ในห้องเล็กๆ ของฉัน เธอกลับมาฉันถามเธอด้วยสายตาหรี่หยีของฉัน ไม่มีถ้อยคำใดๆ ฉันระวังเสมอเวลาอยู่ใกล้เธอส่วนเธอเองก็ตอบฉันด้วยดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ ไม่เดียงสาอะไรกับความเกลียดชังที่ฉันมีต่อเธอฉันพยายาม ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ที่จะขับไล่ไสส่งเธอด้วยความละมุนละม่อม เธอควรรู้ว่าฉันไม่คิดจะทำร...