เพราะในห้วงเวลาปัจจุบันเราไม่อาจรักกัน 1 ...ฤดูหนาวคราวนั้น กลางคืนยาวนานกว่ากลางวัน ความรู้สึกเหมือนวันหนึ่ง ๆ หมดไปอย่างรวดเร็ว มีหลายสิ่งหลายอย่างต้องทำให้เสร็จ แต่ไม่ทัน... บางความคิดแวบเข้ามา แต่ต้องปล่อยให้ผ่านไป 2 Before sunrise โชคชะตาทำให้คนสองคนที่อยู่คนละฝั่งมหาสมุทรโคจรมาพบกัน ณ สถานท...

ระหว่างนั่งทำงานช่วงบ่ายวันนี้... ฝนก็เทลงมาห่าใหญ่...เพียงชั่วครู่แล้วก็หยุดไป เราตัดสินใจไม่ออกจากออฟฟิศเพื่อไปรับไฟล์ที่ขอทำสำเนาไว้ที่หอจดหมายเหตุแห่งชาติ เพราะกลัวรถจะติด ฝนช่วยชะล้างหลายสิ่ง... ฝุ่น... รอยสกปรกที่เกาะรถ... คราบขี้นกบนหลังคา... เปิดไปดูรูปในโฟลเดอร์เก่าพบภาพกุหลาบสีละมุนซึ่งจำไ...

ฉันชอบอยู่กับที่บ้านในคืนข้ามปีเพื่อที่จะได้เป็นคนแรกที่บอกสวัสดีปีใหม่แก่กัน แต่เผอิญปีนี้มันมีวันหยุดยาวหลังปีใหม่ เพื่อนฉันคนหนึ่งที่ไม่ได้พบพูดคุยกันนานพอสมควรก็มาชวนฉันไปเที่ยวกางเต็นท์นอนกลางดินกินกลางป่ากับที่บ้านของเขาพร้อมข้อเสนอที่ว่าฟรีตลอดทริป แล้วแบบนี้ใครล่ะจะพลาด เมื่อถึงเวลานัด มือถ...

นวนิยายเรื่อง ก่อนตะวันรอน ตอนจบ ยอมรับเพื่ออยู่ร่วม พิธีฝั้นสายสิญจน์รุ่นของเดอลาเสร็จสิ้นลงด้วยความทุลักทุเล หลังจากนั้นที่หมู่บ้านดอนผักหวานก็ไม่มีพิธีกรรมนั้นอีกเลย ชมรมที่เดอลาและกรีนนี่อยากชวนเพื่อน ๆ และสมาชิกชาวดอนผักหวานทำก็ถูกพับเก็บ แสงหลังจากได้เจอกับนกแก้วอีกครั้งเขาไม่ยอมผิดหวังอีก ข...

แสงของพระจันทร์กระทบขอบน้ำของชายหาดที่ทอดยาวออกไปสุดปลายตา ชายหาดที่คำมั่นสัญญาของเราสองถูกร่างขึ้นผ่านเส้นด้ายของวิญญาณ คำมั่นสัญญาที่มีสายลมและเม็ดทรายเป็นสักขีพยานของคำมั่นเหล่านั้น แต่ในบัดนี้เหลือแต่เพียงหัวใจที่ไร้เรี่ยวแร้งและความทรงจำที่ยังคงหวนกลับมา คำมั่นว่าในตอนที่แสงแดดสุดท้ายของวันเรา...

รามยาตรีอันงดงามที่สองเราโอบกอดกัน พระอาทิตย์ตกดินที่เรานั่งมองมันลิบฟ้าไป ในยามที่ลมหนาวพัดผ่านร่างของเราทั้งสองเราต่างกุมมือกันไว้แน่นและก้าวฝ่าไป แต่ในวันที่ตัวผมเหลือแต่เพียงผู้เดียวในวันที่ลมพายุโหนกระหน่ำมือใดกันที่ผมจะคว้าเอาไว้ วันที่สดใสของฤดูร้อน ใต้ร่มไม้สูงตระหง่านเราต่างนั่งมองเข้าไปใน...

ถึง นายคนเดิม ตอนปี 2021 เราคิดอยู่นานมากเลยว่าเราคิดถึงนายรึเปล่าก็ไม่รู้ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เจอกันมานานมากๆ เลยก็ตาม ใจนึงของเราก็อยากจะให้นายมีชีวิตของนายต่อไป แต่บางทีก็แอบรู้สึกว่าคิดถึงเราเอาไว้บ้างก็ดีเหมือนกันนะ คิดไม่ออกเหมือนกันแหะ เอาเป็นว่าไหนๆ นายก็เขียนถึงเราแล้ว อย่างน้อยเราก็รู้สึกด...

สุดขอบฟ้าอันไกล้โพ้นที่มีแต่แสงของอาทิตย์ที่ไปถึง ที่ๆเราสองต่างหวังไว้ว่าจะได้เห็นมันสักครั้ง ความไกลห่างของโชคชะตาจะนำพาเราทั้งคู่สู่ขอบฟ้าที่เราสะามารถเรียกว่าเป็นที่ของพวกเรา ในวันที่เราโอบกอดกันท่ามกลางหมู่ดาวนับล้านและมีดวงจันทร์เป็นสัคขีพยาน เป็นเพียงอดีตและภวังค์ของความฝันที่ผมยังละเมอและเพ...

ฝูงนกบินร่อน ท่ามกลางฟ้าสางยามเย็น เมฆก้อนโตลอยเคลื่อนผ่านไปอย่างเฉื่องช้า เด็กหนุ่มนั่งมองสนามฟุตบอลที่ตอนนี้ว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้ใด ท่ามกลางความเงียบสงันของโรงเรียนในยามเลิกเรียน มีแต่เด็กหนุ่มเท่านั้นที่ยังคงอยู่ ความเหนื่อยล้าและความอ้างว้างเข้าครอบงำร่างกายของเด็กหนุ่ม เขาสูบลมหายใจเหือกใหญ่อย่า...

"ตัวเรา" ผมมีคำถามสำหรับคุณ. คุณเคย.. พาตัวเองไปเที่ยวบ้างไหม? พาตัวเองไปกินของอร่อยบ้างหรือป่าว? บอกกับตัวเองว่า วันนี้ทำดีแล้วนะ บอกกับตัวเองว่า เราเก่งมาแล้ว ถามตัวเองว่าวั้นนี้ ยิ้มหรือยัง เหนื่อยไหม ไหวหรือป่าว.? บางครั้งคุณอาจจะหลงไปดูแลคนอื่นมากเกิน จนลืมว่าตัวคุณเองก็สำคัญ. "กลับมานะ" กล...

กลางเดือนเมษาที่ร้อนระอุ แสดงแดดส่องจ้าไปทั่วสารทิศ ทุกหนแห่งแผดเผา ร้อนระอุ เจียนจางด้วยลมร้อนของของทะเลทางตะวันออก “มึงเลิกยุ่งกับกูจะได้ไหมวะ” เด็กหนุ่มตวาดใส่เด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งด้วยเสียงกระแทก “กูทำอะไรผิดวะมึงถึงต้องมาตวาดใส่กู คุยกันดีๆไม่ได้หรอ?” เด็กหนุ่มอีกคนตอบด้วยเสียงฮึกเหิมราวกับว่ากำ...

As if the world is about to collapse, he looks at me with the sun in his eyes. It sparkled through the night like the dancing of a firefly. Even the star is envious of you. I’m burned by the smoldering gaze of you that piece through me like an arrow. There is still the gentle warmth that takes the p...