เก้าอี้พลาสติกตัวเก่าที่ขาหักไปข้างหนึ่งนอนอยู่บนพื้นไม่ไกลออกไปจากที่ผมยืนอยู่ แกนไม้ที่ผมและเขาเคยใช้เป็นโต๊ะยังคงอยู่ที่เดิมแต่มันก็เสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา ท้องฟ้ายามเย็นส่องแสงริบหรี่ขึ้นเต็มที ผมค่อยๆ วางตัวลงบนแกนไม้นั้นและหลับตาลงสักพัก เด็กหนุ่มคนนั้นยังคงจ้องมาที่ผม “อื้ม…” “มึงมาดูดบุหรี่...
