนาทีแต่ใช่ว่าคิมซอนอูจะสนใจ แอบรู้สึกรำคาญแต่หากวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะหรือเก็บใส่กระเป๋าจะทำให้หงุดหงิดมากกว่าเดิมเพราะเส...

"เจ้าคิด ว่าเจ้าเป็นคนยังไง?" คำตอบง่ายง่าย "ข้าก็เป็นข้า" เธอจ้องกลับด้วยดวงตาคมโต เย็นกริบ แต่อมยิ้มเหมือนอะไรสักอย่างที่น่ากลัวและกำลังตรวจสอบเหยื่อที่น่าพึงพอใจ "แต่ผู้คนนั้นมีมาก มีมากคนก็มากความคิด ตามแต่ความถนัดที่พวกเขาชอบคิด บางครั้ง-ข้าจึงเป็นเพียงแค่บางสิ่งที่ไม่เหมือนกันเลยเวลาอยู่ในควา...

วันนี้ประชุมทั้งวัน ทั้งประชุมกับทีมของตัวเองและเป็นตัวแทนทีมไปประชุมกับทีมอื่น บอกตรงๆว่าโคตรเหนื่อยนี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ก็หวังอยู่ทุกวี่ทุกวันว่าอยากให้เป็นครั้งสุดท้ายแต่ก็ผิดหวังอยู่เรื่อย กลับมาที่ห้องอย่างเหนื่อยอ่อนเดินตรงดิ่งไปที่เตียงนอนและทิ้งตัวลงไปตามแรงโน้มถ่วง อยู่ๆก็คิดถึง...

[One-Shot] HER | BEECRIS "So I won’t hesitate no more, no more It cannot wait, I’m sure.."I'm sure 0. “มันก็ตลกดีนะคะที่เราได้รู้จักกันครั้งแรกที่ร้านนั้นเพราะฉันคิดว่าคนแบบคุณคงไม่รู้จักมัน”เรานอนคุยกันบนเตียงห้องเพนเฮ้าของบีที่ฮันติงตันบีชเมืองชายทะเลในออเรนจ์เคาน์ตี, เซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียบรรยาก...

คุณหมอเบเนดิกต์กำลังก้าวลงมาจากรถม้า รองเท้าหนังที่สวมอยู่เปียกโชก เพราะสายฝนที่เทลงมาเหมือนฟ้ารั่ว บ่าวรับใช้รีบพาเขาเข้ามายังโถงทางเดินภายในคฤหาสน์ ทันทีที่คุณหมอเบเนดิกต์ก้าวเข้ามาภายในตัวโถงแห่งนี้ แวบหนึ่งเขาอดคิดถึงห้องของผู้ป่วยตัวเองไม่ได้ มันมืด และมีกลิ่นอับ เหมือนกับไม่ได้เปิดหน้า...

theme song(Affection -Cigarettes After Sex) "ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ ?" นิชิโนะ นานาเสะหย่นจมูกเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามจากคนที่นั่งอยู่ข้างกายเธอ ไอคำถามที่คล้ายกับโทรศัพท์ที่ได้รับสายเมื่อตอนหัวค่ำนี่อะไรกัน อย่างกับเป็นเรื่องที่เขาเรียกกันว่าเดจาวูเลย คงจะต่างกันตรงที่คนที่ถามไม่ใช่พ่อแม...