น้อยคนจะอยากแก่ แต่ความแก่ก็เป็นเรื่องห้ามไม่ได้

เหมือนกับหนุ่มสาวในวันนี้ที่อีกไม่กี่สิบปีก็คงถือไม้เท้ากันเป็นแถว แถมยังมีแววว่าจะครองโสดกันถ้วนทั่วเสียอีก

เรื่องน่ากังวลก็คือเมื่ออัตราการเกิดน้อยสวนทางกับอายุขัย ประชากรส่วนใหญ่ในสังคมก็จะกลายเป็นคนผมขาว สอดคล้องกับที่องค์การสหประชาชาติประเมินว่าในปี 2047 จะเป็นครั้งแรกที่โลกมีจำนวนประชากรอายุเกิน 60 ปีมากกว่าประชากรเด็ก แถมยังคาดกันว่าอายุเฉลี่ยของมนุษยชาติจะเขยิบขึ้นอย่างน้อย 9 ปีอีกต่างหาก! 

พอคนแก่มีจำนวนมากขึ้น นักการตลาดก็เริ่มมองเห็นโอกาสทำเงิน และหันหัวเรือเข้าหาตลาดรุ่นใหญ่กันเป็นทิวแถว การันตีจากอัตราการเติบโตของธุรกิจดูแลคนแก่ในญี่ปุ่นที่เพิ่มขึ้นเฉลี่ย 10% ต่อปี หรือ Mahidol Hospice โปรเจกต์สถานดูแลผู้สูงอายุอย่างมืออาชีพในไทยนั่นก็เกิดขึ้นเพื่อรองรับบรรดาอากงอาม่าในอนาคตด้วยเหมือนกัน  

แม้ภาพของคนชราจะวนเวียนอยู่กับการรดน้ำต้นไม้หรือเลี้ยงหลาน แต่เอาเข้าจริงผลวิจัยกลับพบว่าคนแก่ชาวไทยกว่า 2 ล้านคนยังคงทำงานหาเลี้ยงชีพไม่ต่างจากสมัยวัยไฟแรง นั่นก็ด้วยสาเหตุที่ไม่สามารถพึ่งพาสวัสดิการจากรัฐได้สักเท่าไหร่—สิ่งที่น่าหวั่นใจก็คือ หากไทยยังไม่เร่งพัฒนาให้เร็วรี่ จากนี้ยาวไปอีก 10 ปี เราจะกลายเป็นประเทศกำลังพัฒนาประเทศแรกที่ก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ! และเมื่อถึงวันนั้นคงได้รู้กันว่าสังคมคุณลุงคุณป้าจะพาให้เราไปสู่จุดไหน