เพลงมาร์ชโรงเรียนประถมดังกระหึ่มพร้อม ๆ กับการเดินเข้ามาของนักเรียนในแต่ละชั้นปีหลาย ๆ คนพากันจับกลุ่มเล่นฟุตบอลในสนาม บ้างโดดหนังยางไปมาอยู่หน้าอาคารทุกอย่างล้วนเป็นกิจกรรมที่เด็ก ๆ จะทำร่วมกันทุก ๆ เช้าก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติเช่นเดียวกันกับ….. กูว่าหน้ามันเหมือนไอ้แปร์เลยว่ะ แบงค์พูดขึ้นระหว...

ทุกอย่างมันดูล่องรอย ไม่มีชีวิตชีวา ไม่มีความรู้สึกโร่เดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยสีหน้านิ่งเฉยทุกคนพากันไปรวมตัวอยู่ที่โต๊ะของแปร์จนกลายเป็นเรื่องปกติ เหตุการณ์กำลังดำเนินไปแบบนั้นโร่เองก็ต้องมองทุกอย่างเป็นเรื่องปกติเช่นกัน มันไม่น่ายาก โร่พยายามคิดว่าตัวเองตัวเองก็สามารถเป็นส่วนหนึ่งของการสนทน...

#การ์ตูน #เกม #ดร่าม่า #เรื่องสั้น #เด็กนักเรียน #ครอบครัว #Ragnarok #ความทรงจำ #โรงเรียน #Drama

#การ์ตูน #เกม #ดร่าม่า #เรื่องสั้น #เด็กนักเรียน #ครอบครัว #Ragnarok #ความทรงจำ #โรงเรียน #Drama

วงสนทนากลุ่มใหญ่ในห้องเรียนประถมหกเวลาพักเที่ยงวันพุธโร่ ดรีม แบงค์และนายกำลังยืนฟังการอภิปรายเกมออนไลน์ซึ่งเป็นของใหม่ในปี 2548 โดยมี แปร์เด็กชายร่างท้วมแสดงตัวเป็นผู้นำในการบอกเล่าเรื่องราวดังกล่าวแน่นอนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โร่เห็นแปร์ทำพฤติกรรมกรรมแบบนี้เพราะไม่กี่วันที่ผ่านมาแปร์เพิ่งนำหน...

เชื่อกู ตีบลาโว้ คำเชิญชวนของแบงค์เด็กชายหน้าเจ้าเล่ห์ดังขึ้นท่ามกลางทะเลทรายซึ่งเป็นสนามรบระหว่างนาย เด็กชายที่มีสีหน้าหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลากับ มอนเตอร์บลาไว้ปีศาจรูปร่างไฟซึ่งมีพลังชีวิตสูงสุดในสถานที่แห่งนั้นแบงค์หันไปมองหน้านายเขาผงกหัวเป็นสัญญาณให้เพื่อนสนิทตัดสินใจทำตามสิ่งที่ตนเองพูดแต่ทว่า… ...

เชียงใหม่ ปี พ.ศ. 2548 การขีดเขียนกระดาษหลังสมุดคณิตศาสตร์ป.6 ได้เริ่มขึ้น ภาพเผยให้เห็นตารางการแบ่งแยกตัวละครตามคาแร็กเตอร์การ์ตูนซึ่งถูกวาดทิ้งไว้พร้อมๆ กับร่องรอยการลบขีด HP หรือพลังชีวิตที่ดำจนเกือบจะมองไม่เห็นทุกอย่างดูเป็นวัฒนธรรมซึ่งถูกสร้างเอาไว้ยาวนาน ทั้ง ดาบไม้สองแท่ง แอปเปิลเพิ่มพลัง...

ถึงแม่ แม่ครับ "เรามีชีวิตอยู่กันไปเพื่ออะไรหรือครับ" ผมรู้ดีว่า ถ้าแม่ยังอยู่กับผมที่นี่ในตอนนี้ แม่ก็คงจะปริยิ้มที่มุมปากแบบเดิมๆที่แม่เคยทำ ประโลมผมด้วยคำพูดเรียบนิ่ง อย่างเช่นทุกครั้งที่แม่ตอบคำถามนี้กับผม ในคืนวันที่ความคิดผมยังบริสุทธิ์จากความสกปรกและซับซ้อน แม่เคยจูงผมเดินไปในสวนสาธารณะใหญ่ ...

* REPOST *แม่เป็นครูมา 30 กว่าปีแต่ไม่มีวันไหนเลยที่ฉันอยากให้แม่เป็นครู ใครๆก็เรียกแม่ว่าครูแม้แต่คนข้างบ้านบ้าง พ่อค้าแม่ค้าที่รู้จักแม่บ้าง หรือคนในครอบครัวของฉันไปไหนใครก็ให้ความแม้คนที่เรียกจะเคารพนับถือ แต่ฉันไม่อยากให้แม่เป็นครูแม่เป็นครูที่สอนลูกศิษย์มามากมายแต่แม่ไม่เคยสอนฉันเลย ...

ใกล้ถึงช่วงเวลาการนับถอยหลังสู่ปีใหม่แล้วสินะ เสียงเพลงครึกครื้น พลุหลากสีถูกจุดขึ้นสู่ท้องฟ้า ผู้คนกอดคอล้อมวงกันร่ำสุราอย่างสนุกสนานต้อนรับวันใหม่ของปีที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าใกล้มาทุกขณะ วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ร้านยุ่งมาก ผู้คนมาจับจ่ายซื้อของกันอย่างสนุกสนาน คำอวยพรสวัสดีปีใหม่พรั่งพรูออกมาจากปา...

ตัวเรานั้นเป็นสิ่งสำคัญ ครอบครัวเป็นกลุ่มคนที่สำคัญ สังคมก็ยิ่งเป็นหน่วยสำคัญสเกลใหญ่เข้าไปอีก ลองมาอ่านเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ในครอบครัว ที่สอนอะไรเราหลายๆ อย่างกันเถอะ! Chapter 1 : ไม้เล็กๆ ในเมืองไต้ โดย Minami Niekawa เริ่มจากเรื่องของสิ่งมีชีวิต ที่แม้อาจจะไม่ได้เป็นมนุษย์เหมือนเรา แต่ถ้าคนปลูก...

เค้าว่ากันว่าในสถาบันครอบครัว การเป็นพ่อนั้นลำบากน้อยกว่าแม่ เพราะได้ออกไปทำงาน ได้พบปะผู้คน มีงานเลี้ยงสังสรรค์ มีสังคม แต่สำหรับเรา เราว่าการเป็นพ่อก็มีมุมที่ลำบากไม่น้อยไปกว่าแม่นะ เผลอๆ จะมากกว่าแม่ด้วยซ้ำ พ่อของฉันมีกิจวัตรที่ซ้ำๆกันในทุกวัน นั่นคือ ออกไปทำงานแต่เช้า กลับมาก็กินข้าว ดูทีวี เผลอ...

อาทิตย์ก่อนผมนอนอยู่บ้านคนเดียวเป็นเวลาเกือบสัปดาห์ ยอมรับเลยว่าไม่เคยห่างเมียนานขนาดนี้มาก่อนหลังจากแต่งงานเมื่อสามปีก่อน ห้องที่คับแคบแทบเดินชนกันกลับรู้สึกอ้างว้างจนโหวงเหวงน่าหดหู่ จินตนาการว่าตัวเองเดินอยู่ในทุ่งหญ้าสะวันนาที่เวิ้งว้าง (มึงเว่อไปละ) สรุปง่ายๆคือห้องของเราควรมี "เรา" อยู่ในนั้น ...