เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เขียนไปเรื่อยนอวอรอรอตอพอลอ
ลึงค์รำพึง (The Penis Monologue)
  • คุณคิดว่าผู้ชายไม่มีหัวใจสินะ?

    คุณอีกคนหรือเปล่า ที่คิดว่าการที่ผู้ชายไปแสดงตัวว่าชอบใครสักคน แค่หมายความถึงพวกเราอยากลิ้มลองรสชาติทางเพศหรือแค่ต้องการพวกคุณมาเป็นแม่ของลูก

    แล้วในวันนี้ วันที่พวกคุณขี่ผลพวงของความเคลื่อนไหวด้านสิทธิสตรีจากยุคเซเว่นตี้ที่เป็นอดีตกาลอันไกลโพ้น มาจนถึงทุกวันนี้ วันที่ผู้นำประเทศหญิงกำลังจะกลายเป็นนอร์มทางภาวะอำนาจของโลก (ซึ่งเสือกเสียดุลอย่างรุนแรงด้วยชัยชนะของอีตาโดนัลด์ ทรัมป์ ผู้เป็นตะกวดหลงยุคจากล้านปีก่อน) หรือวันนี้ที่มีสถานบันเทิงเฉพาะเพศคุณกับหนุ่มบริการซิกซ์แพ็กล่ำบึ๊กไม่ต่างจากอาบอบนวดที่ผู้ชายเลวๆ ในมาตรฐานของคุณชอบไปมั่วสุม หรือวันที่เด็กสาวๆ ไล่มีเพศสัมพันธ์ุกับหนุ่มๆ เพื่อเก็บแต้มอวดกันลั้นลา

    วันนี้ที่บทละคร The Vagina Monologue เป็นหมุดหมายสำคัญอันหนึ่งของการแสดงออกเรื่องการกดขี่ที่พวกคุณถูกกระทำกันมานาน แถมยังถูกแปลและเอาไปเล่นกันทั่วโลก รวมทั้งประเทศเฮงซวยที่คุณอาศัยอยู่นี่ด้วย ("จิ๋มขอพูด" ใครแปลชื่อเรื่องมาวะครับ น่ารักชิบหาย)

    แม่เจ้าโว้ย กระทั่งสหประชาชาติยังต้องมีหน่วยงาน UNWOMEN มาเป็นการเฉพาะ เพราะโลกยังเต็มไปด้วยความไม่เท่าเทียม แถมใส่เอาเรื่องความเท่าเทียมนี้มาเป็นหนึ่งในเป้าหมายแห่งสหัสวรรษที่เพิ่งถูกแทนที่ด้วยเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน

    เอ้า ปรบมือให้ พวกคุณมาได้ไกลมาก พูดจริง ไม่ได้ประชดจริงๆ น๊าาา

    แต่ขอโทษเหอะ แต่ทำไมคุณถึงได้ดูถูกผมมากมายขนาดนั้น เวลาที่ผมบอกว่าผมรักคุณ ผมมั่นใจว่ามันออกมาจากใจจริงๆ ไม่ใช่ออกมาจากเครื่องเพศแม้แต่น้อย แล้วเป็นยังไง คุณตอบรับด้วยความเย็นชา กำแพงน้ำแข็งใสที่ไม่มีวันละลาย

    หรือคุณชอบแบบในละคร ต้องให้ปล้ำก่อนรึไงวะ ผมว่าคุณคงไม่ชอบแบบนั้นหรอก แต่ถ้ามาสายนั้นจริง ผมคงไม่เหมาะกับคุณ และก็คงไม่ได้รักคุณมากขนาดนี้

    ผมเศร้ามากตอนที่คุณหักอกผมดังป๊อก เหมือนเสียงตอนนางแบบกัดป๊อกกี้สีชมพูนั่นน่ะ แม้เราจะเป็นคนเหมือนกัน แต่การแสดงความเสียใจของคนเราไม่เหมือนกันนะเฮ้ย ผมก็ไม่คิดหรอกว่าผมจะร้องไห้ได้เป็นวรรคเป็นเวรขนาดนั้น ไม่เคยคิดหรอกว่าความผิดหวังจะกดปุ่มกระตุ้นต่อม death wish ได้ง่ายดายเพียงนั้น

    ยิ่งเห็นผมเป็นแบบนั้น คุณยิ่งถอยหลังกรูด แถมไปหาเครื่องทำหิมะมาฉีดเสริมกำแพงน้ำแข็งของคุณ

    แต่แค่กำแพงระหว่างผมกับคุณนะ กับใครๆ คนอื่นๆ คุณยังยิ้มแย้ม ร่าเริง สดใส น่ารักเป็นที่สุด

    ผู้หญิงเท่านั้นหรือที่มีสิทธิสำแดงความอ่อนแอ ไม่ว่าจะเป็นที่สาธารณะหรือในที่รโหฐาน? พอผู้ชายแสดงความอ่อนแอจึงควรถูกลงโทษสินะ เออ ผมแม่งดราม่า ก็ผมเรียนละครมานิหว่า

    ช่องทางสำแดงความอ่อนแอของผู้ชายอยู่ตรงไหนครับ ต้องเอาปืนมายิงกันใช่มั้ย นั่นมันการแสดงความอ่อนแอในใจแบบโง่ๆ พวกโง่ๆ เท่านั้นที่ทำกร่างอวดใหญ่ ครั้นจะควักเจ้าโลกมาข่มกันก็ใช่ที่ คนอย่างไมเคิล เบย์ (ใช่ ทำกำกับ transformer นั่นล่ะ) เลยต้องเอาขนาดอาวุธยุโธปกรณ์มาข่มกัน 

    ส่วนไอ้คนที่คุณปฏิเสธไปแล้วเขายังยิ้มแย้มแจ่มใส มูฟออนได้ทันที มีเป้าหมายใหม่ได้ในพริบตา ยอมเปลี่ยนสภาพเป็นเพื่อนได้แค่เอ่ยปาก มนุษย์ที่แข็งแกร่งราวภูผาแบบนี้แมร่งน่าอิจฉาจริง ต้องถูกปฏิเสธมากี่รอบวะ?

    หรือเขาก็แค่ไม่ได้รักคุณจริง?

    ช่างเหอะ เรื่องของคนอื่นน่ะ ที่ผมอยากจะพูดก็คือ กรุณาอย่าหวงนิยามของความอ่อนแอไว้ให้เพศของคุณได้มั้ย พวกผมก็อยากขอใช้บ้างบางทีที่ความเสียใจมันเกินจะกลั้นไหว

    ความอ่อนแอเป็นสมบัติของมนุษย์ทุกคน ภาษาสังคมวิทยาเขาเรียกอะไรนะ the commons สมบัติส่วนกลาง มันเป็นของที่ต้องผลัดกันชมได้ ไม่ใช่กางเกงในนะที่ใส่แล้วห้ามคนอื่นใช้ ขอโทษ

    เอิ่ม ส่วนเรื่องรู้สึกแย่แล้วต้องไปช้อปปิ้งนี้ก็ไม่เป็นไร เก็บไว้เหอะ ผมยังไม่มีตังค์ขนาดนั้น

    แล้วในวันที่ผมเศร้า ก็ธรรมดาที่ผมก็อยากให้คุณหันมามองบ้าง หันมาถามบ้าง เป็นไง ใกล้ตายแล้วหรือคะ แหม น่าสงสารเนอะ 555 อะไรประมาณนี้ก็ได้ 

    ยิ่งพูดยิ่ง go so big เฮ้ย เอาง่ายๆ ว่า เรามันก็คนเหมือนกัน มีอะไรก็ช่วยๆ กันไปนะ แค่เครื่องเพศเราต่างกันก็อย่ายึดติดมารังเกียจเดียดฉันท์กันนัก

    อ่อ แล้วก็ลงท้ายเหมือนเดิมนะจ้ะ

    รัก

    น้อต

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in