เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว โรมและซิกสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆและมักจะชอบไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกที่ภูเขาที่เขาเจอกันครั้งแรกด้วยกันวันหนึ่งที่พวกเขาขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตกตามปกติ ซิกกลับมีอาการแปลกๆผิวพรรณของเธอดูผ่องใสขึ้นอย่างผิดปกติ
"ซิก เธอดูแปลกไปนะ วันนี้"โรมสังเกตเห็นและถามด้วยความกังวล
ซิกเงียบไปสักครู่ก่อนจะตอบ "โรม เรามีเรื่องจะบอกเเราเหลือเวลาอีกแค่สามวัน... เราจะต้องไปเกิดแล้ว"
โรมรู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบแน่น แม้ในใจจะเสียใจมาก แต่เขาก็ยิ้มออกมา"งั้นมาทำให้มันเป็นเวลาที่ดีกันเถอะ"
ซิกรู้ดีว่าเมื่อเธอไปเกิดใหม่ เธอจะจำเหตุการณ์พวกนี้ไม่ได้แต่คนที่ต้องอยู่กับความทรงจำก็คือโรม
ในขณะที่พวกเขากำลังนั่งคุยกันนั้น ทูตแห่งความตายก็มาปรากฏตัวขึ้นซิกตกใจเล็กน้อย แต่โรมไม่ได้เห็นทูต
"ซิก เจ้าเตรียมตัวพร้อมหรือยัง?"
ทูตแห่งความตายพยักหน้า "เข้าใจแล้ว ข้าจะกลับมาในวันสุดท้าย"
โรมสังเกตุท่าทางแปลกของซิกจึงได้ถามไปว่า”มีอะไรที่อยากจะทำอีกไหมก่อนที่เธอจะต้องไป”
โรมยิ้ม”ได้สิ....เราจะไปกัน”
ในคืนก่อนหน้าที่ทั้งคู่จะมาที่ภูเขาลูกนี้ซิกรู้สึกถึงความเย็นเยือกที่แผ่ซ่านออกมาจากด้านหลังซิกหันไปพบกับบางสิ่ง ที่ใส่
ทูตแห่งความตาย:"ข้าคือทูตแห่งความตาย ผู้มาเตือนเจ้าว่าถึงเวลาที่เจ้าต้องไปเกิดใหม่แล้ว"
ทูตแห่งความตาย:"เจ้ามีเวลาเหลืออีกเพียงสามวัน ใช้เวลานั้นให้ดีที่สุดเถอะเพราะเมื่อถึงเวลา เจ้าไม่อาจฝืนชะตากรรมได้"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in