เบ๊น - ธนชาติ ศิริภัทราชัย กำลังมีนิทรรศการใหม่ เป็นการรวบรวมภาพจากเมืองพอร์ตแลนด์ที่เขาชื่นชอบ และชื่นชมว่าดีงามนักหนา มินิมอร์จึงไปนั่งคุยกับเขาถึงนิทรรศการที่กำลังเกิดขึ้น
มินิมอร์ : นิทรรศการที่กำลังเกิดขึ้นมีที่ไหนนะ
เบ๊น : มีที่ โซระ ซิตี้ เป็นร้านจักรยาน ที่ด้านบนมีแกลลอรี่ที่จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็เป็นเราพอดี งานของเราจะมีวันที่ 15 ธันวา - 20 มกรา วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ (20 ธันวา) ก็จะมีเซซชั่นพูดคุยนิดหน่อย ตอนบ่ายๆ
มินิมอร์ : รูปที่จะมาแสดงที่มีกี่รูป คอนเซปท์ยังไงบ้าง
เบ๊น : มี 10 รูป (มินิมอร์ : เยอะมาก...) เออ 10 รูป แต่ว่ามันพิเศษตรงที่ว่า มันเป็นรูปที่มันขยายออกมาใหญ่ๆ เป็นไซส์ใหญ่ๆ ซึ่งดูแล้วมันอิ่มดี วิธีเลือกนี่เราเลือกจากรูปที่ชอบล้วนๆ เลย แล้วก็พยายามแบ่งรูปส่วนหนึ่งเป็นพวกธรรมชาติ อีกส่วนหนึ่งเป็นรูปพวก community พวก neighborhood
ที่เพิ่มเติมเข้าไปคือจะมีการเขียน text ไปบรรยายใต้ภาพ (มินิมอร์ : ซึ่งจะไม่เหมือนหนังสือ?) ใช่ ไม่เหมือนหนังสือ คือจะเป็นภาษาอังกฤษ แล้วก็กวนตีนๆ ขึ้นอีกนิดหน่อย
มินิมอร์ : พอร์ตแลนด์เป็นเมืองที่เบ๊นมักจะชมบ่อยๆ ว่าดี
เบ๊น : ใช่มันดี อยากให้ทุกคนไป (มินิมอร์: แต่เป็นเมืองที่เขียนหนังสือไม่ได้นะ) เออ มันดีจนเขียนหนังสือไม่ได้
มินิมอร์ : มันดียังไง
เบ๊น : มันดีแบบที่เป็นเมืองที่ไม่ต้องมีแลนด์มาร์ก แค่เดินในบ้านเมืองก็รู้สึกดีแล้ว เรารู้สึกว่าคาแรกเตอร์ของเมืองมันขึ้นอยู่กับคาแรกเตอร์ของคน คนดี ช่างพูดคุยแบบนี้ ใจดีแบบนี้ มีความ liberal หน่อย ก็เป็นคาแรกเตอร์ของเค้า
ถึงแม้มันจะไม่มีจุดที่ไปถ่ายรูปสวยๆ ไม่มี Empire State ไม่มีจุดแลนด์มาร์ก แต่ไปแล้วบรรยากาศมันดี เรารู้สึกแบบนี้ตั้งแต่วันแรกเลย อาจจะเพราะไปจากนิวยอร์กที่มันเป็นเมืองใหญ่ด้วย พอไปวันแรกถึงพอร์ตแลนด์เลยรู้สึกว่าเออ ดีจัง สโลว์ไลฟ์มันเป็นแบบนี้เอง
มินิมอร์ : คนมักจะมองพอร์ตแลนด์ว่าเป็นเมืองฮิปสเตอร์
เบ๊น : ก็จริงนะ แต่ว่ามันไม่ใช่ฮิปสเตอร์แบบหนวดโง้งๆ แบบนั้น มันเป็นเมืองที่มีแนวคิดแบบฮิปสเตอร์มากกว่า คือมีความ liberal หน่อยๆ เอาจริงๆ พอร์ตแลนด์เป็นเมืองคนขาวมากเลย คือคล้ายๆ จะเป็นสแกนดิเนเวียนแล้ว ดังนั้นมันพอจะ imply ได้จากความเป็นคนขาวได้ว่า รายได้เค้าก็ดีแหละ สิ่งที่ชอบในพอร์ตแลนด์คือ ไม่ว่าจะทำอะไรที่เล็กแค่ไหน ก็มีคนพร้อมที่จะสนับสนุน ก็รอดได้ ถ้าถามว่าฮิปสเตอร์มั้ย มันไม่ใช่ฮิปสเตอร์แค่ภาพลักษณ์ แต่มันเป็นฮิปสเตอร์แบบ liberal มากกว่า มันมีความ "ทำอะไรก็ได้" เยอะ
มินิมอร์ : ความดีของพอร์ตแลนด์เป็นอุปสรรคต่อการถ่ายรูปมั้ย เพราะบางคนบอกว่ารูปถ่ายของเบ๊นมีความพิเศษตรงที่มีการเลือกมุมมองบางอย่างที่มี conflict หรือ contrast แต่พอร์ตแลนด์มันกลมกลืนกันไปหมด มันยากต่อการถ่ายรูปของเรามั้ย
เบ๊น : แปลกอย่างนึงที่ตอนอยู่พอร์ตแลนด์นิสัยถ่ายรูปของเราเปลี่ยนไป คือเราไม่ได้พกกล้องใหญ่ พกแค่กล้องเล็ก แล้วเดินไปเรื่อยๆ พอเจออะไรสวย ก็ถ่ายเก็บไว้ มากกว่า ไม่เหมือนกับนิวยอร์กหรืออลาสก้าที่เราเหี้ยนกระหือรือว่าอยากจะได้ภาพดีๆ เยอะๆ ว่ะ ถ้าไปดูนิทรรศการจะเห็นว่ามันเกิดจากการเดินไปเรื่อยๆ มากกว่า ไม่มีเป้าหมายอะไร
มินิมอร์ : เราอยากให้คนที่มาดูนิทรรศการได้อะไร
เบ๊น : อยากให้ลองไปพอร์ตแลนด์ จริงๆ แล้วรู้สึกว่าคนไทยไม่ค่อยไปเที่ยวพอร์ตแลนด์เพราะว่าเป็นเมืองที่ไม่มีอะไรอู้ฟู่เลย
เราอยากให้เค้าไปแล้วใช้เวลากับมันสักสองสามอาทิตย์อะไรอย่างนี้ ถ้าพูดกระแดะๆ คือไปปรับจังหวะชีวิต ไปแบบไม่มีจุดหมาย มันเป็นเมืองที่ไปเรื่อยเปื่อยได้ เรื่อยเปื่อยแล้วดี ถ้าถามว่าอยากให้คนที่มาดูรู้สึกอะไร ก็คงตอบว่า อยากให้รู้สึกว่า ไปพอร์ตแลนด์กันเถอะ!
