การตั้งใจเรียนน้อยลง และการพลาดท่าเสียทีในสนามแข่งขันเรื่องส่วนสูง เกิดขึ้นพร้อมกับความรู้สึก “แปลกๆ” ที่ผมมีต่อเพื่อนผู้หญิงหลายราย กล่าวคือ ตอนเรียน ป.6 ผมเริ่มมองเพื่อนผู้หญิงคนนั้นคนนี้ว่า “สวย” ว่า “สูง” ไปหมด แต่มีเพียงไม่กี่รายเท่านั้น ที่ผมรู้สึกลึกซึ้งกับพวกเธอเป็นพิเศษ คนแรก คือ ก้อย...

การพลาดท่าเสียทีซ้ำแล้วซ้ำเล่าใน “สงครามส่วนสูง” ยังส่งผลให้ผมมีพฤติกรรม “เพี้ยนๆ” ตามมา ก่อนหมดเทอมแรก ผมเริ่มประเมินสถานะความสูงของตนเอง โดยเปรียบเทียบกับเพื่อนๆ แต่ละห้อง แน่นอน ผมทราบดีอยู่แล้วว่าในห้อง 6/1 ตนเองตัวสูงเป็นลำดับที่ “หก” เตี้ยกว่าสุ แป้ง เพลิน น้ำแข็ง และกิ๊บ ผมลองนำส่วนสูงของต...

ผมไม่ค่อยมีความสุขมากนักกับการใช้ชีวิตในฐานะนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีสุดท้าย อย่างที่บอกไปแล้วว่าแค่เริ่มเปิดเทอมแรก ก็มีเพื่อนผู้หญิงหน้าใหม่หลายรายทยอยสูงแซงหน้าผม ในการวัดส่วนสูงครั้งที่สองตอนปลายเทอมแรก ขณะที่ผมสูง 153 ซม. เท่าเก๋ วงศ์ ศักดิ์ และบ๊อบ กิ๊บก็สูง 154 ซม. น้ำแข็ง มิ้ง แจน นุช เอ้ แ...

หลังเริ่มต้นชีวิตนักเรียน ป.6 ได้ไม่นาน ผมพยายามหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองว่า เป็นเพราะเด็กผู้หญิงวัย 11-12 ปี ส่วนใหญ่กำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว (เหมือนที่ผู้ใหญ่หลายคนอธิบาย) พวกเธอหลายคนจึงเริ่มตัวสูงกว่าหรือขยับมาสูสีกับผม แต่ไม่ได้มีเฉพาะเพื่อนผู้หญิงเท่านั้นที่ตัวสูงขึ้นอย่างก้าวกระโดด หากเพื่อนผู้ช...

ขึ้น ป.6 มีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับรูปแบบการจัดแบ่งห้องเรียนอีกครั้งหนึ่งเพราะข้อจำกัดทางด้านสถานที่ ดังนั้น จากที่เคยแยกเด็กออกเป็นสี่ห้องตั้งแต่ ป.1-5 จำนวนห้องก็ถูกยุบรวมเหลือแค่สาม ผมยังคงปักหลักอยู่ห้อง 1 เหมือนกับวรรณที่ปักหลักอยู่ห้อง 2 แต่ในห้อง 1 ผมต้องย้อนกลับมาเจอเพื่อนผู้หญิงตัวสูงอันด...

“เก๋” เป็นเพื่อนอีกคนที่เรียนหนังสือกับผมมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล ทว่า ตอนอนุบาล 1 จนถึง ป.3 เรากลับไม่เคยได้อยู่ร่วมห้องกันเลย เก๋เป็นเด็กผู้หญิงหน้าเรียวคม ผิวขาวเหลืองออกซีดๆ มีรูปร่างผอมบาง ไม่สูงไม่เตี้ย ผลการเรียนปานกลาง กิจกรรมไม่เด่น เล่นกีฬาก็ไม่ดี เธอจึงถูกบดบังรัศมีโดยกลุ่ม “ดาวรุ่น” อย่างแป...

ดังที่บอกไปแล้วว่าในการวัดส่วนสูงครั้งสุดท้ายตอน ป.5 ผมมีความสูงอยู่ที่ 151 ซม. ซึ่งถือว่าไม่น่าเกลียดหรือขี้เหร่แต่ประการใด เพราะแม้แจนจะแซงหน้าผมไป 1 เซนติเมตร แต่ปอ เพื่อนที่สูงที่สุดในห้อง ก็ยังสูงกว่าผม 3 เซนติเมตรเท่าสมัยเทอมต้น ผมให้กำลังใจตัวเองว่า ผมกับปอนี่แหละที่เติบโตตามมาตรฐานปกติ ส่วนก...

การเข้าค่ายลูกเสือ-ยุวกาชาด ตอน ป.5 ยังสร้างความเจ็บปวดให้แก่ผมอีกประการ แจนเป็นนักเรียนหญิงชั้น ป.5 อีกหนึ่งคน ซึ่งได้รับเลือกเป็นหัวหน้าหน่วยยุวกาชาด ช่วงเย็นวันแรกของการเข้าค่าย ผมกับแจน และเพื่อนๆ พี่ๆ รวม 10 คน (ชาย 5 หญิง 5) ได้รับคัดเลือกจากคุณครู ให้ทำหน้าที่เป็นตัวแทนโรงเรียนไปเข้าเยี่ยมค...

เปิดเทอมปลาย ส่วนสูงและสถานะ “ดาวโรงเรียน” ของวรรณยังพุ่งทะยานอย่างต่อเนื่อง จากการเป็นเชียร์ลีดเดอร์รุ่นเล็กสมัย ป.4 พออยู่ ป.5 วรรณ พร้อมกับแป้งและเพลิน ก็ได้รับคัดเลือกเป็นเชียร์ลีดเดอร์รุ่นใหญ่ของโรงเรียน ที่ตัวโตสูสีกับพี่ๆ ผู้หญิง ป.6 ผมชักเริ่มไม่แน่ใจว่าตนเองยังเตี้ยกว่าวรรณ 2-3 เซนติเมตรตา...

ตอนเปิดเทอมแรก ลำดับการยืนเข้าแถวเคารพธงชาติในห้อง ป.5/1 ยังเป็นเหมือนเดิมกับเมื่อครั้ง ป.4 ผมยังได้ยืนเป็นหัวแถวของนักเรียนชาย ตามมาด้วยบ๊อบกับพล ที่เตี้ยกว่าผมประมาณ 2-3 เซนติเมตร เช่นเดียวกับปอที่ยืนเป็นหัวแถวของนักเรียนหญิง ส่วนคนถัดจากนั้น ได้แก่ แจน ทว่า กลับมีรายละเอียดบางอย่างผิดแผกจ...

การจัดแบ่งห้องเรียนตอน ป.5 คัดลอกโครงสร้างเก่าของเมื่อปีการศึกษาก่อนมาหมดทุกประการ ผมจึงยังอยู่ห้อง 1 ส่วนวรรณอยู่ห้อง 2 เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป ก็คือ วรรณตัวสูงกว่าผมชัดเจนขึ้น เราสองคนไม่ใช่เด็กชายหญิงที่ตัวเท่าๆ กันอีกต่อไป ทุกเช้า เวลาเข้าแถวเคารพธงชาติ นักเรียน ป.5 ทั้งสี่ห้องจะถูก...

น่าจะราวๆ ครึ่งหลังของ ป.4 เทอมสอง ตัวแทนจากกระทรวงสาธารณสุขได้เข้ามาตรวจสอบแนวโน้มการเจริญเติบโตและสุขภาพพลานามัยของเด็กนักเรียนที่มีน้ำหนักตัวเกินมาตรฐานในโรงเรียน ซึ่งแต่ละชั้น จะมีนักเรียนรูปร่างอ้วนท้วนกว่าปกติอยู่ประมาณ 5-7 คน ตอนช่วงอายุ 10 ขวบ ถือเป็นครั้งแรก ที่น้ำหนักและส่วนสูงของผมเริ่มไ...

ป.4 เทอมสอง โรงเรียนปรับรูปแบบตารางสอนใหม่ โดยเปลี่ยนนโยบายให้ ป.4/1 และ 4/2 ไม่ต้องเรียนวิชาพลศึกษาร่วมกัน ผมจึงห่างเหินจากวรรณมากยิ่งขึ้น แต่ผมยังพยายามสืบข่าวคราวเรื่องส่วนสูงของเธออยู่ตลอด ท่ามกลางคำชื่นชมของครูและผู้ปกครองหลายคนที่เห็นว่าวรรณตัวสูงขึ้นมาก ผมชักเริ่มไม่แน่ใจว่าวรรณกับตัวเองจะย...

วรรณกับผมน่าจะตัวสูงพอๆ กันไปจนหมดเทอมหนึ่ง เพราะเท่าที่จำได้ ผมไม่มีอาการตกอกตกใจเพิ่มเติมกับข้อมูลส่วนสูงของเธอ แม้เราจะเรียนวิชาพลศึกษาร่วมกัน แต่ครูก็ซอยนักเรียนออกเป็น 6 แถว/กลุ่มย่อย โดยผมและวรรณไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ผมถูกจัดอยู่ในแถวเดียวกับปอ ซึ่งด้านหนึ่งก็สร้างความหงุดหงิดใจแก่ตัวเองพ...

หลังวัดส่วนสูง ครูพละสั่งให้นักเรียนทั้งสองห้องจำนวนรวม 45 คน มายืนเข้าแถวตอนเดี่ยวเรียงตามลำดับไหล่ที่ลานกว้างกลางโรงยิม คนยืนด้านหน้าสุด คือ เพื่อนที่ตัวเล็กสุด ส่วนคนยืนด้านหลังสุด คือ นักเรียนที่ตัวสูงที่สุด ดังที่บรรยายไปแล้วว่า ปอ ซึ่งเป็นนักเรียนที่สูงที่สุดของห้อง 4/1 กับแป้ง ซึ่งตัวสูงที่...