ตู้รถไฟชั้นสามถูกกาลเวลากัดกร่อนจนซีดเซียว ข้างใต้ผนังสีเขียวหลุดลอกออกเป็นวงปรากฏร่างคุดคู้ของชายวัยทำงานนั่งขดตัวอยู่ ขดตัวงองุ้มดังลูกสุนัขเกิดใหม่ สวมใส่เครื่องแต่งกายยับยู่ยี่เหมือนเพิ่งคุ้ยเขี่ยขึ้นมาจากซอกลึกซอกหนึ่งในตู้เสื้อผ้า องคาพยพแสนธรรมดาทั้งห้าโอบอุ้มความเหนื่อยล้าสิ้นหวังเอาไว้จนบิด...
