ฉันอายุ 21 อีกไม่กี่เดือนก็จะ 22 เป็นตัวเลขที่ฉันชอบ ฉันหมายถึงทั้งเลข 21 และ 22 นั่นแหละ ฉันชอบเลข 21 เพราะครั้งหนึ่งฉันเคยใช้มันเป็นเพนเนมของฉัน เพื่อนทางปากกาของฉันมีเพียงคนเดียว และเป็นคนเดียวที่ยังติดต่อกันเรื่อยมา แม้ว่าวิวัฒนาการของการสื่อสารที่ล้ำหน้าขึ้นทุกวันจะทำให้เราเลิกติดต่อกันผ่านทางจ...

(นี่คือนิยายกึ่งไดอารี...ที่สร้างมาจากเค้าโครงเรื่องจริง) ฉันเจอเขาวันแรกหลังกลับจากที่ทำงานประมาณทุ่มกว่าๆ เราเดินสวนกันบนสะพานลอย ฉันกำลังเดินลง ส่วนเขากำลังเดินสวนขึ้นมา ฉันสวมเสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดา เขาสวมชุดกีฬาหิ้วรองเท้าสตั๊น นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอเขา แต่มันก็เหมือนการเดินสวนกันข...

ความตาย เป็นสิ่งที่หลายคนคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว จนหลายครั้งที่เราเผลอใช้ชีวิตอย่างขาดสติ วันนี้เราจะไปสัมผัสความตายอย่างใกล้ชิด ชนิดที่เรียกว่า แทบหายใจรดต้นคอกันเลยทีเดียว ที่Kid-Mai Death Cafe มรณานุสติสถานในคราบคาเฟ่ ที่จะทำให้เราคุ้นชินกับความตายจนกลายเป็นเรื่องใกล้ตัว คาเฟ่แห่งนี้ได้กระชากสติ...

เจ้าไม่จำเป็นต้องเกลียดข้า เพราะข้าไม่มีพื้นที่มากพอสำหรับความเกลียดอีกต่อไปแล้ว รักข้าสิ เพราะมันยังคงมีที่ว่างมากมายสำหรับ ความรัก -salinsiree . ข้ายอมพ่ายแพ้ เพราะข้าเหนื่อยที่จะต้องคิดให้มากมาก ว่าจะชนะอย่างไรดีต่อสิ่งนั้น สิ่งนี้ และเมื่อข้าหยุดคิดและแพ้ ข้าล่องลอย และไม่หนักอึ้ง -salinsiree ...

In one life… how much you’ll forget… how much you’ll remember… how much you’ll miss… how much you’ll hurt… and how strong you have to be… for live only one life....

olympus zoom 105fujicolor 100 japan location : สยาม , บ้านย่า , ม.ศิลปากร วิทยาเขตเพชรบุรี ----------- เราชอบฟิลม์ม้วนนี้เป็นพิเศษ เพราะมู้ดของแต่ละภาพดีมาก ประทับใจมากกกกที่จริงเราลงภาพในเฟซบุ๊คไปแล้ว แต่ว่าอยากเอามาเก็บเป็นความทรงจำในมินิมอร์ด้วย ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาชมนะคะ :-) ...

"เฮ๊ย...ไมมึงถ่ายรูปแบบนั้นวะ แนวหวะ" ครับ...ผู้ใดที่โดนผมถ่ายรูป จะพูดประโยคด้านบน พร้อมกับที่ผมลั่นชัตเตอร์โทรศัพท์มือถือ ภาพที่ออกมา quality มันจะดูแย่ๆ แต่อารมณ์ของภาพมันดีนะส่วนตัวผมชอบ เช่นเวลาไปดูคอนเสิร์ตหรือเที่ยวปาร์ตี้ ก็ถ่ายทั้งๆที่เต้นอยู่นั่นแหละ การเล็งห...

เราต่างก็เคยมีเพลงในวันวานเป็นของตัวเองเราคงไม่ได้มาเล่าเกี่ยวกับเพลงในแง่ของศาสตร์การดนตรี แต่สิ่งที่เราอยากเล่ามันคือคุณค่าของเพลงที่มีอิทธิพลต่อใจเรา สำหรับเรา เพลงๆนั้นชื่อว่าเพลง "พรุ่งนี้" ตอนนั้น -เพลงนี้เป็นหนึ่งในเพลงที่แม่เคยร้องให้ฟังตอนเด็กๆแล้วเราชอบมากและขอให้แม่ร้องให้ฟังตอนก่อนนอนใ...

จากนี้และตลอดไปเราจะกลายเป็นความทรงจำ แต่ได้โปรดอย่าลืมช่วงเวลาที่เราต่างเคยดำรงอยู่ ความรู้สึกยินดีที่ได้พบเจอและดีใจที่ได้รู้จักกันหลังการกล่าวคำอำลาและเลือนหายไปจากชีวิตของกันและกันเป็นเรื่องซับซ้อนสับสน เพราะแม้จะยินดีกับการพบเจอแต่ไม่อาจพูดได้เต็มปากว่าไม่เสียใจต่อการสูญหายไปของใครสักคน...