ฝันร้าย คือส่วนหนึ่งของชีวิตไซย์ มันไม่เคยแยกจาก หรือออกห่างจนรู้สึกว่ามันกำลังหาย มีแต่เข้าไกล้และสัมผัสได้จนอดคิดไม่ได้ว่า มันจะไม่มีวันหาย... เพราะในทุกๆค่ำคืนของเหล่าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ ต่างพากันหลับไหล ไซย์ เธอเป็นมนุษย์คนหนึ่งเช่นกัน หากแต่เธอไม่ได้หลับไหล หากแต่เธอกำลังวิ่งหนี ควา...

ผมเป็นเพียงแค่เด็กชายธรรมดาที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ หลังหนึ่งในเมืองรอสเวลล์รัฐนิวเม็กซิโก พ่อผมเสียชีวิตไปตอนท่านอายุได้แค่สามสิบต้น ๆ ด้วยร่างกายที่อ่อนแอกว่าคนปกติมาก ส่วนแม่ก็เสียชีวิตในเวลาต่อมาด้วยอุบัติเหตุ ผมจึงอยู่คนเดียวมาตั้งแต่อายุสิบสามโดยอาศัยเงินประกันของพ่อแม่เป็นค่าใช้จ่าย ผมเ...

“ลูกสาวของฉันคือบาปที่ฉันนำมาสู่โลกนี้” เพราะเธอไม่เชื่อในพระเจ้า แม่จึงเกลียดชังเธอมากกว่าลูกคนอื่น ๆ แม่มักเรียกเธอว่าเด็กซาตานเสมอ แล้วจากคำด่าทอก็ค่อย ๆ พัฒนามาเป็นความเชื่ออย่างจริงจัง จนสุดท้ายแม่ก็เชื่ออย่างเต็มหัวใจว่าเธอคือซาตานมาเกิดจริง ๆ เธอมาเพื่อทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของพระเป็นเจ้า...

คุณเคยโดนรถชนไหม?[1]...

‘โจเซฟีน’ รักการเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิง มันไม่ได้เกี่ยวกับรสนิยมทางเพศโดยตรงหรอกนะ(โอเคมันก็อาจจะเกี่ยวนิดหนึ่ง เพราะเธอชอบแอบมองผู้หญิงสวย ๆ พอ ๆ กับผู้ชายหล่อ ๆนั่นแหละ) เธอแค่ชอบที่จะเป็นผู้ชายเท่านั้น แต่แม้ว่าจะรักความเป็นชายมากแค่ไหน มันก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าธรรมชาติของเธอคือสต...

ปัจฉิมบท ............................ ท่ามกลางกองเลือดสีแดงที่ไหลนองและเศษเนื้อจากชิ้นส่วนต่างๆที่กระจัดกระจายเป็นจุดเล็กๆบนพื้นสีขาวเหล่านั้น โดดเด่น ทุกอย่างย่อมโดนเด่นบนพื้นฐานสีขาว คุณจะแต่งเติมสีใดลงบนสีขาวก็ได้มันย่อมโดดเด่นหากสีนั้นเข้มและแข็งแรงพอ เฉกเช่นตอนนี้ สีแดงฉานบนสีขาว.. ท่ามกลางกอง...

จดหมายจาก เดอลี ซาร์ ถึง ไซย์ ฉันภาวนาขอให้เป็นเธอนะไซย์ ที่ได้เปิดอ่านจดหมายฉบับนี้ เพราะฉันเขียนมันถึงเธอ สวัสดีไซย์ ฉันเชื่อในความสามารถของเธอว่าต้องได้จดหมายฉบับนี้จากฉัน เพราะเธอเป็นคนมีน้ำใจมากและซื่อสัตย์ ฉันจึงเลือกเก็บมันเอาไว้ตรงที่-คนที่มีน้ำใจจะใส่ใจและนึกถึงมันจึงจะเห็น มันอาจเสี่ยงเพ...

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองสามารถทนต่อการถูกทรมานมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร มันเริ่มชินและชาตั้งแต่ตอนไหน หรือใครคือคนแรกที่ทรมานฉัน จำได้เพียงมันคือหนทางที่ฉันเดินมาและคงอยู่ แม้จะหาหนทางออกไปได้แต่ปลายทางก็ยังคงเหมือนเดิม คงมีความทรมานอยู่เช่นเดิม ถ้าเข้าใจในสิ่งที่ฉันบอกคงคิดว่าฉันเป็นหญิงสาวผู้มีความทุกข์...

EP.0 - Prologue #counter2 .... ... .. . นับเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดโคตร ๆ ที่ผมไม่ยอมหาอะไรกินรองท้องก่อนขึ้นรถเมล์ แสงสีแดงจากไฟท้ายรถหลากหลายสัญชาตินับสิบคันที่จอดอยู่เบื้องหน้า แดงเถือกส่องสว่างจนผมต้องถอนหายใจหนัก ๆ อีกรอบ ค่ำวันนี้รถประจำทางคันที่ผมนั่งใช้เวลาถึง 40...

“ถนนสายที่แปด” “ฉันอยากให้เธอเอาโทรศัพท์มือถือมาให้ฉัน” “แต่มันทำอะไรไม่ได้แล้ว”เธอเขย่าโทรศัพท์มือถือในมือไปมา “ยุคสมัยก่อนนั้นดีมากคุณปู่เล่าว่าพวกเขามีสิ่งที่เรียกว่าอินเทอร์เน็ต ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้นอยากรู้อะไรก็แค่เข้าไปในเครือข่ายนั้น เราคุยกันในระยะไกลได้ด้วย” ผมได้ยินสตาร์ดัสต์หัวเราะคิกเป็...

“พวกเขาพูดว่าสิ่งที่ทำไปล้วนทำเพื่อให้ทุกคนเท่าเทียม แต่ความเท่าเทียมนั้นคืออะไรกันล่ะ ฉันหมายถึงจริงๆ แล้วน่ะ มันคืออะไรกันแน่ และคุณมั่นใจได้ยังไงว่าสิ่งที่ปลูกฝังคุณมามันคือสิ่งที่ถูกต้อง” มันเป็นเมืองเล็กๆ ที่ชื่อว่า วอลเตอร์เรย์ ในขณะที่ฝนยังคงตกลงมาอย่างไม่ขาดสายวิทยุในรถของผมส่งเสียงเพลงปร...

The Wooden Oil Burn it all, burn it all, till the Lantern shines. And try to find the bluebird that brings you joy. How can there be birds, when there is no sun. Look. I see the singing frog. Look again, but he’s singing with joy. But don’t be disappointed, if a bell lies there, instead of the bur...

ep.1 (ตอนที่ 1 _she's in my dreams) วันนี้ เป็นเวลาเกือบห้าปี..... คืนนี้ยังคงเงียบ เฉกเช่นทุกคืนที่ผ่านเข้ามาและผ่านออกไป หลายคืนไม่มีสิ่งที่แตกต่าง หรือเพียงแค่ผมไม่ได้หามัน... จากนั้นคืนหนึ่ง มันเป็นคืนที่แตกต่างออกไป อาจเพียงเล็กน้อยแต่ช่างชัดเจน เมื่อกลางคืนเดินทางมาถึง และความฝันได้เข้ามาทักท...