ลูกโลกใบใหญ่ ผมนั่งมองมัน ไม่ละสายตา หนึ่งในของสะสม อายุราวห้าสิบปี จากเจ้าของบาร์ประจำ ย่านเมืองเก่า แม้เวลาจะผ่านไปนาน แต่สภาพมัน ดูไม่เก่าเลย สีสันยังคงสดใส หลอดไฟภายใน ยังทำงานตามปกติ จริงๆมันอยู่ตรงนั้น ในที่ของมัน ตลอดมา ไม่เข้าใจว่าทำไม คืนนี้ ถึงได้ดึงดูดความสนใจ อย่างน่าประหลาด ...

ผมยืนอยู่หน้า “ท่าอากาศยาน” กับซองบุหรี่ที่ถูกขย้ำไม่เหลือซาก ท่ามกลางสภาวะว่างเปล่า มันเต็มไปด้วยความไม่เสถียรทางอารมณ์ ช่างเป็นช่วงเวลาสุดเปราะบางของชายวัยยี่สิบตอนกลาง น่าเวทนา ไอ่หนุ่ม หากแกคิดว่า จะสามารถจมดิ่มสู่ความเวทนาสุดน่าสมเพชได้ทั้งวัน แกคิดผิดมหันต์แล้ว แต่ก่อนที่จะจมดิ่งสู่ภวังค์ไปม...

เพื่อน “เราจองที่พักผิดเดือนว่ะ เอายังไงดีวะ” ดูเหมือนว่าสัญญาณแรกหลังจากเข้าสู่วัยเบญจเพสได้เริ่มขึ้นแล้วสินะ เมื่อการออกเดินทาง สู่งานดนตรีแจ๊ส ณ เมืองปาย ล้มเหลว อย่างไม่เป็นท่า ก่อนเวลาถึงหนึ่งเดือนเต็ม แต่ถ้าหากคุณคิดว่าเรื่องมันจบลงตรงนี้…นั่นผิดแล้ว “ไม่ต้องถามความเห็นกูก็ได้เพื่อน ลุยกันต่อส...

หลังจากวันก่อน วันที่ “มีเมฆเป็นส่วนมาก” ผ่านพ้นไป เชื่อหรือไม่ว่าผมนอนไม่หลับ ถึงต่อให้เผลอหลับ ก็หลับไม่เต็มตื่น น่าสมเพชตัวเองสิ้นดี แม้ว่าวันก่อนผมเองก็รู้ตัวดี ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ยิ่งทำให้ใจผม ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คงเป็นราตรีที่ยากเกินกว่าจะนิทรา ชายวัยเบญจเพสคนนี้ เริ่มมีอาการปวดหลังนิดหน่...

น่าแปลกใจ ทำไมบ่ายวันนี้ บรรยากาศดูครึ้มฟ้าครึ้มฝน อย่างประหลาด นี่มันฤดูฝนนะ จะแปลกอะไร แปลกตรงที่เมฆเหล่านั้น กำลังก่อตัว และควบแน่นกันทั่วฟ้า ไม่มีสัญญาณใดๆ ทุกอย่างมืดลงเหมือนพายุลูกใหญ่ อย่างน่าใจหาย ใช่แล้ว มันน่าใจหาย ไม่ทันไร สายฝนก็โปรยลงมา หนักขึ้น และหนักขึ้น เธอบอกจะมาหาฉันในวันนี้ แย่แล...

ในหนึ่งวัน ผมมีอะไรให้ทำมากมาย มันเยอะแยะ ยุ่งเหยิง เกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้ ว่าคนเรามันจะต้องจัดการอะไรมากมายขนาดนั้น แล้วหลายสิ่งหลายอย่างนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของผมด้วยซ้ำ ผมทุ่มแรงกาย ไปกับหน้าที่การงานไม่เว้นแต่ละวัน แต่ผมก็จะแบ่งกำลังกาย และความคิดให้กับสิ่งอื่นที่ผมรักในหมวดของงานอดิเ...

ย้อนกลับไป เมื่อพฤศจิกายน ปีที่แล้ว ผมชงกาแฟ หยอกล้อกับเพื่อนร่วมงานอย่างสนุกสนาน โอ้นั่น เธอมาแล้ว หนึ่งในแฟนพันธ์แท้มัชชะลาเต้ ผู้มีใบหน้างดงาม ช่างน่าประทับใจทุกที ที่ลูกค้าประจำ แวะเวียนกลับมาให้หายคิดถึง “มัชชะลาเต้ไม่หวานสินะครับ” บ่ายวันนั้นเป็นไปอย่างเรียบง่าย เครื่องชงกาแฟแสนคุ้นมือ พนักงาน...

ผมยังคงวนเวียนท่ามกลางภวังค์ จนกระทั่ง ผมเห็นนาฬิกาทราย ที่มีเพียงชิ้นเดียว ภายในร้าน ช่างน่าสนใจ เจ้านาฬิกาทรายแสนโดดเดี่ยว แถมยังอยู่ในจุดอับสายตาที่สุดภายในร้าน นั่นน่าสงสาร ที่วัตถุชิ้นนี้ เต็มไปด้วยคราบฝุ่น “แกคงอยู่ตรงนี้มาระยะนึกแล้วสินะ ฉันเข้าใจ” ผมหยิบมันขึ้นมา ละเลงจัดการคราบฝุ่นอย่างถนุถ...

วันหยุดแล้ว ช่างเป็นบ่ายวันศุกร์แสนอบอ้าว กับผมที่ยังคงอยู่กับอาการเมาค้างเมื่อคืน นี่ก็ปาเข้าไปเป็นวันที่เจ็ดติดต่อกัน หลังจากติดกับดัก วังวนของงานประจำ กดกาแฟรับแสงตะวัน และอ้าแขนรับเรื่องราวปวดร้าวของผู้คนรอบกาย ยามค่ำคืน ทำให้สุราหนึ่งฝา น้ำแข็ง และโซดา กลายเป็นเพื่อนคู่คิดรับแสงจันทร์ แถมนั่นยั...

Antibody ทุกคนต่างก็มี เพื่อที่จะเอาไว้ รักษาร่างกาย และจิตใจ เปรียบดั่งเป็น เกราะป้องกัน ทางโรคภัย และความเลวร้าย ที่เข้ามากัดกิน หัวจิต หัวใจ ของเพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย แล้วรู้อะไรไหม? ว่าเราต่างมีมันอยู่ภายใน และมันไม่ใช่เรื่องที่จะละเลยจนทำให้โลกภายนอกจำกัดขอบเขตความเป็นคุณ อย่าได้หลงลืม เพราะการมี...

อาการขาดสติ ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นได้ง่ายเลย สำหรับคนอย่างผม ถึงจะถูกกระตุ้นอารมณ์ เชิงลบมากแค่ไหน ผมก็มักจะแก้ไขมันได้อย่างง่ายดาย และไร้ที่ติ คำบอกเล่าที่ว่า “แอลกอฮอล์” ทำให้เราขาดสติ ประโยคทำนองนี้ ไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับผม แม้กระทั่งใครบางคนเข้ามา เพียงเพื่อต้องการเวลา “ชั่วข้ามคืน” ก็ไม่วายที...

สวัสดีค่ะ กลับมาอีกครั้งกับ #ดิออนออนเดอะโรล หายกันไปนานมาก อย่างที่เราบอกในทวิตเตอร์เสมอเลยว่าเราหมดมุกจะเขียนเกี่ยวกับออแพร์อเมริกาแล้ว เหตุผลข้อหนึ่งคือเราอยู่นานแล้วหลายๆคนเพิ่งจะเริ่มมาสนใจโครงการ ในขณะที่เราจะกลับไทยอยู่รอมร่อ ข้อมูลที่เรามีมันเลยข้อมูลที่ไม่อัปเดตเลย แถมล้าหลังไป 3 ปีก่อนที...

ไม่เกี่ยวกับฉันเลย ใดๆในโลกที่มิได้ผ่านเข้ามา ล้วนแล้วแต่มิน่าใส่ใจ มันจำเป็นต่อเราอย่างไร? โปรดเติมคำตอบลงช่องว่าง เราควรใส่ใจตนเอง กับสิ่งรอบกาย อย่างคนรอบข้างมิใช่หรือ? นอกนั้น มันไม่เกี่ยวกับฉันเลย ให้ตายสิ!!! โลกทัศน์เราแคบไปไหมนะ…ไม่แคบหรอก นั่นก็เพราะว่า แค่นี้เราก็คงต้องใช้เวลาเกือ...

เราจะลืม ลืมเรื่องราวร้ายๆ หรืออะไร ที่ไม่จำเป็น กับเรา เพราะไม่ว่าใคร ก็อยากลบเลือน เรื่องปวดหัว ชวนกระทบจิตใจ ผมเองก็เช่นกัน เราจะลืม เรื่องราวที่ไม่น่าสนใจ และไร้ประโยชน์ต่อชีวิตประจำวัน สิ่งต่างๆ อันไร้ซึ่ง ความจำเป็น วันเฉลิมฉลองสำคัญ ยังไม่คิดจะจำ เพราะว่ามัน ไม่ต่างอะไรกับวันธรรมดา หรือระบบสต...

เมื่อเราเจอกัน เราสองจะทำยังไงกันดีนะ? ช่างน่าสนใจ กับความสัมพันธ์ที่จางหายไป ของใครบางคน ณ ตอนที่ทุกอย่าง พังทลาย ผมเองก็ได้แต่สงสัย ว่าแล้วหลังจากนี้จะเป็นยังไง ถ้าหากว่าเราสองคน บังเอิญ หรือมีเหตุที่จำเป็นต้องกลับมา “เจอกัน” คิดไม่ตกเลยจริงๆ ตอนแรกก็คิดนะ ว่าก็คงไม่มีอะไร เราสามารถยิ้มแย้มทักทาย ...