ค่ำคืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่ไม่ต่างจากคืนก่อน ๆ มากนัก พ่อกับแม่ยังคงพูดคุยกันเสียงดังเหมือนทุกครั้งแล้วจบด้วยการที่แม่เดินออกจากบ้านไป เซฮุนไม่แน่ใจว่าแม่กำลังร้องไห้หรือหัวเราะอย่างสุขสม และหลังจากนั้นจะมีเสียงบทรักของพ่อกับผู้หญิงสักคนดังอยู่ในห้อง ๆ หนึ่งของบ้าน พวกเขาจะมีความสัมพันธ์เพียงแค่กา...

04 : heal ดาดฟ้ามีอากาศยะเยือก สายลมหนาวลูบไล้แก้มนิ่มให้ขึ้นสีชาด ผมวางศีรษะลงที่ตักของอีกฝ่าย เจ้าตัวนิ่งเงียบ ไม่ได้ว่าอะไร สายตาจับจ้องไปที่มิน ยุกกิที่กำลังถูฝ่ามือหยาบอย่างน่าเอ็นดูร่องรอยความเจ็บปวดประทับอยู่ทั่วแขนเล็กๆ ราวมันกับจะกัดกินเขา ราวกับมันจะยันรากลึก“แผลนั้น ได้มายังไงเหรอ?” ผมถา...

@gallerxeyเขยพี่เขยน้อง “คุณยามาชิตะ” “ยามาชิตะโทรุครับ”โทรุก้มหัว .... “แนะนำตัวเองมาซิ” “นิชิซาว่าเทรุกิครับเรียกเทรุก็ได้”เทรุบิดตัวไปมา .... สองชั่วโมงก่อนหน้านั้นเป็นช่วงเวลาที่พี่น้องตระกูลโมริอุจิกลับมาพบหน้ากันเป็นช่วงเวลาที่ดีทีเดียวแค่ตอนนี้น่ะ นรก-ชัด-ชัด! เมื่อทั้งทากะและฮิโรกิยืนยันจะ...

@dongmingkuรูมเมท —— “หัดพับผ้าห่มบ้างดิ๊” “เรื่องมากอะไรเตี้ย” “ทำไมสูงแล้วพับผ้าห่มไม่ได้ไง?” “ทำได้ก็ทำแทนไปสิจะนอนเสียเวลา” —— ผมโมริอุจิทาคาฮิโระ ผมรักความสะอาดครับแค่ตอนนี้หอมันเริ่มเละเทะแล้ว ตั้งแต่ยามาชิตะโทรุย้ายเข้ามานี่แหละ ตอนแรกก็เหมือนจะดี ปัจจุบันชักจะแยกไม่ออกระหว่างห้องนอนกับห้...

พวกเราเป็นเพื่อนบ้านกัน แต่ดูเหมือนว่าคุณตาของเขากับคุณปู่ของเพื่อนตรงข้ามจะไม่ถูกกัน วันดีคืนดี คนในซอยก็จะเห็นคนที่ร่างกายแก่ แต่จิตวิญาณเลือดร้อนไม่แก่ตามอายุมายืนฉีดน้ำใส่กันพร้อมพ่นคำก่นด่า เป็นตัวอย่างไม่ดีแก่เยาวชน พาลกันแม่เขาต้องมาจับคนแก่2คนแยก น่าแปลกที่แม่ของเขาเป็นที่รักของบ้านตรงข้า...

ชาร์ลส์เป็นนักเดินทางและนักไล่ล่าความฝัน เขาไม่เคยหยุดนิ่งกับการพาตัวเองเข้าไปเฉียดวงการดนตรี ดังนั้นหลังย้ายมาอยู่กับผมในห้องพักใต้ดินของคุณจูเลียนาได้แค่สามเดือน เราก็เริ่มออกเดินทางไปแมริแลนด์เพื่อออดิชั่นเป็นนักดนตรีในค่ายเพลงหนึ่ง ความฝันอันแรงกล้าของชาร์ลส์ทำให้ผมไม่สามารถทำงานประจำได้เกินหก...

ผมไม่ค่อยแน่ใจในความจริงของเรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้ แม้ว่าผมจะสถาปนาตัวเองเป็นคนที่รู้จักชาร์ลส์มากกว่าใคร ทว่าผมเองก็ไม่มั่นใจว่าสิ่งที่เขาพูดคือความจริงหรือคำโกหก หลังมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับชายที่ผมรัก ผมได้แต่นั่งหวนคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นเหมือนคนหมกมุ่นเรื่องทางเพศ ผมเอาแต่คิดว่าครั้งหน้าที่เ...

ชาร์ลส์กลับมาค่ายคุณแม่โลลาอีกครั้งในฤดูร้อนถัดไปในฐานะพี่เลี้ยงค่าย ตอนแรกคุณพ่อจอห์นไม่เห็นด้วยเมื่อรู้ว่าชาร์ลส์จะมาร่วมพักอยู่ที่นี่อีกครั้ง แต่ผมก็พยายามโน้มน้าวให้ท่านเปลี่ยนใจด้วยการบอกว่าค่ายของเราต้องการแรงงาน ในเมื่อพี่เลี้ยงค่ายทยอยลาออกเรื่อยๆ จนเหลือเพียงผมกับอีกสองคน เราคงไม่สามารถดูแล...

ผมไม่เจอชาร์ลส์อีกเลยนับจากวันที่แม่มารับเขากลับบ้าน ผมเฝ้ารอทุกอาทิตย์ว่าเมื่อไหร่เขาจะมาแต่ก็ไม่มีวี่แวว ราวกับเขาหายไปเฉยๆ ราวกับเราไม่เคยพบกันมาก่อน ราวกับเรื่องราวในค่ายคุณแม่โลลาเป็นเพียงแค่ความฝัน ผมเกือบถอดใจเลิกคิดถึงเขาแล้วจนกระทั่งสามสัปดาห์หลังปิดค่าย ในที่สุดเด็กชายชาร์ลส์ก็มาโบสถ์กับคุ...