เจเจนั่งหาวอยู่ที่โรงเรียน เขาคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นของเย็นเมื่อวานนี้ “ผมจะปิดเฮ้าส์สัก 6-7 วันนะครับ” ไมเคิลบอก “ว่าจะพาแอนกลับบ้านซะหน่อย” คุณแอนมาจากจังหวัดภูเก็ต เหมือนกับว่า ทั้งสองคนเจอกันตอนที่ไมเคิลไปเที่ยวที่ภูเก็ต ทั้งสองคนตกหลุมรักกันเมื่อใช้เวลาด้วยกันสักพัก คุณแอนเป็นพนักงานต้อนรับของ...

* trigger warning *suicidal thought / depressionเนื้อหามีการชี้นำเกี่ยวกับความตาย ผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าและเยาวชนควรหลีกเลี่ยงในการอ่านนิยายสั้นเรื่องนี้ (ทำจิตใจให้สงบก่อนอ่านและโปรดใช้วิจารณญาณ) ........., 1&Twelveชื่อร้านอาหารยามค่ำคืนที่ฟังหรูหราดูดีสวนทางกับราคาในเมนูอาหารและบรรยากาศภา...

TW depression, suicidal thoughts แพรวไม่กล้าอ่านจดหมายที่เธอเขียนถึงพราว จดหมายหลายฉบับถูกเก็บใส่ซองกระดาษสีน้ำตาลที่แพรวแกล้งลืมถึงการมีอยู่ของมันไป ถึง พราว เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้พราวไม่สบายใจ ถ้าเราทำอะไรผิดไปเราขอโทษ ชีวิตที่กรุงเทพสิ้นหวังและโดดเดี่ยว อากาศร้อนจนเราเป็นไมเกรนทุกวัน หวังว่าอาก...

TW scopophobia (ความกลัวจากการถูกมองเห็น) แพรวกำลังฝัน ดอกเบญจมาศสีแดงที่กลางอกของเธอเติบโตขึ้น จากที่มีเพียงดอกเดียว กลายเป็นช่อใหญ่หลายสิบดอก เธอรู้สึกถึงลำต้นที่ค่อยๆ เติบโตอย่างช้าๆ เป็นทรงบอนไซ กิ่งก้านงอกออกมาจากตัวเธอหงิกงอเหมือนเวลาผ่านมาหลายสิบปี ดอกสีแดงเบ่งบานเป็นทรงกลม กลีบเล็กๆ ร่วงโรยอ...

TW depression, claustrophobia แพรวนอนลืมตามองฝ้าเพดานในห้องอีกครั้ง ภายในใจรู้สึกว่างเปล่า ไม่ใช่ความว่างเปล่าที่สงบเหมือนแบบที่แม่ของเธอบอกตอนชวนเธอไปนั่งสมาธิที่วัด เป็นความว่างเปล่าแบบที่ร่างกายเธอเป็นแค่เพียงถุงเลือดเดินได้ ไร้จิตสำนึก ไร้ความรู้สึก เป็นความว่างเปล่าที่มาแทนที่สสารบางอย่าง เหมือ...

เมื่อฉันกลายเป็นส่วนหนึ่งของผืนดิน ขอเพียงเธอถูกแมลงกัดกินและงอกงามเป็นดอกไม้ไม่ห่างออกไปTW depression, suicidal thoughts ดอกเบญจมาศสีแดงที่ช่องว่างของจิตใจแพรวเริ่มเบ่งบาน และสูบเอาเลือดเนื้อของเธอเข้าไปด้วย แม่ของพราวโทรหาเธอเมื่อวาน พราวสูญหายมาได้ประมาณเดือนหนึ่งแล้ว สถานทูตประสานงานไปกับสถานีตำ...

แพรวรู้สึกเหมือนเธอเป็นคนใหม่ รูโหว่ในจิตใจไม่เคยหายไป แต่มีต้นอ่อนของดอกเบญจมาศเติบโตอยู่ข้างใน เช้าวันพุธกลางสัปดาห์ไม่หนักหนาเหมือนเคย เธอนั่งแก้แบบไปเรื่อยๆ พร้อมชาตราสามม้าขมๆ กับขนมไหว้พระจันทร์เป็นอาหารเช้า พราวไม่หายไปจากความคิดของแพรวง่ายๆ แต่การมีอยู่ของพราวในห้วงความคิดไม่ได้มาพร้อมความเจ...

วันจันทร์อีกแล้ว แพรวเหนื่อยหน่ายกับชีวิตที่ต้องเป็นแรงงานในประเทศที่ไร้ซึ่งความหวังและอนาคต ไม่รู้ว่าทำงานจนตายเธอจะมีวันลืมตาอ้าปากไหม อย่างไรซะนายทุนและคนบน 1% ของ 1% ก็ได้ทุกอย่างไปอยู่ดี แพรวได้แต่รอวันที่ประเทศไทยจะเปลี่ยนแปลงอย่างไม่รู้ว่าจะได้เห็นด้วยสายตาตัวเองไหม แพรวบดเมล็ดกาแฟคั่วอ่อนจาก...