ฉันมีพี่ชายอยู่หนึ่งคน 

ฉันเกิดมาเป็นลูกคนโต

ฉันมีน้องชายหนึ่งคน 

ฉันเรียนรู้ที่จะเข้มแข็ง ถึงแม้ว่าบางครั้งจะติดอ้อนป๊ากับแม่ก็ตาม แต่ฉันก็ยังคงเป็นพี่สาว 

จนเมื่อปี2015 ปลายเดือนกันยายน

ฤดูใบไม้ร่วงกำลังจะเข้าฤดูหนาว 

ฉันได้เจอกับใครคนหนึ่ง 

ชายผู้ซึ่งอายุมากกว่าฉัน 5 ปี

เค้าเข้ามา ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่าง รายละเอียดเล็กน้อยที่ฉันเองก็แทบไม่เคยได้ใส่ใจ

เค้าเข้ามาคอยห่วงใยแม้ในวันที่ฉันไม่สบายใจ หรือแม้ในวันที่ฉันป่วย 

เค้าเข้ามาคอยให้กำลังใจฉัน 

เค้าเข้ามาทำให้ฉันยิ้ม 

ชายผู้ซึ่งเป็นเหมือนร่มในวันที่ฝนตก

ชายผู้ซึ่งเป็นเหมือนถุงเท้าคู่นั้นที่เค้าซื้อให้ ถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไรที่ยิ่งใหญ่หรือเห็นได้ชัดมากในสายตาคนอื่น แต่กลับทำให้หัวใจฉันอบอุ่น 

ชายผู้ซึ่งมีรอยยิ้มที่อบอุ่นเหมือนแสงแดดอ่อนๆในวันที่หนาวเหน็บ และสดใสราวกับดอกทานตะวัน

เค้าเข้ามาทำให้ฉันเรียนรู้ 

จากชีวิตที่ฉันคิดว่าเพอร์เฟคอยู่แล้ว กลับทำให้ฉันรู้สึกมีค่าได้มากขึ้นมากกว่านี้ 

ชายผู้ซึ่งผลักดันให้ฉันไปในด้านดี และให้พลังบวกแก่ฉัน

ถึงแม้ว่าชายคนนั้นจะจู้จี้มากไปหน่อยในบางครั้งและไม่ชอบกินผัก 

แต่มันไม่สำคัญอะไรเลยในสายตาฉัน 

ชายผู้ซึ่ง เป็นเหมือนพี่ชายของฉัน 

แต่แล้ววันหนึ่ง เค้าก็ไม่ใช่พี่ชายในสายตาฉันอีกต่อไป

2016.01.01

HAPPY NEW YEAR!

I LOVE YOU

ชายคนนั้นกลายเป็นคนแปลกหน้าโดยที่ฉันไม่รู้ตัว

ฉันเริ่มประหม่ากับการอยู่กับชายแปลกหน้าคนนีฉันเริ่มที่จะไม่คุ้นเคย ไม่ชินกับการอยู่กับชายแปลกหน้าคนนี้ 

ฉันมองเค้าเป็นผู้ชายคนหนึ่ง

ผู้ชายที่อ่อนโยน

ผู้ชายที่มีรอยยิ้มและการกระทำที่อบอุ่น

ผู้ชายที่คอยใส่ใจและห่วงใย 

ผู้ชายที่จู้จี้และขี้บ่น แต่นั่นเพียงเพราะห่วงผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆเค้า

ฉันเริ่มรู้สึกแปลกเมื่ออยู่ใกล้

ฉันใส่ใจรายละเอียดในตัวเค้าโดยที่ฉันไม่รู้ตัว

ฉันเป็นห่วงเค้า ฉันรู้สึกดีกับเค้า โดยที่ฉันเองไม่เคยรู้ตัวเอง

ฉันชอบตัวเองในตอนที่อยู่กับเค้า 

ฉันชอบเค้าในตอนที่ได้เดินข้างๆกัน 

และฉันชอบเค้า คนแปลกหน้าของฉัน :)

Littlemm