ดังที่บอกไปแล้วว่าในการวัดส่วนสูงครั้งสุดท้ายตอน ป.5 ผมมีความสูงอยู่ที่ 151 ซม. ซึ่งถือว่าไม่น่าเกลียดหรือขี้เหร่แต่ประการใด
เพราะแม้แจนจะแซงหน้าผมไป 1 เซนติเมตร แต่ปอ เพื่อนที่สูงที่สุดในห้อง ก็ยังสูงกว่าผม 3 เซนติเมตรเท่าสมัยเทอมต้น
ผมให้กำลังใจตัวเองว่า ผมกับปอนี่แหละที่เติบโตตามมาตรฐานปกติ ส่วนการเจริญเติบโตแบบก้าวกระโดดของแจนหรือวรรณนั้น เป็นแค่ “กรณีพิเศษ” ซึ่งเกิดขึ้นได้น้อยครั้งมากๆ
ส่วนสูง 151 ซม. คงไม่นำพาความช้ำใจมาให้ผม ถ้าไม่เกิดข่าวคราวเกรียวกราวในช่วงเวลาเดียวกัน เมื่อบรรดาครูและเพื่อนๆ ชั้น ป.5 ต่างซุบซิบด้วยความตกตะลึงถึงผลการวัดส่วนสูงของนักเรียน ป.5/2
โดยเฉพาะแป้งกับวรรณ ที่ครูพละวัดส่วนสูงให้พวกเธอได้ถึง 160 ซม.!
เมื่อทราบข่าวดังกล่าว ผมถึงกับอึ้งและสติหลุดไปชั่วขณะ
แม้จะรู้ดีมาร่วมปีว่าตนเองเตี้ยกว่าวรรณ แม้จะเริ่มหวาดกลัวว่าวรรณอาจสูงกว่าผมเกิน 3 เซนติเมตร แต่ผมกลับคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายเตี้ยกว่าเธอถึงเกือบ 10 เซนติเมตร!
ผมมีอาการเหม่อลอยอยู่หลายวัน ท่ามกลางความสงสัยและคำถามที่เกิดขึ้นจากหลายๆ ฝ่าย ถึงกรณี “160 ซม.” ดังกล่าว
แป้งกับวรรณอาจเริ่มตัวสูงกว่าปอนิดหน่อย แต่เป็นไปไม่ได้แน่ๆ ที่ทั้งคู่จะสูงกว่าเพื่อนนักเรียนที่ตัวสูงที่สุดของ ป.5/1 มากถึง 6 เซนติเมตร
เพลินถือเป็นหนึ่งใน “สามสวยเชียร์ลีดเดอร์” ของชั้น ป.5 ร่วมกันกับแป้งและวรรณ สามสาวตัวสูงไล่เลี่ยกันตลอดขวบปีที่ผ่านมา แต่ในขณะที่ครูพละวัดส่วนสูงให้แป้งและวรรณได้ 160 ซม. แกกลับวัดส่วนสูงให้เพลินได้ไม่ถึง 155 ซม. ด้วยซ้ำ
กระทั่งบิ๊กกับสุ สองนักเรียนที่น่าจะสูงใหญ่ที่สุดของระดับชั้น ครูพละก็ยังวัดส่วนสูงให้ได้ไม่ถึง 160 ซม.
หลังข่าวลือกรณี “160 ซม.” แพร่กระจายอยู่นานหนึ่งสัปดาห์ ความคลางแคลงใจของหลายคนก็สูญสลายหายไป ส่วนผมก็ไม่ต้องโศกเศร้าบ้าบอจนเกินควร เมื่อครูวิชาพลศึกษาออกมาชี้แจงว่าได้เกิดความความผิดพลาดขึ้น ขณะทำการวัดส่วนสูงของนักเรียนชั้น ป.5/2
เนื่องจากแท่งไม้แนวตั้งขนาดยาวที่ใช้วัดส่วนสูงไม่ได้ถูกต่อให้แนบสนิทลงล็อคกับตัวฐานยืนด้านล่าง ดังนั้น ส่วนสูงของเด็กๆ ห้อง 5/2 ที่ถูกระบุไว้ในสมุดพก จึงมีค่าเกินความจริงไปประมาณ 5-6 เซนติเมตร!
พอมานั่งคำนวณดูแล้ว ถ้าส่วนสูง 160 ซม. อันเกินจริงของวรรณ ถูกหักค่าความผิดเพี้ยนออกไป เธอก็จะสูง 154-155 ซม. หรือสูงกว่าผม 3-4 เซนติเมตรเท่านั้น
ผมเริ่มปลอบประโลมจิตใจตัวเองว่า “เอาวะ อย่างน้อย กูก็ยังไม่เตี้ยจนเกินไป”
เมื่อหายตกตะลึงพรึงเพริดกับ “ส่วนสูงเหนือจริง” ของแป้งกับวรรณแล้ว ผมคงต้องขออนุญาตกล่าวถึงเรื่องผลการเรียนสักเล็กน้อย
ผมยังคงสอบได้ที่หนึ่งของห้องและเป็นที่สองของระดับชั้นเช่นเคย ส่วนวรรณกลับมาขยันเรียน และสอบได้ที่สองของห้อง 2 จนหวนคืนตำแหน่งท็อปไฟว์ของระดับชั้นอีกหน
ผลสอบรวมทั้งสองเทอมของวรรณแพ้ผมอยู่เพียง 2 คะแนน แต่ส่วนสูงของเธอกลับทิ้งห่างผมไปมากกว่านั้น
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in