เรื่องเซอร์ไพรส์เกิดขึ้นที่บ้านอ้ายด่อง มีเรื่องราวเก็บเป็นความทรงจำเยอะมากๆ กลัวการเดินทางครั้งนี้จะจืดชืดเกินไปหรอ 😂😂 เหตุผลที่เราย้ายพักสองที่ เนื่องจากความเข้าใจ ที่ผิดพลาด บวกกับความมือไว เจอ เพจ เมืองคอง อ้ายด่อง โฮมสเตย์ กดทักไปแล้วพี่ตอบไวมาก ส่วนภูตะวันเป็นที่พักเดิมที่เราจำได้ และคิดว่...

กลับถึงที่พัก ทานอาหารเช้าเจอน้องผู้หญิงเดินเข้ามาทัก “เมื่อเช้าโดนรถทิ้งหรอคะ “ โถววววบทสนทนาเริ่มต้นทีิ่ทำให้ได้มิตรภาพใหม่ มีเพื่อนนั่งทานอาหารเช้าด้วยกันแม้ในห้วงเวลาสั้นๆก็เป็นรูปแบบหนึ่งในการสร้างสานสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นมาที่นี่ มันจะถูกเก็บเป็นส่วนหนึ่งในตัวละครของความทรงจำเรา … “ไปล่องแพตอน...

เช้าวันใหม่ ตีห้าสิบสามนาทีเสียงนาฬิกาปลุก เรารีบลุกมาจัดการตัวเองแปรงฟันเปลี่ยนเสื้อผ้า ตีห้าครึ่ง ออกมารอข้างนอกทำไมมันเงียบแปลกๆ เรียกใครไม่มีใครตอบเลย โดนทิ้งหรือเปล่าเนี่ย ตอนอยู่ในห้องน้ำได้ยินเหมือนคนเรียกคิดว่าไม่น่าจะเรียกเรา ลองโทรหาพี่มัทคนนัดหมายสิ เปิดแชตพี่มัทเท่านั้นแหละอ๊ากกกพี่...

หนึ่งในบุคคลจากที่มาของชื่อเรื่องในการเดินทางครั้งนี้อยู่ใน Ep นี้ ก่อนมายังแอบคิดว่าความเจริญ จะถึงเมืองคองอย่างไรบ้างนะ มาทำความรู้จักเมืองคองกัน เมืองคองคือชื่อตำบลอยู่ในเขตอุทยาน ชาวบ้านสามารถครอบครองที่ดินได้แล้ว แต่ไม่สามารถใช้ไฟฟ้าผ่านจากเมืองเชียงดาวได้ ไฟฟ้ามาจากทางแม่แตง ที่นี่ห่างจาก...

เป็นการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ใหญ่มากกกกก สำหรับการออกนอกประเทศคนเดียวครั้งแรกของเรา*เริ่มบันทึก 4 มีนาคม 2564***เล่าถึงการท่องเที่ยวเมื่อ 17 เมษายน 2662**เป็นคนที่เก็บทุกอย่างทุกบิลเลยมีถ่ายมาให้ชม ยังไม่เปื่อยมาพูดถึงสภาพของเราที่เชื่อว่าถ้าเทียบมากันหลายคนต้องแบบ เออ...กูว่า ถ้าไปเองก็น่าจะร...

นี่คือความตั้งใจของเราล้วนๆ เราอยากเก็บนิทรรศการ Bangkok Art Biennale ที่จัดประมาณ 10 ที่ รอบกรุงเทพฯ ให้ครบก่อนนิทรรศการจะจบลง โดยในวันนี้เราวางแผนว่า จะไปเก็บที่วัดประยูร แล้วก็ล้ง จากนั้นก็ไปต่อที่ River City ตรงสี่พระยา แต่ดูเหมือนว่าแพลนไม่ได้เป็นไปตามตั้งใจเท่าไหร่ เลยได้ไปแค่สองที่ไม่เป็นไรเน...

เราไม่รู้ว่าปีนี้เรากลายมาเป็นสายเดินเล่นงานนิทรรศการตั้งแต่เมื่อไหร่ คือปีนี้เป็นปีที่เราเหมือนพยายามลองหาอะไรทำไปเรื่อยเปื่อย เพื่อตามหาตัวตนที่ไม่เคยหามาก เคยไหมล่ะ ตอนสมัยเรียน พออยากเที่ยว ผู้ใหญ่ที่บ้านบอกว่า "ไว้โตก่อนนะ ค่อยเที่ยว" ปรากฏว่าพอโตแล้วจริงๆ งานเยอะจนไม่ได้เที่ยว แล้วก็ลืมไปเลยว่...

เหยยยย พอเห็นหัวข้อก็รู้เลยนะว่าเราจะพาไปไหนในบล็อกนี้ไป น่านน..กัน ทริปนี้ผ่านมาซักระยะแล้ว แต่สิ่งที่เราจะมาแชร์คือภาพความสวยงามต่างๆที่ไม่มีวันหายไป รูปนี้คือตอนที่เรากำลังเดินขึ้นดอย ตอนนั้นคือร้อนมากๆ สภาพทางช่วงนั้นเป็นอย่างที่เห็นคือไม่มีต้นไม้เลย! เราเลยต้องเดินตากแดดกัน แต่ก็นะเพิ่มเริ่มเดิ...

หลังจากกลับจากดูทะเลหมอก ฉันตั้งใจว่าฉันจะไปตามหาที่ที่หนึ่ง ซึ่งเป็นที่ที่ฉันเองมีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับที่นั่น มันเป็นบ้านที่เปิดเป็นที่พักให้กับนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวที่นี่ได้เข้าพัก มันไม่ได้หรูหราเหมือนกับโรงแรม 5 ดาว หรือเหมือนห้องพักราคาแพง แต่เป็นที่ที่น่ารักแล้วเต็มไปด้วยความอบอุ่นของคน...

เช้าที่สดกับความหวังที่จะไปดูทะเลหมอกและแสงแรกของเช้าวันนี้ เป็นการตื่นเช้าที่มีความสุขที่สุด ฉันโทรเรียกรถที่จะไปส่ง ซึ่งฉันได้คุยกับคุณลุงคนขับรถไว้แล้วตั้งแต่วันแรกที่มาถึงที่นี่ หลังจากคุณลุงขับไปส่งที่ภูทอก เมื่อขาสองข้างของฉันก้าวลงจากรถตุ๊กๆของลุง ความรู้สึกเดิมๆความทรงจำเดิมๆที่เคยมีอยู่ที่น...

สวัสดีเชียงคาน พอถึงเชียงคานฉันคิดว่าการเดินทางจะจบลงและเริ่มต้นการท่องเที่ยว แต่พอลงจากรถสองแถว เดินเข้าซอยเพื่อหาที่พักที่จองไว้ ก็ต้องเริ่มเดินทางหาที่พักอีกแล้ว การเดินทางครั้งนี้อาจใช้เวลาไม่นานมาก ฉันเดินหาไปเรื่อยๆถามคุณลุงคุณป้าแถวนั้นไปเรื่อยๆ แล้วฉันก็เดินมาถึงที่พักที่จองไว้สักทีเย้!! แต่...

?? พอถึงเมืองเลยได้สักพัก ฉันก็เดินทางต่อด้วยรถสองแถวคันใหญ่ที่มีคนบนรถไม่ถึง 10 คน ด้วยขนาดรถที่ใหญ่ทำให้ทุกคนต่างนั่งกันคนละมุม ทำให้การเดินทางของฉันบนรถสองแถวคันนี้ไม่มีบทสนทนาเกิดขึ้นกับใครเลยสักคน นั่งไปสักพักคนบนรถก็ลงหมดแล้ว เหลือเพียงฉันคนเดียวที่ยังไม่ถึงจุดหมายปลายทาง พระอาทิตย์ก็เริ่มลับข...

หลังจากถึงขอนแก่น ฉันนั่งพักได้ไม่นาน ก็ต้องเดินทางต่อ ไปที่จังหวัดเลย หลังจากนั่งรถตู้ที่มีคน 10 กว่า ที่ดูเหมือนต่างคนต่างนั่ง ครั้งนี้เรานั่งเป็นรถทัวร์ที่ฉันเองก็งงว่ารถทัวร์หรือรถเมย์กันแน่ เพราะมีทั้งคนที่นั่งเบาะ และคนที่ยืน คนที่นั่งต่างก็เป็นคนที่ไปยังปลายทางจังหวัดเลย ส่วนคนที่ยืนคือคนที่ล...

หลังจากคุณน้าได้ลงจากรถไป การเดินทางของฉันที่เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยก็จบลง รถเคลื่อนที่ต่อไปเรื่อยๆ พร้อมภาพบรรยากาศจากสองข้างทางที่เต็มไปด้วยแสงแดดที่ส่องแสงผ่านม่านเล็กๆเข้ามา ฉันเปิดม่านเพื่อมองดูบรรยากาศข้างทาง แล้วก็มีเสียงดังตืดๆจากโทรศัพท์ดังขึ้นมา เป็นข้อความแจ้งเตือนจากแชทกลุ่มของสาขา ที่มีใจ...

ต่อเนื่องจากบทความที่ผ่านมา ฉันเริ่มออกเดินทาง ตามเส้นทางที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปยังไง ตอนนั้นรู้แค่ว่านั่งรถไปลงที่ขอนแก่น แล้วค่อยนั่งรถจากขอนแก่นไปเมืองเลยรถคันแรกที่ฉันเดินทางไปขอนแก่น คือรถตู้มันช่างเป็นการเดินทางที่ฉันคิดว่ามันต้องเหงาแน่ๆแต่มันเป็นแค่ความคิดเท่านั้น เมื่อรถเริ่มเคลื่อนที่...