"หากบอกว่าช่วงเวลาที่งดงามที่สุดในชีวิตของเทียนเย่าคือการได้พบกับนางในยามที่จนตรอกที่สุด ส่วนช่วงเวลาที่งดงามที่สุดในชีวิตของเยี่ยนหุย ก็คงเป็นการที่มีเทียนเย่าอยู่ข้าง ๆ
ในยามที่ไม่เหลืออะไรเลย"
(หน้า 236, เล่ม 3)
"ล่าหัวใจมังกร (护心)"
ผู้เขียน: จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香)
ผู้แปล: ห้องสมุด
สนพ. ห้องสมุด, พิมพ์ครั้งที่ 1, มีนาคม 2560
(3 เล่มจบ)
เยี่ยนหุยถูกขับออกจากสำนักเซียน เมื่อไม่ที่ไปและไม่มีเงิน นางจึงรับงานปราบปีศาจงูที่เพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความซวย หลังสู้กับปีศาจงูจนเสียพลังปราณที่ฝึกฝนมาจนหมด นางก็ถูกจับไปขายให้แต่งงานกับต้าฝู หลานชายปัญญาอ่อนของยายเฒ่าในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง นาง เยี่ยนหุย ผู้มีฝีมือเหนือกว่าพี่ ๆ น้อง ๆ ในสำนักเนี่ยนะ ถูกจับมัดเหมือนหมูแล้วเอามาขาย! แล้วยังเจ้าหลานชายปัญญาอ่อนของยายแก่นั่นอีก ดูไม่เห็นจะปัญญาอ่อนตรงไหน ออกจะยียวนกวนประสาทเสียด้วยซ้ำ แต่เมื่อพลังของนางยังไม่ฟื้นคืน สุดท้ายเยี่ยนหุยก็จำใจยอมแต่งงานและอยู่ในหมู่บ้านนั้นต่อ อย่างน้อยที่นี่ก็มีข้าวกินล่ะนะ
จู่ ๆ สามีจำเป็นของนางก็ยื่นข้อเสนอว่าจะพานางไปหาสมบัติ เพียงแต่นางต้องช่วยให้เขาได้ของวิเศษบางอย่างที่อยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง แม้ใจจะระแวงชายผู้แกล้งรับบทคนปัญญาอ่อนคนนี้ แต่เพื่อสมบัติแล้วยอมลองดูสักตั้งก็ได้ ในระหว่างนั้น เยี่ยนหุยก็พบเรื่องราวแปลก ๆ ที่ยิ่งมายิ่งซับซ้อน ชีหวินเจินเหริน เจ้าสำนักของสำนักพรตแห่งหนึ่งซึ่งหายตัวไปหลังงานชุมนุมสำนักเซียนเมื่อสามเดือนก่อน กลับมาปรากฏตัวในหมู่บ้านทุรกันดารแห่งนี้ แถมนางยังถูกทำร้ายจนสูญเสียสติสัมปชัญญะไป การออกตามหาสมบัติกับอาฝูก็นำพานางเข้าไปพัวพันกับสัตว์เทพแสนอันตรายในตำนานอย่างมังกร มังกรที่ควรจะหายไปจากโลกนี้แล้ว กลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพื่อทวงหนี้แค้นจากสตรีนางหนึ่ง เรื่องราวต่อจากนั้นก็ยิ่งเต็มไปด้วยปริศนาซับซ้อนขึ้นเรื่อย ๆ
ตอนแรกที่เรื่องนี้ออกมา เราไม่ได้สนใจเลย แค่เห็นปกก็เมินแล้วอะ ไม่สวยเลย (เป็นพวกตัดสินหนังสือจากปก) แต่เพิ่งมารู้เมื่อไม่นานนี้ว่าเรื่องนี้เป็นงานเขียนของ
จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香) นักเขียนคนโปรดอีกคน ก่อนหน้านี้เคยอ่าน
ปฐพีไร้พ่าย (與鳳行) กับ
สามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือน (三嫁未晚) มาแล้วสนุกทั้งสองเรื่อง พอรู้แล้วก็รีบไปซื้อมาอ่านทันที เกือบพลาดไปแล้ว
เรื่องนี้ 3 เล่มจบ สนุกมาก ทั้งฮาทั้งซึ้ง นางเอกเป็นสาวห้าวที่ฝึกบำเพ็ญพรต ตะกละและขี้งกมาก สำหรับนางแล้วการมีชีวิตรอดคือเรื่องที่สำคัญที่สุด แต่แท้จริงแล้วเยี่ยนหุยเป็นคนจิตใจดี แต่เพราะความลับบางอย่างที่นางเก็บงำไว้ทำให้มีเพื่อนไม่มากนัก คนในสำนักเซียนก็มองนางเป็นคนแปลก แม้จะถูกรังแกนางก็ไม่ยอมแพ้ กับเทียนเย่านางก็ปกป้องเขาอย่างเต็มที่ ถึงจะพูดอยู่ปาว ๆ ว่าจะไม่ร่วมทางกับเขาแล้ว แต่นางก็ไม่เคยทอดทิ้งเขาในยามที่เขาลำบาก นี่แหละมาตาแห่งมังกรที่แท้จริง ฮ่าาาา
เทียนเย่าก็น่ารักมากกกก แม้ตอนแรก ๆ จะเย็นชาและใจร้ายกับเยี่ยนหุยอยู่บ้าง เพราะใจเขาเต็มไปด้วยความคับแค้นจากการถูกทรยศหักหลัง เขาไม่อาจไว้ใจใครได้อีก แต่เยี่ยนหุยก็ทำให้เขายอมทลายกำแพงในใจ มังกรตัวนี้กับคนที่รักแล้ว เขาจะอ่อนโยนเอามาก ๆ และยอมตามใจอย่างไม่มีข้อแม้และไร้การระวังตัวใด ๆ ละมุนต่อใจมาก ๆ เลยล่ะคุณ แม่เอ๊ย! ฟินหนักมาก
กับงานของจิ่วลู่เฟยเซียงนี่ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริง ๆ หัวเราะสลับกับร้องไห้ราวกับเป็นคนบ้า แรก ๆ นี่ก็ฮากับความรั่วของนางเอก ความยียวนในความเย็นชาของเทียนเย่า แล้วจู่ ๆ ก็ตัดฉับเข้าบทดราม่าน้ำตาไหล ตัวละครแต่ละตัวมีบทบาทและสร้างสีสันให้กับเรื่องแบบไม่มีใครด้อยกว่าใคร เจ๊จิ่วเขาถนัดนักล่ะเรื่องซ่อนความเศร้าในความตลก สร้างปมความหลังอันแสนเศร้าชวนให้ปวดใจ ล่อลวงให้เราเพลิดเพลินสนุกสนานแล้วก็ฉุดกระชากเราลงมาให้หดหู่ นอกจากปมความรักความแค้นแล้ว ยังมีปริศนาอื่นที่เกี่ยวพันซับซ้อนและชวนให้ลุ้นตลอดเรื่อง สนุกจนวางไม่ลง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in