แต่วันนั้นดันไม่ว่างซะแล้ว  ต้องโทรเลื่อนนัดก่อน 3 วันทำการด้วย  ธุระที่เข้ามาอย่างกระทันหันทำให้เลื่อนนัดไม่ทัน  จึงตัดสินใจไปโรงพยาบาลตั้งแต่วันนี้ (22 สิงหา) เลยแล้วกัน

       เมื่อวานคุณสดใสอาละวาด  ใช้เล็บกรีดข้อมือขวาและร้องไห้ไม่หยุดจนตาบวม  สาเหตุเนื่องมาจากโดนคำพูดที่ไม่ตั้งใจแต่เต็มไปด้วยอารมณ์ของคนสำคัญทำร้าย  คุณสดใสไม่ได้โกรธเขา  เพราะทั้งหมดที่เขาพูดมันเป็นความจริง  แต่คุณสดใสโกรธฉันที่ห่วยแตก

       เมื่อไปพบหมอ

       หลังจากทักทายกันเสร็จ  คำถามแรกที่มักจะโดนถามก็คือ "เป็นไงบ้างคะช่วงนี้?"

       "ก็ดีขึ้นนะคะ"

       ตอบไปแบบนั้น  เพราะรู้สึกว่าฉันดีขึ้นจริง ๆ  ถ้าไม่นับที่จู่ ๆ คุณสดใสก็ออกมาอาละวาดเมื่อวานน่ะนะ  วันนี้คุณสดใสก็มากับฉัน  แต่ไม่ออกมาคุยกับหมอ  เอาแต่ซ่อนตัวอยู่หลังฉันและดันให้ฉันเป็นคนพูดตลอด

       "ถ้าไม่ดีขึ้นตอบเรื่อย ๆ ก็ได้นะคะ ฮ่า ๆ "

       แต่เหมือนหมอจะสังเกตเห็นคุณสดใสแฮะ...

       คุยกับหมอไปเรื่อย ๆ ราวสี่สิบนาทีได้  เจอกันทีไรเมาท์ยาวตลอด  หมอเมาท์(เรื่องของหมอเอง)บ้าง  เราเมาท์เรื่องของเรา  ไม่รู้หรอกว่าเกี่ยวกับการรักษาไหม  แต่ได้คุยแบบนี้สองเดือนทีก็มีความสุขดีเหมือนกัน

       เมาท์เสร็จได้ยาเพิ่มมาอีกตัว  อ้าว... ไหงเป็นงั้นล่ะ