ทุกคนต้องเคยมีความฝันที่ประหลาด ผมเองก็มีหนึ่งความฝัน ผมเห็นตัวเองยืนอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าสีน้ำตาลอ่อนที่กว้างใหญ่ อาณาบริเวณทอดยาวออกไปไกล จนสุดลูกหูลูกตา ยากที่จะมองเห็นสุดขอบทุ่งได้ ต้นหญ้าแต่ละต้นสูงจนเกือบจะเอวของผม จนคล้ายว่าผมกำลังจะจมหายไปในทุ่งหญ้าแห่งนี้ ในความฝันไม่มีใครอื่นอีก -- มีเพี...

บานประตูสั่นสะเทือน บานหน้าต่างถูกทุบอย่างรุนแรง ความมืดได้ครอบงำดวงตาของเขาทั้งสองข้างมากกว่าเดิม จนเคเลบมองอะไรอื่นไม่เห็นอีก นอกจากร่างอันเลือนรางของแมรี่โกลด์ และสัมผัสของเลือดที่พุ่งไปทั่วบริเวณเท่านั้น เขากำลังจะสูญเสียการมองเห็นไป -- เคเลบบอกตนเอง หากแต่เขาก็ยังคงออกแรงผ่ามีดลงไปบนหน้าท้องภร...

แมรี่โกลด์สะดุ้งสุดตัวในตอนที่ได้ยินเสียงร้องคำรามราวสัตว์ป่าดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง -- มันเป็นเสียงเดียวกันกับที่ตามหลอกหลอนเธอมานานหลายเดือน มันคือเสียงของเหล่าปิศาจร้าย! จนกระทั่งเสียงอันดุร้ายนั้นเงียบหายไป แมรี่โกลด์ก็ตกอยู่ในความเงียบงันอีกครั้ง -- ความมืด และความวังเวงรอบตัวขณะนี้ ยิ่งทำให้เ...

คืนนั้นฉันตั้งใจฆ่า -- อย่างเจตนา และอย่างไม่ลังเล -- เคเลบพูดประโยคนั้นออกมา ได้ยินเสียงตนเองดังชัดเจน ราวกับว่ามันก้องกังวานไปทั่วทั้งห้อง ทั้งๆที่มันอาจจะดังไม่เกินไปกว่าเสียงกระซิบเท่านั้น เขามองใบหน้าอันขาวซีดตรงหน้า และพูดต่อไปโดยไม่หลบสายตาอีกฝ่ายว่า “ไม่มีคืนไหนที่ฉันลืมว่าฉันได้ทำอะไรลงไป...

ผมจะปกป้องคุณเอง ถึงตรงนี้เคเลบก็ลืมตาตื่นขึ้น -- ภาพของเหตุการณ์เมื่อตอนค่ำพลันหายวับไป สติที่ล่องลอยอยู่บ่อยครั้งทำให้เขารู้สึกสับสนเล็กน้อย หากแต่เขาก็รับรู้ว่าตนได้หวนกลับมาสู่โลกของความเป็นจริงอีกครั้ง เขาปล่อยมือจากผืนพรม ยืดตัวขึ้นเต็มความสูง สติเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัว -- และมันยากขึ้นเ...

“ช่วยด้วย!” เสียงกรีดร้องดังลั่น เคเลบสะดุ้งตื่นขึ้น ดวงตาเบิกโพลง เสียงร้องคำรามอันดุร้ายของสัตว์เดรัจฉาน และเสียงกรีดร้องอันตื่นตระหนกที่ดังก้องกังวานพลันหายไป คล้ายเสียงสะท้อนที่เลือนหายไปอย่างฉับพลัน เคเลบหอบหายใจ ดวงตาสีดำกวาดมองไปตามกำแพงห้องที่ว่างเปล่า ผ้าม่านที่ปิดสนิท และประตูห้องที่ถูกล...

แมรี่โกลด์ลืมตาขึ้นท่ามกลางความมืดสลัว ความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวที่แล่นปราดไปทั่วทั้งร่าง ทำให้เธอตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล -- ฝันร้ายนั้นพลันหายไปในพริบตา ท่อนแขน และขาทั้งสองข้างของเธอสั่นเทิ้ม อ่อนแรงจนแทบขยับไม่ได้ ราวกับมันถูกทุบอย่างรุนแรง ทุบงั้นหรือ -- คำนั้นทำให้ความทรงจำไหลผ่านเข้ามาในความคิ...

คุณฆ่าเขา! คุณฆ่าเขา! คุณฆ่าเขา! มือบางของแมรี่โกลด์พยายามกดห้ามเลือดบริเวณหัวไหล่เล็กๆของลูกชายตนเองไว้แน่น หากแต่ยิ่งเธอพยายามมากเท่าไหร่ ร่างเล็กๆนั่นก็ดูราวกับหลุดลอยออกไปไกลจากเธอมากขึ้น ไม่ -- เธอตื่นกลัวกับร่างเล็กที่แน่นิ่งไป -- ไม่! แมรี่โกลด์ได้ยินตนเองกรีดร้องอะไรบางอย่างออกมาดังลั่น ก่...

ร่างสูงกำลังยืนพิงลำต้นของต้นไม้ใหญ่ ร่างทั้งร่างนิ่งสนิทไม่ไหวติง ในขณะที่เงี่ยหูฟังเสียงกรีดร้อง และเสียงคำรามที่แผดดังลั่นไปทั่วบริเวณ เขาได้ยินเสียงหัวใจตนเองเต้นได้อย่างชัดเจน มันเต้นถี่รัวเร็ว และรุนแรง ราวกับว่ากำลังจะทะลุออกมาจากอกก็ไม่ปาน -- แวบนั้นเขาหลับตาลง พยายามปรับลมหายใจของตนเอง...

เคเลบกะพริบตา -- ตอนนั้นเองที่เขาพบว่าชายผู้มาเยือนได้หายตัวไปเสียแล้ว ท่ามกลางความมืดสลัวแห่งนี้ มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น เคเลบนิ่งไปครู่หนึ่ง จ้องมองความว่างเปล่าอย่างเงียบเชียบ -- หลับตาลงแน่น ราวกับพยายามรวบรวมสติของตนเข้าด้วยกัน ในที่สุดเขาก็ลืมตาขึ้น “ฉันรู้ว่านายอยู่ตรงนั้น” เขากระซิ...

มันเป็นตอนค่ำ ในตอนที่เคเลบหยุดชะงักฝีเท้าตนเองในป่าลึก ระวัง -- เขาบอกตนเอง -- มีใครอื่นกำลังจ้องมองมาอยู่ ดวงตาสีดำขลับกวาดมองไปรอบตัว สองเท้าหยุดนิ่งอยู่กับที่ ในขณะที่เงี่ยหูฟังความเงียบสงัดในความมืด -- จนในที่สุดเขาก็ได้ยินเสียงกิ่งไม้หักมาจากทางเบื้องหน้าตนเอง เคเลบยืนนิ่งอยู่เช่นเดิม ในขณะท...

“ริเวอร์!!!” ร่างสูงตะโกนเรียกชื่อนั้นออกมาดังลั่น ใบหน้าคมสันแหงนเงยขึ้นไปยังชั้นบนของตัวบ้าน ก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นบันไดอันคับแคบ ไปยังโถงทางเดินชั้นบน “ริเวอร์!!!” เสียงทุ้มคำรามออกมาอีกครั้ง คราวนี้ดังกว่าเดิม และฟังดูดุดันกว่าเดิม ในขณะที่สองเท้ารุดเดินไปตามทาง จนไม้กระดานดังลั่นเอียดอาดอย่างน...

อ่าน-คิด-เขียนขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่สัปดาห์แห่ง #ความกลัว ด้วยผลงาน #Tracknology ซึ่งผู้สร้างสรรค์ได้แปรเรื่องราวของชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยมาเป็นชุดซีรีส์วิดีโอแนว "#ระทึกขวัญ" มาร่วมเปิดประสบการณ์การเผชิญหน้ากับ "ความกลัวร่วมสมัย" ในรูป "เทคโนโลยี" ที่เข้ามา "ตามติด" และ "จับจ้องชีวิตส่วนตัว" อย่างห...