As if the world is about to collapse, he looks at me with the sun in his eyes. It sparkled through the night like the dancing of a firefly. Even the star is envious of you. I’m burned by the smoldering gaze of you that piece through me like an arrow. There is still the gentle warmth that takes the p...

เมื่อพูดความสัมพันธ์แบบเฟรนโซน ก็ต้องบอกว่ามันเป็นความสัมพันธ์ที่ถ้าได้ไปอยู่ในนั้นแล้ว ก็เหมือนติดคุกตลอดชีวิตข้อหาแอบชอบเพื่อนทั้งที่รู้ว่าคบไม่ได้ แม่งติดแหง็กอยู่อย่างนั้น จะรักก็ไม่ได้ จะตัดใจก็เสียดายสิ่งที่ผ่าน จะอยู่ต่อก็เจ็บปวดหัวใจเปล่า นี่ที่สุดของคุกหัวใจที่โคตรทรมานตัวเอง ในขณะเดียวกัน ...

การเริ่มต้นผูกสัมพันธ์กับใครสักคนก็คงเปรียบเหมือนการลงแข่งขันวิ่งมาราธอนเพื่อช่วงชิงเหรียญทองหรือถ้วยรางวัล ผู้เข้าชิงจะต้องพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจเพราะเส้นทางของการแข่งขันนั้นช่างยาวไกล หากผู้ลงแข่งขันคนใดไม่ได้ฝึกฝนมาอย่างเพียงพอจนถึงขีดจำกัดของร่างกายก็คงต้องเจ็บทั้งตัวและเจ็บทั้งใจไปกันบ้าง ห...

ผมชอบที่จะนั่งมองพระอาทิตย์ตกดินในยามเย็น เมื่อใดในยามที่อาทิตย์อัสดงมันเป็นสิ่งที่คอยเตือนทุกๆคนว่าเวลาของวันนั้นใกล้จะหมดไป และความมืดมิดกำลังคืบคลานเข้ามาปกคลุมท้องนภาเอาไว้ ผมมักที่จะนั่งจ้องมองมันเสมอด้วยความสุขเปี่ยมล้นใจ ในความงานประดังประดาของมันและในทุกๆวันมันไม่เคยที่จะเหมือนกันเลยแม้แต้คร...

นวนิยายเรื่อง : ก่อนตะวันรอน ตอนที่ 12 : อาคารเรียนหนึ่งกับศาลาชื่นฤดี โรงเรียนบ้านดอนผักหวานในสมัยก่อนยังมีการเรียนการสอนอยู่ที่วัดอยู่เลย บ่อยครั้งที่เดอลาอ้อนให้แม่เล่าให้ฟัง ว่าแม่เรียนที่ไหน ใส่ชุดอะไร แล้วใช้อะไรเรียนบ้าง มีสมุดดินสอเหมือนที่เขาใช้กันไหม ด้วยความอยากรู้อยากเห็นสาวน้อยจะชอบถามแ...

ในวันที่ปัจจุบันเป็นแค่อดีต ตัวผู้เขียนเอง ก็มีเรื่องราวที่อยากจะมา เล่าให้ผู้อ่านฟัง เป็นเรื่องราวความรักครั้งแรกที่เปรี้ยวอมหวาน และเปี่ยมไปด้วยรสขม รสชาติของชีวิตที่ผู้เขียนได้ลิ้มรสเป็นครั้งแรก ณ วันหนึ่งในฤดูร้อนระอุ ของวัยแรกแย้ม ผมได้ค้นพบสิ่งที่เรียกว่ารัก มันช่างตื่นเต้น เร้าใจเปี่ยมไปด้วย...

ตั้งแต่ครั้งแรกจนตอนนี้ ไม่เคยมีครั้งใดที่ฉันไม่ตกหลุมรักสีสันสะดุดตาของร้านอาหารอิตาเลียนแห่งนี้ ทั้งสีเหลืองนวลของแสงไป โต๊ะไม้ที่คลุมด้วยผ้าลายตารางสีขาวแดง ตัดกับสีฟ้าอมม่วงของดอกไฮเดรนเยียแสนสวยได้อย่างพอเหมาะ ฉันเลือกนั่งที่โต๊ะแบบบาร์ที่ติดกับแคชเชียร์เสมอ ไม่ใช่แค่เพราะมันจ่ายเงินง่าย แต่เพร...

บางครั้งเวลาเราเจอวันแย่ๆ bad day แบบเซ็งๆ ไม่รู้จะทำยังไง หาสิ่งที่ชอบทำก็แล้ว คุยกับเพื่อนก็แล้ว.. ก็ยังไม่หายสักที สงสัยจะต้องหาที่สงบจิตสงบใจพักผ่อนสักหน่อย หลังจากที่เราเจอเรื่องแย่มาเอง ก็ได้ไอเดียเขียนการ์ตูนสั้นเรื่องนี้ ที่ชื่อว่า "Bad Day" ในวันที่แสนแย่ ยังมีแรงบันดาลใจ เป็นการ์ตูนที่ผสมค...

แสงนวลของดวงจันทร์ทอแสงเคลิ้มหวานลงที่หน้าต่างห้องนอนของฉัน เสียงเพลงปริศนายังคงคลอเบาๆดังเช่นทุกคืนๆ ทั้งเสียงคลอเพลงและแสงนวลอร่ามนั้นชวนให้เคลิบเคลิ้ม แต่เหตุใดหนอฉันจึงรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องยากยยิ่งที่จะข่มตาหลับโดยมิได้ฟังจนจบ เกือบสองยามแล้ว เสียงเพลงค่อยๆเบาลง ตัวฉันจึงเดินไปและทอดกายนั่งล...

นวนิยายเรื่อง : ก่อนตะวันรอน ตอนที่ : เอิ้นขวัญ ณ ลานวัดหมู่บ้านดอนผักหวาน “หมู่ชาวเมืองมา เบื้องขวานั่งซ่ายล้ายเบื้องซ้ายก็นั่งเป็นแถว" “หนูฟ้า เอียงหัวไปด้านซ้ายด้วยลูก ดูเพื่อน ๆ ” คุณครูสมัยที่เป็นทั้งครูแนะแนว และครูสอนฟ้อนรำบายศรีสู่ขวัญให้กับเด็ก ๆ ที่จะไปรำงาน “เอิ้นขวัญ" ที่บ้านพ่อผู้ใหญ...

อยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่เคยคุยกับคนในโลกออนไลน์โดยเริ่มจาก "คำโกหก" และไม่เคยจบสวยเลยสักครั้ง จนมาเจอครั้งที่สามนี่แหละที่รู้สึกว่าไม่ได้แล้ว ต้องเลิกแล้วล่ะ ยาวหน่อยนะ บอกก่อนเราแค่อยากมาเล่า มาระบายให้ฟังเฉยๆ เรารู้ว่าที่เราทำไม่ดีและมันทำร้ายจิตใจคนอื่น มันเป็นบทเรียนที่มีค่ามาก จะเก็บไว้เตือนใ...