ได้ยินแล้ว เธอรักฉัน ฉันรู้ ว่าสิ่งที่กำลังทำ มันคือสิ่งที่เธอเรียกว่ารัก แต่ ฉันรู้ จริงๆหรือเปล่า? นี่คือสิ่งที่ฉัน ยังไม่รู้ จริงหรือเปล่าที่รัก? สิ่งที่เธอทำมันจริงหรือเปล่า? เธอหลับไหลบนตัวของฉัน เหงื่อ และ เสียงหายใจที่เกิดขึ้น ช่างสกปรก และหยาบกระด้าง จังหวะอันกักขระที่เกิดขึ้น ไม่ได้ห...

สนามหญ้าหลังบ้านไม่เคยเขียวและสวยงามขนาดนี้มาก่อน ลมพัดผ่านใบหน้าของฉันเบาๆ ฉันหลับตาลงช้าๆ ภายใต้อ้อมกอดของหุบเขา แมงปอปีกบาง บินล้อเล่นกับสายลมและมาหยุดที่เปลือกตาของฉัน เท้าเล็กๆของมันทำเอาฉันอดหัวเราะไม่ได้ เจ้าแมลงปอบินจากไป แต่ยังคงทิ้งเสียงหัวเราะของฉันก้องดังไปทั้งหุบเขา แม่เรียกให้ฉันเข้า...

ฉันหายไปนาน ราวกับเรื่องก่อนหน้านี้เป็นเพียงความฝัน ความฝันที่แตกดับ แหลกสลาย ราวกับคุณจ้องไปยังแก้วน้ำที่ค่อยๆตกลงพื้น เศษเเก้วที่แตกเป็นเสี้ยวเล็กๆกระจัดกระจายจนคุณแทบจะไม่เชื่อว่าก่อนหน้านี้แก้วนั้นสวยงามเพียงใด คุณยื่นมือไปจับเศษแก้วบนพื้น เศษแก้วที่สวยงามราวกับเพชรที่เจียระไน แต่มันกลับบาดมือขอ...

ฉันคงเป็นคนเงียบเรียบร้อยและอ่อนหวานอย่างที่เธออยากจะให้เป็นไม่ได้ เพราะเธอรู้ไหม.. . ว่าฉันเองก็ต้องการสิ่งนั้นมากกว่าใคร แต่ ฉันหลอกตัวตน เพียงเพื่อแลกมากับความรู้สึกเพียงชั่วคราวไม่ได้ มันเป็นเรื่องของความรู้สึกละเอียดอ่อน ที่ไม่สามารถจับต้องได้ ฉันคงเหนื่อยเกินไป หากฉันจะต้องเป็นอีกคน เพื่อที่...

บ้านของฉันหลังเล็ก แต่กำแพงมันแสนจะสูงใหญ่ และไม่มีทางออก ฉันเรียงร้อยอิฐที่หนาและหนักทีละก้อนด้วยความเบามือ โปกทับด้วยส่วนผสมของความขยะแขยงเกลียดชัง ฉันผนึกมันด้วยความรู้สึกไม่รู้จากอารมณ์ภายใน กำแพงสูงขึ้นทุกวัน ฉันรู้สึกปลอดภัย กำแพงสูงขึ้นทุกวัน ฉันรู้สึกไม่หวั่นไหว กำแพงสูงขึ้นทุกวัน...ฉันเริ่...

เรายังไม่หายจากโรคห่านี่หรอกนะ... การหวังจะหายในเวลาครึ่งปีมันย่อมเร็วไป แต่มันก็เนิ่นนานสำหรับเราที่ตกอยู่ในภาวะหม่นเศร้าเหมือนกัน เคยคิดจะทำบล็อกนี้ให้มันขำๆ ฮาๆ เล่าเรื่องความป่วยไข้ของตัวเองด้วยสายตาสนุกสนาน แต่ไม่เลย เอาเข้าจริง ต้องยอมรับว่าแม้ในสภาวะปกติ สันดานเราก็ไม่ใช่คนร่าเริงมากอยู่แล้ว...

เคยคิดอะไรไม่ออกไหม? แล้วที่คิดไม่ออกเพราะกำลังไม่คิด หรือกำลังคิด เคยคิดไหม? ล้อกำลังหมุน รถกำลังเคลื่อนไปข้างหน้า แล่นไปบนถนนที่มีสีเขียวของต้นไม้น้อยใหญ่เขียวครึ้มตลอดทาง ผมรู้แค่ว่า ผมต้องขับไปข้างหน้า ---------------------------------------------------------------------------------...

รู้ไหม ในที่สุดวันนี้งานที่คั่งค้าง ก็ผ่าน ได้ดำเนินตามทิศทางของมันอีกขั้นตอน 2.34 น. คืนนี้ เมื่อราตรีกำลังโอบกล่อม หลายคนให้หลับใหล ฉันเองก็ทำสิ่งที่คุ้นเคยอีกครั้ง ฉันเปิดคอม จุดบุหรี่ ขยี้ตา คิด จุดบุหรี่ ขยี้ตา จุดบุหรี่ ขยี้ตา คิด จุดบุหรี่ ฉันเดินออกไป ขยี้ตา และคิด เรื่องง...

0.33 น. คืนนี้ เหมือนฉันกำลังถ่างตา รออะไรบางอย่าง ทั้งๆที่พิมพ์และคิดงานมาตั้งแต่เช้า ทั้งๆที่ดูเหมือนเพลียเหลือเกิน ทั้งๆที่ดูเหมือนสมองเหนื่อยล้า และ เริ่มฝ่อแล้ว ฉันจุดบุหรี่อีกมวน หยีตา และขยี้มัน แสบตาอีกแล้ว อาการแบบนี้ทำยังไงก็ไม่หายซักที ไปหาหมอ หมอบอกให้เลิกนอนดึก ให้เลิกสูบบุหรี่ ใ...

นอกจากหมอที่เรามีนัดเจอกันทุกเดือนแล้ว การมีเมนส์ก็เป็นเพื่อนที่ต้องเจอมันทุกเดือนเช่นกัน .เอาจริง บล็อกนี้ก็เขียนขึ้นมาจากสมองของมนุษย์เมนส์​ (จะมา)​ ที่งี่เง่า ไม่เข้าใจตัวเองตั้งแต่ต้นแล้ว ทีนี้พอมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นกับการมีเมนส์เราก็อยากจะจดเก็บไว้ ด้วยว่ายาทุกอย่างก็มีผลข้างเคียงของมัน , เรา...

พักนี้เป็นไรไม่รู้สิ รู้สึกว่าอาการความคิดว่าตัวเองเป็นภาระครอบครัวมันกลับมาอีกแล้ว แต่ไม่ได้รู้สึกไร้ค่าแบบแต่ก่อนละนะ ความคิดนี้มันหายไปนานแล้วมันมาพร้อมกับความท้อใจ ขาดแรงบันดาลใจเหมือนเดิม ทำร้ายตัวเอง อืมไม่หายสักทียาก้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆแถมแพงขึ้นอีก เห็นมะ เป็นภาระแม่อะ แล้วความคิดอยากเป็นข้าราช...