เสียงของฝูงนกกาเหว่าที่ค่อยๆบินผ่านไปคลอมาตามสายลมยามเช้า คราบน้ำตาที่แห้งเหือดไปกับกาลเวลายังคงรู้สึกได้ผ่านใบหน้าที่แหงนขึ้นไปมองท้องฟ้ายามเช้าที่สดใส ใบหน้าที่อิฐโรยของผมกลับเริ่มผ่อนคลายขึ้นเมื่อได้มองฝูงนกนั้นบินผ่านไป แสงของพระอาทิตย์ที่ค่อยๆกลับขึ้นมาเยือนขอบฟ้าอีกครั้งส่องแสงตามมาตามทางพื้น...