ในวันที่คนรักของคุณจากไป คุณจะเอาความรักที่มีให้เขาไปไว้ที่ไหน ความห่วงใยและความคิดถึงที่มีเขาเป็นที่ตั้ง ความรักที่ไร้จุดหมายนี้คือโศก ความหนังอึ้งที่กลางอก และความด้านชาของปลายนิ้วในตอนที่คุณนั่งบนเตียงที่เขาเคยนอน หรือแม้กระทั่งแปรงสีฟันของเขาที่วางอยู่ในแก้วก็ยังทำให้ตาของคุณขุ่นมัวได้ในพริบตา

ความรักที่ไม่สิ้นสุดถ้ามันไม่มีหัวใจที่เอาไว้เติมเต็มมันจะกลายเป็นอะไร? ความเกลียดชัง? เกลียดชังที่หัวใจดวงนั้นหยุดเต้นหรือหายไป เกลียดชังในความเงียบงันที่ในตอนเช้าของวันอาทิตย์ไม่มีเสียงหัวเราะของเขากับเสียงรายการตลกยามเช้า มันอาจจะคงไม่ใช่ 

ความรักเหล่านั้นจะกลายไปเป็น โศก ความรักที่ล้นเหลือของคุณที่มีต่อเขาที่ยังติดค้างอยู่ใต้ก้นบึ้งของหัวใจและปลายลิ้น ในเมื่อวันที่เขาจากไปแต่ทำไมความรักของคุณที่มีต่อเขาคนนั้นไม่ได้ลดลงไปเลย ทำไมหัวใจของคุณที่มีแต่ให้ กลับต้องโดดเดี่ยวในเมื่อคุณให้ทุกอย่างที่คุณมีไปให้เขาแล้ว จงจำเอาไว้ว่าความโศกของคุณมันคือความรัก ความรักที่บริสุทธิ์ ใช้มันเพื่อรักตัวเองเหมือนอย่างที่เขาจะรักคุณในวันที่เขายังอยู่