คนเราเกือบทุกคนมักจะมองไม่เห็นในสิ่งที่ตัวเองทำ เพราะคิดว่าสิ่งที่ทำนั้นถูก แต่มันไม่เสมอไป บางครั้งเราอาจจะทำผิดพลาดก็ได้ ลองมองกระจกสะท้อนตัวเรา หรือคนในครอบครัวเตือน อันไหนดีเราก็เก็บไปปรับปรุง อันไหนไม่โอเค ไม่ได้ติเพื่อก่อก็ปล่อยมันไป ตัวผู้เขียนเองก็มีข้อเสียเหมือนกันและพยายามแก้มันอยู่ จ...

*เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับกับบุคคลหรือองค์กรใด “เหลือดีกว่าขาด” เวลาจัดงานเลี้ยงไหน ๆ ก็ใช้วลีนี้ทั้งนั้น ใครจะไปสนว่า Food waste เป็นขยะอันดับ 1 ของเมืองใหญ่และทำให้เกิดโลกร้อน ใครมันจะไปแคร์เรื่องปัญหาสิ่งแวดล้อม ใ...

*เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับกับบุคคลหรือองค์กรใด ตลาดรุ่งใจเป็นตลาดทำเลดี ตั้งอยู่ในตัวเมืองใกล้กับเขตโรงเรียนประจำเมือง ที่นี่มีที่นั่งไว้นั่งจับกลุ่มคุยกัน แถมมีอาหารและเครื่องดื่มระรานตา เด็ก ๆ มัธยมมักมารอพ่อแม่...

Dear Readers หลายปีมานี้ฉันได้ตั้งคำถามกับตัวเองมาตลอดในเรื่องความรัก เหตุผลในการรักใครซักคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา หรือนิสัยต่างๆ หรือเรื่องราวที่ทั้งสองคนได้มีร่วมกันระหว่างทางก่อนจะได้มาเดินทางร่วมกัน หลายคนคงจะมีเหตุผลแตกต่างกันออกไป เมื่อฉันหวนไปนึกถึงอดีตที่ผ่านมา ฉันได้ยกเหตุผลต่า...

ฉันมีพี่ชายอยู่หนึ่งคน ฉันเกิดมาเป็นลูกคนโต ฉันมีน้องชายหนึ่งคน ฉันเรียนรู้ที่จะเข้มแข็งถึงแม้ว่าบางครั้งจะติดอ้อนป๊ากับแม่ก็ตามแต่ฉันก็ยังคงเป็นพี่สาว จนเมื่อปี2015 ปลายเดือนกันยายน ฤดูใบไม้ร่วงกำลังจะเข้าฤดูหนาว ฉันได้เจอกับใครคนหนึ่ง ชายผู้ซึ่งอายุมากกว่าฉัน5 ปี เค้าเข้ามาใส่ใจรายละเอียดทุกอย่...

การสารภาพ(รัก) ผ่านพ้นปีใหม่มาได้ไม่นาน ฉันได้เจอบทเรียนหนักในหลายๆเรื่อง และอยากจะเริ่มต้นอะไรใหม่ เหมือนทุกอย่าง ฉันได้ไปงานรับปริญญาของน้องชายพร้อมกับครอบครัว มหาลัยที่อยู่ทางเหนือรายล้อมด้วยธรรมชาติ รวมถึงสถานที่เที่ยวธรรมชาติมากมาย เหมาะกับการพักผ่อนที่สุด ฉันเลือกที่จะไปพักอยู่กับธรรมชาติคิดว่...

“อดีต ห้วงความทรงจำ” 1ปีครึ่งต่อมา ผ่านมาหนึ่งปีครึ่ง หลังจากที่ย้ายงานจากที่ทำงานเก่าก็กำลังจะลาออกอีกครั้งเพราะฉันมีเป้าหมายใหม่และจะไม่ทนกับอะไรเดิมๆนั่นคือนิสัยของฉันฉันเองก็ครุ่นคิดตัดสินใจมาดีแล้วเช่นกัน ในทุกๆครั้งก่อนจะทำเรื่องใหญ่แบบนี้ ฉันมักจะคำนวนก่อนเสมอ หนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมาฉันก็ยังคงย...

หลายปีผ่านไป ฉันเติบโตขึ้น เธอเองก็เช่นกัน แล้วก็เข้าสู่วัยทำงาน ฉันเริ่มเปิดใจกับอะไรมากมาย และใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ยุ่งกับงานจนหัวหมุน เช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน ถ้าช่วงไหนไม่มีเคลียงานจนแทบไม่ได้นอน ฉันก็คงล้มตัวลงบนที่นอนและหลับไป จนถึงเช้าอีกวัน วนเข้าสู่การทำงานอีกครั้ง ฉันเป็นแบบนั้นเรื่อยๆ จนวันหนึ...

หากเราพูดถึงครั้งสุดท้าย หากพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายคุณอยากทำอะไร หลายคนคงมีคำตอบไม่เหมือนกัน ฉันที่อายุได้เพียงราวสิบขวบ กำลังลังเลว่าจะลงน้ำทะเลดีไหม ฉันชอบว่ายน้ำมาก แต่ก็ยังไม่เคยกระโดดลงไปดำน้ำหรือว่ายน้ำกลางทะเลขนาดนี้ แต่ฉันเห็นหลายคนสวมเสื้อชูชีพและมัน'ไม่เป็นไร' ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ และกระโดด...

นานแค่ไหนแล้วนะ ที่ฉันไม่ได้เขียนจดหมาย ถ้านึกย้อนไป ฉันเริ่มการเขียนจดหมายตั้งแต่สมัยเรียนชั้นประถม แต่มันก็เพียงแค่การเรียนรู้ การเขียนเพื่อให้มีงานส่ง ใครจะไปรู้ ว่าในโลกแห่งอนาคต ที่ผู้คนสามารถติดต่อกันได้แค่เพียงปลายนิ้วผ่านเทคโนโลยีที่เราเรียกว่า โทรศัพท์มือถือ มันก็เหมือนพาเราไปหากันได้ไม่ว่า...