01 : you’re so beautiful

ปาร์ค จีมิน , ผมเฝ้ามองเขามาตลอด ครั้งแรกที่ผมเจอเขา
เขาเหมือนเด็กซุกซน ไร้เดียงสา ราวกับพระเจ้าพึ่งคลอดเขาออกมาได้ไม่นาน
ตัวตนที่ส่องประกายและใบหน้ายามยิ้มแย้มที่ราวกับทูตสวรรค์นั้น
ไม่ว่าใครก็ต้องหันไปมองจับจ้อง ทั้งน่าหลงใหลและน่าริษยาในเวลาเดียวกัน
ผมฝันอยากโอบกอดเขา โอบรัดร่างนั้นให้แนบแน่นจนยากจะหายใจ
ผมฝันอยากกัดกินเขา ขบเข้าที่แก้มอิ่มนุ่ม รสชาติหวานเนื้อ
เป็นจินตนาการที่ควรถูกด่าท้อ สาปแช่ง แต่ผมปรารถนาเขาเหลือเกิน

01.

มิน ยุกกิ , ผมเฝ้ามองเขามาตลอด ครั้งแรกที่ผมเจอเขา
เขาเหมือนลูกแกะถูกทอดทิ้ง พลัดถิ่นหลงลืมเส้นทางกลับบ้าน
บาดแผลแต่งแต้ม ร่างนั้นเต็มไปด้วย ร่องรอยของความเจ็บปวด
เมื่อจ้องมองดวงตาแข็งกระด้าง กลับชวนให้ปวดร้าวในอก
แผ่นหลังแสนเปราะบาง หงอยเหงา คิดว่าหากโอบกอดไว้ได้ก็คงดี
ผมหวังจะลูบไล้ปอยผมนุ่ม ท่าทีที่ราวกับแมวจรจัดช่างน่ารักและชวนให้ถนอม
ผมหวังจะปลอมประโลม ตัวตนอันโดดเดี่ยวนั้นให้หลับใหลโดยไม่ฝันร้าย

02.