เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
นิยายจีนmenalin
เจ็ดชาติภพ หนึ่งปรารถนา (一时冲动,七世不祥)
  • "ชาติภพนี้ ไม่ว่าจะรักลึกล้ำเพียงใด ก็จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของกาลเวลา ไม่มีผู้ใดจดจำได้อีก"
    (หน้า 308)

    "เจ็ดชาติภพ หนึ่งปรารถนา (一时冲动,七世不祥)"

    ผู้เขียน: จิ่วลู่เฟยเซียง (力鹭非香)
    ผู้แปล: เสี่ยวหวา
    สนพ. อรุณ, พิมพ์ครั้งแรก, ตุลาคม 2560

              เรื่องราววิบากกรรมรัก 7 ชาติภพของ เสี่ยวเสียงจื่อ เซียนน้อยเมฆมงคล ที่ปุบปับรับโชคกลายเป็นเซียนเพราะความเมาของผู้เฒ่าจันทราผู้ทำหน้าที่ผูกด้ายแดงเชื่อมวาสนารักให้มนุษย์ กับท่านเทพชูคง เทพบริวารแห่งดาวเหม่ารื่อ ทั้งสองทะเลาะกันจนเป็นเหตุให้ด้ายแดงพันกันยุ่งเหยิง ทำลายบุพเพของมนุษย์ องค์เง็กเซียนจึงสั่งลงโทษให้ลงไปจุติและต้องเผชิญเคราะห์รักร่วมกันจนครบ 7 ชาติ แต่มีหรือที่เสี่ยวเสียงจื่อและชูคงจะยินยอมให้ความร่วมมือแต่โดยดี คอยดูเถอะ นับจากนี้ข้าจะทำให้ชีวิตเจ้าดำมืดเป็นเมฆดำ!

              พล็อตเรื่องนี้มาแนวคู่กัด บุพเพอาละวาด ตีกันได้ตลอดเวลา พระเอกเป็นพวกปากแข็ง และขี้อายมาก เรื่องเกรียนนี่ก็ไม่มีใครแพ้ใคร คู่นี้ไปไหนก็สร้างความวุ่นวายได้ทุกที่ ที่รับเคราะห์หนักสุดก็นรกภูมิ เอาแค่วันแรกที่ต้องลงไปเกิด ก็ป่วนกันจนนรกแทบแตก ยายเมิ่งผู้ทำหน้าที่ปรุงน้ำแกงลบความทรงจำถึงกับลางานเป็นพันปี ตีกันไปตีกันมา ผจญภัยร่วมกันในโลกมนุษย์นานวันเข้า ก็เริ่มเห็นตัวตนและน้ำใจแท้จริงของอีกฝ่าย ความรักจึงค่อย ๆ แทรกซึมเข้าไปทีละนิด แต่ก็ยังไม่วายทะเลาะ หาเรื่องแกล้งเอาคืนอีกฝ่าย ชาติที่เราชอบที่สุดคือชาติที่ 2 ชาตินี้พระเอกน่ารัก ออกอาการหวงคนของตัวชัดมาก ปากก็แข็งมากเช่นกัน เอาชะแลงมางัดก็ง้างไม่ออก ?

              เนื้อเรื่องมาแบบนี้มันต้องฮามากอะเราว่า ส่วนที่ดราม่าก็เรียกน้ำตาได้แน่ ๆ ตามสไตล์ของจิ่วลู่เฟยเซียง ซึ่งที่ผ่านมาเราไม่เคยผิดหวัง อ่านกี่เรื่องก็ชอบทุกเรื่องเลย ตั้งแต่ ปฐพีไร้พ่าย (與鳳行)สามชาติผูกพัน แม่น้ำลืมเลือน (三嫁未晚)ลิขิตผูกพัน มังกรหวนคืน (司命)ล่าหัวใจมังกร (护心), และเจาเหยา...ใครว่าโลกนี้ไม่มีผี (招摇), และ เล่าขานตำนานรัก (百界歌) แต่พอมา เจ็ดชาติภพ หนึ่งปรารถนา เล่มนี้กลับไม่สนุกเท่าเรื่องก่อน ๆ ทำให้เราเริ่มสงสัยการแปลของสนพ. อรุณบ้างละ ว่าน่าจะยังไม่ค่อยโอเคจริง ๆ แหละ มันออกมาไม่สุดสักทาง ตลกก็ไม่สุด ดราม่าก็ไม่ถึง ขาดอารมณ์ไปหน่อย พออ่านจบเลยกลายเป็นเฉย ๆ ไม่ปัง

              คนแปลเล่มนี้คนเดียวกับที่แปล อลวนกลสลับร่าง (公主贵性) เรื่องนั้นก็พอขำอยู่นะ กำลังคิดว่าต้นฉบับจริง ๆ มันฮากว่านี้หรือเปล่า ถ้างานของจิ่วลู่เฟยเซียงยังออกมาไม่สุด อลวนกลสลับร่างก็อาจเป็นได้ว่ายังฮาได้อีก
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in