"don't judge a book by its cover” นั้นว่าด้วยมนุษย์และสัญชาตญาณในการมองคนแต่แรกเห็น ซึ่งบางทีก็ผิด judge a book by its cover ก็เช่นกัน งานเดากลับมาพบกับทุกคนอีกแล้ว มินิมอร์มาชวนเพื่อนๆ ใช้ความรู้สึกแรกเห็นตัดสินหนังสือจากปกกัน!
Gossip แบบผู้ดี เรื่องซุบซิบนินทาของพวกราชวงศ์แบบอิงประวัติศาสตร์เหมือนอ่านทีวีพูลฉบับ Hello - พนักงานบริษัทที่ถนัดทุกอย่างถ้าจ้างด้วยเงิน (34 ปี)
โห เล่มแรกคืออะไรอ่ะเธอ ก๊อสซิปเกิร์ลฉบับแวร์ซายร์เรอะ เรื่องเมาท์ของสาวๆใส่สุ่มแน่ๆ น่าสนุก 5555 แต่ท่าทางจะการเมืองปนด้วยแหงม... นี่เลย นึกถึงแบบใส่คอร์เซ็ตไป ดันนมไป ก็เมาท์ชาวบ้านร้านปราสาทไปด้วยงี้ *เห็นภาพชัดไป!* - ฟรีแลนซ์ ส. (31 ปี)
สารคดีตีแผ่ชีวิตเจ้าหญิง เรื่องฉาวๆในรั้วในวัง - ดีไซเนอร์ อ. (28 ปี)
เป็นเทพเจ้าที่แก้ปัญหาได้แมวมาก (เคยอ่านแล้วและชอบด้วย) - พนักงานบริษัทที่ถนัดทุกอย่างถ้าจ้างด้วยเงิน (34 ปี)
เล่มที่ 2 บันทึกทาสแมว... จะเป็นอะไรได้อีก... วีรกรรมแสบๆของนายท่านนั่นแหละ /ยื่นมือไปตบพุงบุชปุๆ/ << *เทพเจ้าแมวส่วนบุคคล* ท่านอนทุเรศขนาดนี้แค่เจ้าที่เจ้าชาม(ข้าว)ก็พอแล้วววว - ฟรีแลนซ์ ส. (31 ปี)
ปกเหมือนวาดเล่นในสมุดโรงเรียน เป็นการ์ตูนแก๊กผสมกับซุปเปอร์ฮีโร่แมว ต่อสู้อาชญากรรม และขจัดเหล่ามารร้าย บลอสซั่ม บับเบิ้ล บัตเตอร์คัพ ว่าแต่ไอ้หนวดแมงสาบนั่นเอาไว้ทำไรวะ - ดีไซเนอร์ อ. (28 ปี)
หนังสือนิทานเด็ก-เยาวชน หน้าปกนึกถึงเจ้าชายน้อย เรื่องพูดถึงการเดินทางสุดแฟนตาซีของช้างตัวหนึ่ง ล้ำจินตนาการสไตล์เด็กเล็ก จนผู้ใหญ่อาจมองว่าเป็นความคัลต์ - นักจุลชีววิทยา บ. (29 ปี)
จากรูปเหมือนจะเป็นหนังสือเด็ก แต่จากชื่อหนังสือไม่น่าจะใช่ของเด็กละล่ะ คชสารงี้มันดูเป็นศัพท์ที่คนโตๆ ใข้กัน ไหนจะชื่อคนแต่งอีก เลยคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องที่ใช้ตัวละครเป็นสัตว์มาเสียดสีประชดประชัน โลก สังคม - นักศีกษาวารสารศาสตร์ อ. (22 ปี)
น่าจะเป็นบทความเกี่ยวกับเที่ยวๆ แล้วคนเขียนก็แทนตัวเองว่าเป็นช้าง ไม่น่าจะเป็นเที่ยวที่ไทยด้วย น่าจะเล่าแบบน่ารักๆ เข้าใจไม่ยาก จากรูปที่หน้าปก - ตากล้อง พ. (23 ปี)
เรื่องแต่งเกี่ยวกับการผจญภัยของช้างน้อย อารมณ์เหมือนดัมโบ้ของดิสนีย์งี้ แล้วจากปกมันมีสัตว์ชนิดอื่นด้วย น่าจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในป่า อาจจะตามหาพ่อตามหาแม่อะไรเงี้ย - นักศึกษามัลติมีเดีย อ. (22 ปี)
หน้าปกมินิมัลดูเหมือนหนังสือแนวพัฒนาตัวเอง แต่เห็นคำโปรยเล็กๆบวกกับความขาวโล่ง น่าจะเป็นนิยายสวยๆ ที่เกี่ยวข้องกับความตาย หรือไม่ก็ประสบการณ์เจ็บป่วยไข้เฉียดม่องของคนเขียนเอามาเล่าให้ผู้อ่านเป็นอุทาหรณ์ในมุมมองโลกบวก - นักจุลชีววิทยา บ. (29 ปี)
ดูเป็นวรรณกรรมทดลอง ไม่น่าจะเดาเรื่องได้ง่ายๆ อะ คือจากปกมันดูมินิมอลแบบแปลกๆ เรื่องน่าจะเป็นนิยายแบบอะไรล้ำๆ โลกอนาคต การเปลี่ยนแปลงของนั่นนี่ วัฒนธรรม การใช้ชีวิต อะไรแบบเนี้ย - นักศีกษาวารสารศาสตร์ อ. (22 ปี)
จากปกมันดูเป็นเรขาคณิต ดูมีระเบียบ เรียบๆ คิดว่าเป็นบทความวิทยาศาสตร์ที่จริงจังหน่อย - ตากล้อง พ. (23 ปี)
ตรงตัวอักษร SUM บนหน้าปกเหมือนโน๊ตดนตรี เลยคิดว่าน่าจะเป็นบทความเกี่ยวกับดนตรี แล้วก็น่าจะเป็นพวกดนตรีคลาสสิกด้วย ไม่งั้นก็คงเป็นเรื่องของการเรียนสายดนตรีของเด็กดนตรีนี่แหละ - นักศึกษามัลติมีเดีย อ. (22 ปี)
น่าจะเป็นเรื่องแต่งเกี่ยวกับชีวิตหลังความตายพิสดารๆ ดูแหวกแนว อารมณ์น่าจะเป็นประมาณเพี้ยนๆ เช่น เจอคนที่ทำตัวแย่ๆ กับเราเป็นหมูป่าที่เราขี่อยู่หรือไม่ก็ตายไปก็มีทุกอย่างครบไปเลยแบบที่ตอนอยู่ชีวิตเองไม่เคยมี ออกแฟนซีหน่อยๆ - นักศึกษาคอมพิวเตอร์แอนิเมชั่น น. (21 ปี)
จากชื่อมันต้องเป็นเรื่องของกะหรี่นี่แหละที่ไม่อยากเป็นกะหรี่ แบบทำแล้วก็รังเกียจตัวเองอะ แต่ก็ยังทำ เดาว่าสุดท้ายมันต้องมีความรักเลยหนีออกมา เป็นหมือนจะรอดละนะแต่สุดท้ายก็กลับไปเป็นกะหรี่อีกอยู่ดี มันเลยเศร้าไง - นักศึกษาคอมพิวเตอร์แอนิเมชั่น น. (21 ปี)
ถ้าไม่มีคำว่า แปล นึกว่าเป็นหนังสือตีแผ่แฉไซด์ไลน์เรื่องเล่านักศึกษาขายตัวแซ่บๆ แต่ดูจากปกอุ่นๆ น่าจะเป็นเรื่องราวความรักนัวร์ๆ ทึมๆ ปนหวานนิดหน่อย ของเศรษฐีกับโสเภณีรันทดคนนึง จบแบบ True end ไม่แฮปปี้แต่ก็ไม่เศร้ามาก - นักจุลชีววิทยา บ. (29 ปี)
นวนิยายสะท้อนความเป็นมนุษย์ พูดถึงชีวิตบางมุมของกะหรี่ที่คนภายนอกมองไม่เห็น หรืออาจจะพูดถึงชีวิตของกะหรี่ที่มันก็เหมือนทุกคนมีทุกข์มีสุข - นักศีกษาวารสารศาสตร์ อ. (22 ปี)
นิยายเพ้อๆ หม่นๆ ต้องมีภาษาสไตล์จัดๆ แบบสายแข็งเขาเขียนกัน เรื่องเป็นแบบลึกๆ เหมือนถ้าจะเล่าเรื่องอะไรก็ตามก็จะดีเทลเยอะๆ น่าจะอ่านยากประมาณนึง - ตากล้อง พ. (23 ปี)
น่าจะเป็นประมาณเรื่องเล่า ชีวประวัติว่าทำไมเลือกมาเป็นอาชีพนี้ มีปม มีปัญหาต่างๆ น่าจะออกแรงๆ เรทๆ หน่อย จากภาพปกนะ - นักศึกษามัลติมีเดีย อ. (22 ปี)
จากปกชุดดูเหมือนเป็นเด็กผู้หญิงคุณหนูๆ หน่อย นั่งอยู่ในรถส่วนตัวละมองออกมานอกหน้าต่าง ดูนั่นดูนี่อยู่ แต่ยิ้มดูเหงาๆ เห็นคนอื่นมีความสุขแล้วก็คงอยากมีบ้าง คงเป็นบันทึกชีวิตของเด็กคนนี้แหละ - นักศึกษาคอมพิวเตอร์แอนิเมชั่น น. (21 ปี)
เรื่องแต่งเกี่ยวกับเด็กหญิงที่ชื่อโต๊ะโตะ เป็นแนว coming of age เล็กๆ ประสบการณ์ต่างๆ ความทรงจำของเด็กหญิง อาจจะเพราะว่าเป็นของญี่ปุ่นก็ได้ แต่แอบรู้สึกว่าต้องมีความดราม่านิดๆ หน่อยๆ - นักศีกษาวารสารศาสตร์ อ. (22 ปี)
นิยายเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงญี่ปุ่น จากรูปที่ดูญี่ปุ๊นญี่ปุ่นแล้วก็น่าจะออกแนวเหงาๆ ฝันๆ นะ - ตากล้อง พ. (23 ปี)
พี่เล็ก Gresy Cafe' มาในรูปแบบหนังสือ! เปิดplaylistเพลงของพี่เล็กย้อมใจก่อนดำดิ่งทะเลน้ำตา อ่านจบคงหมดศัทธาในรักแท้ไปอีกรอบ ถ้าไม่ใช่แฟน คุณอาจจะไม่เข้าใจ (ตรูเป็นแฟนคลับ บางทีตรูก็ไม่เข้าใจ) หึหึ รับรอง เดาถูก *มินิมอร์ถามว่าข้อความอันหลังเปิดเผยได้ไหมพี่พนงฯตอบว่า* เต็มที่ค่ะ - พนักงานบริษัทที่ถนัดทุกอย่างถ้าจ้างด้วยเงิน (34 ปี)
แวบแรกเลยนึกถึงความสิ้นหวัง... ดูซากต้นฉบับที่เกลื่อนพื้นนั่นสิ... ชื่อก็โคตรไม่ให้กำลังใจชีวิตเลย -_- *เห็นกระดาษแล้วสะเทือนใจ* มาก แต่นี่แต่งเพลงสินะ ซึ่งก็... ดูสิ้นหวังอยู่ดี ท่าทางจะเป็นอีกอาชีพที่ชีวิตลำเค็ญไม่น้อยเลยนะนี่ บุกป่าฝ่าดง(?)อันมืดมิด... คิดว่าเป็นหนังสือแนวประวัติชีวิตอาชีพ+ให้กำลังใจนะ แต่ดูปกแล้วสิ้นหวัง... สิ้นหวังยิ่งนัก... //พี่มีตังค์กินข้าวใช่มั้ยคะ - ฟรีแลนซ์ ส. (31 ปี)
โห ชอบอ่ะ แค่เห็นก็อยากซื้อ 5555 จริงๆปกมันก็อธิบายอยู่ละปะวะ 55555 ไม่รุ้จะบอกไรดีอ่ะ ก็เล่าเรื่องว่าเพลงนี้จากไอเดียมาจากอะไร - ดีไซเนอร์ อ. (28 ปี)