ย้อนกลับไป เมื่อพฤศจิกายน ปีที่แล้ว 

ผมชงกาแฟ หยอกล้อกับเพื่อนร่วมงานอย่างสนุกสนาน 

โอ้นั่น เธอมาแล้ว หนึ่งในแฟนพันธ์แท้มัชชะลาเต้ ผู้มีใบหน้างดงาม ช่างน่าประทับใจทุกที ที่ลูกค้าประจำ แวะเวียนกลับมาให้หายคิดถึง “มัชชะลาเต้ไม่หวานสินะครับ” 

บ่ายวันนั้นเป็นไปอย่างเรียบง่าย เครื่องชงกาแฟแสนคุ้นมือ พนักงานสุดคุ้นเคย วันนี้ผมเป็นเจ้ามือคัดสรรเพลงด้วยตนเอง ชักเริ่มเบื่อแล้วเพลงอัลเทอร์เนทีฟร็อก งั้นบ่ายนี้ขอเปลี่ยนบรรยากาศเป็นอินดี้คละสัญชาติ โดยมิได้ตั้งใจก็แล้วกัน “สูบบุหรี่ก่อนนะ” เดี๋ยวเข้ามาเปลี่ยน

บันเทิงละทีนี้ ร้านดูมีชีวิตชีวา อย่างผิดหูผิดตา ผมว่าผมเองก็เปิดเพลงแนวนี้อยู่หลายครั้งนะ ในรอบเดือนนี้ 

“ขอโทษนะคะ” ไม่ทราบว่าใครเป็นคนเปิดเพลง สะอึกนิดหน่อยที่โดนคำถามแบบนี้หรือมันจะทำให้เขาเสียสมาธิระหว่างที่เธอกำดื่มด่ำกับมัชชะแก้วโปรดกันนะ “ผมเองครับ”

“คุณรู้ไหม…วงนี้เคยเล่นงานโรงเรียนฉันด้วย ตื่นเต้นจังที่คุณรู้จัก”  

(Vacation Manor)

วงดนตรีอินดี้สัญชาติอเมริกัน ให้ตายสิ โล่งอกไปที นึกว่าทำเสียเรื่องคุณซะละ ผมเองก็เป็นแฟนพันธ์แท้วงนี้เหมือนกัน เหมือนจะตื่นเต้นยิ่งกว่าผมเสียอีก น่ารักจริงๆ 

ผมชอบวงนี้นะ แต่ก็กะจัดเป็นเพลย์ลิสท์รวมๆ โดยมิได้ตั้งใจ สำหรับวันนี้

“ถ้าฉันจะแท็ก และถ่ายรูปคุณได้ไหม ฉันอยากจะส่งมันให้กับวงดู พวกเขาน่าจะประทับใจ หากว่าพวกเขาได้เห็นสิ่งนี้” 

“เอาเลยสิ” ผมเองก็ดีใจที่คุณพูดแบบนั้น อะนี่ไอจีผมนะคุณ ว่าแต่น้ำดื่มซักแก้วไหม มัชชะแสนอร่อยคุณหมดแล้วนะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะคุณนักชงกาแฟ เดี๋ยวฉันต้องขอตัวก่อนวันนี้ฉันมาทำมาอย่างมิได้ตั้งใจ พอดีมาทำธุระแถวนี้พอ ไว้ฉันจะมาฟังเพลง กับดื่มมัชชะเย็นไม่หวานอีกนะ

เรื่องเพลงมันใช่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กนะ มันเชื่อมเราให้เข้าใกล้ชิดกันได้ในระดับนึงเลยทีเดียว

น่าตื่นเต้นเสมอ คนเราเริ่มทำความรู้จักกัน โดยมีจุดเริ่มต้นคือเสียงดนตรี

“ไว้เจอกันใหม่นะคุณ”

เหมือนว่าช่วงเย็นวันนี้ เริ่มเบื่อหน่ายจากอากาศอันร้อนลุ่มจนแทบละลาย แต่บุหรี่มวนถัดไปของผม กลับมีรสชาติดีขึ้นอย่างน่าประหลาด นี่มันซองเดียวกันจริงรึป่าววะ น่าสงสัย 

กาแฟแก้วสุดท้ายของวัน ทำให้ผมใจสั่นได้ยังไง ผมดื่มมันในปริมาณมากทุกครั้ง ไม่เห็นเคยมีอาการ ผมกำลังใจสั่นอยู่ในบาร์กาแฟ ช่างผิดปกติ จากทุกวัน ไม่นะผิดปกติเกินไป 

ขอออกไปสูดอากาศซักครู่นะทุกคน ผมนั่งอยู่ข้างนอกอย่างกระวนกระวาย ด้วยความไม่เข้าในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่ เดี๋ยวก่อนนะนั่นอะไรใครส่งข้อความ ทำไมใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเข้าไปใหญ่ 

โอเคผมเริ่มจับต้นชนปลายถึงสาเหตุได้ทันใด เมื่อเห็นชื่อผู้ส่งข้อความ “เป็นเธอเองสินะ” คุณมัชชะลาเต้ไม่หวาน สถานการณ์ตอนนี้ ไม่ต่างอะไรจากคนเป็นฮีทสโตรกเลย 

คุณส่งเพลงที่ผมไม่รู้จักมา พร้อมกับคำแนะนำว่า “ฉันแท็กร้านคุณ แล้วฉันใช้เพลงนี้ประกอบ มันเป็นอีกหนึ่งวงที่ฉันชอบมากเลยนะ ฉันอยากแนะนำให้คุณลองฟัง หากว่าคุณไม่คุ้นเคยกับวงนี้”

นั่นทำให้ผมเข้าใจอย่างกระจ่าง

สงสัย…ผมคุณเริ่มสนใจ ใครบางคน โดยมิได้ตั้งใจเข้าให้แล้วสินะ คุณมัชชะลาเต้ไม่หวาน

MidnightMessageBox