ใครว่าความงามมีแบบเดียว? ภาพกลุ่มชาติพันธุ์ในแอฟริกาที่ใครเห็นก็ต้องตะลึง

ปลายทางยอดฮิตของนักท่องเที่ยวชาวไทยดูเหมือนจะมีอยู่ไม่กี่ประเทศ ญี่ปุ่น เกาหลี ประเทศแถบยุโรป สหรัฐอเมริกา (ซึ่งก็ถูกแล้ว ใครชอบที่ไหนก็ไปที่นั่นสิ) แต่ใครจะไปจินตนาการถึงประเทศในทวีปแอฟริกา จินตนาการแทบไม่ออกเลยแฮะ (ญี่ปุ่นยังมีคนรีวิวลงกระทู้พันทิปทุกซอกทุกมุม แอฟริกามีรีวิวน้อยมากเลย แล้วฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะแกว่ามันมีอะไรน่าเที่ยวบ้าง) วันนี้มินิมอร์เลยภูมิใจนำเสนอภาพถ่ายผู้คนในแอฟริกาที่จะทำให้เรารู้ว่าโลกนี้ยังเต็มไปด้วยความงามและความหลากหลายของผู้คนรอให้เราไปค้นพบอีกมากเลยทีเดียว

เรื่องราวความงามอันหลากหลายของผู้คนเริ่มต้นขึ้นที่ Mario Gerth ช่างภาพสารคดี ชาวเยอรมัน เขารักการเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ เดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์มาแล้ว 40,000 กิโลเมตรทั่วโลก (ดูปากณัชชานะคะ สี่หมื่นกิโลเมตรทั่วโลกค่ะ) 80 ประเทศ จาก 5 ทวีปพ่อหนุ่มคนนี้ไปเยือนมาหมดแล้ว (หันมามองตัวเอง 5 จังหวัดนี่ไปถึงยังนะ เศร้าแป๊ป)

ด้วยการเดินทางไปทั่วโลกแบบนี้ เขาเคยตกอยู่ท่ามกลางสถานการณ์ความรุนแรง ความโหดร้ายสารพัดรูปแบบทั้งสงครามกลางเมือง ประเทศที่เต็มไปด้วยความอดอยาก ประเทศที่อยู่ภายใต้การปกครองแบบเผด็จการอย่างสุดขั้ว แต่ Mario Gerth บอกว่าสิ่งที่เขาเจอมากกว่าความรุนแรง คือความงดงามของมนุษย์และโลกใบนี้ (โห พูดได้ล้อหล่อ)

หลังจากการเดินทางรอบโลกอันกว้างใหญ๋ตลอด 4 ปี Mario Gerth ก็พบกับที่พักพิงของหัวใจ เพราะเขาตกหลุมรักทวีปแอฟริกาเข้าให้แล้ว เขาเดินทางทั้งการเดินเท้า เรือ และรถไปทั่วแอฟริกาเป็นระยะทางกว่าหลายร้อยไมล์ Mario Gerth สารภาพว่าที่นี่ทำให้เขาเห็นลมหายใจของความหลากหลายที่ยังมีชีวิตอยู่ (อะไรจะโรแมนติกปานนั้น)

ในตะวันตกผู้คนจำเป็นต้องแต่งตัวแบบเดียวกันภายใต้กฎเกณฑ์บางอย่าง แต่แอฟริกาทำให้เขาเห็นความเป็นธรรมชาติของโลก และความหลากหลายของมนุษย์ เขาจึงเลือกถ่ายภาพผู้คนในกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ เพื่อแสดงความเคารพต่อความงามเหล่านี้

เพราะโลกเต็มไปด้วยวัฒนธรรม ภาษา ผู้คนอันหลากหลาย มนุษย์เลยมีความพยายามในการจัดประเภทให้สิ่งเหล่านี้มาตลอด 'ชาติ'ก็เป็นการจัดประเภทให้คนอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นการจัดประเภทโดยรัฐ ให้คนเข้าไปอยู่ใต้การปกครอง

เราเป็นคนในชาติไทย แต่ในชาติไทยของเรามีวัฒนธรรม ภาษา และวิถีชีวิตผู้คนที่หลากหลายมาก (เติมก.ไก่ให้คำว่ามากไปอีกสิบตัว) ขนาดบ้านเรากับบ้านข้าง ๆ ยังมีวิถีชีวิตไม่เหมือนกัน กินกับข้าวไม่เหมือนกัน จะให้ทั้งประเทศเหมือนกันได้ยังไงเล่า! (เอ้อ จริงแฮะ)

ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงภาพผู้คนที่อาศัยอยู่บนภูเขาสูง ม้ง อีก้อ เย้า คนมอญที่เกาะเกร็ด ชาวเลสังกะอู้แถบทะเลทางใต้ ทุกกลุ่มคนเหล่านี้ไม่ได้เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว

หรือคนที่เยาวราช เป็นคนเชื้อสายจีน คนที่พาหุรัดอาจมีเชื้อสายแขก คนชายแดนภาคใต้มีเชื้อสายมลายู

ภายใต้การเป็นคนใน'ชาติไทย'ที่เหมือนกัน แต่เราอาจมี'ชาติพันธุ์'หรือ'เชื้อชาติ'ที่ต่างกันก็ได้ (ซึ่งก็ไม่เห็นเป็นอะไร เจ๋งดีออก) แต่ละชาติพันธุ์จึงมีวิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณี (ไปจนถึงภาษาท้องถิ่น) เป็นของตัวเอง แล้วความหลากหลายเหล่านี้นี่เองที่ทำให้โลกของเรามีสีสัน

อ้าว อย่างนี้ชาติพันธุ์ก็เหมือนชนเผ่าล่ะสิ เผ่าม้ง เผ่ามูเซอ เผ่าเย้า อะไรแบบนี้ไง มินิมอร์บอกเลยว่าโลกเขาเลิกใช้คำว่าชนเผ่า (Tribe) กันแล้ว! ไม่ใช่เพราะมันไม่ชิค ไม่คูล แต่เพราะมันแฝงการดูถูกพวกเขาว่าเป็นพวกล้าหลัง เป็นพวกคนเถื่อน ไม่เจริญไว้ด้วย (ไม่ดีเลยแฮะ) ทั้ง ๆ ที่เราแค่มีความเจริญทางวัฒนธรรมและวิถีชีวิตคนละแบบเท่านั้นเอง (ไม่ชอบโดนป้าข้างบ้านเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกป้าฉันใด ก็อย่าเอามาตรฐานวัฒนธรรมเราไปตัดสินคนอื่นฉันนั้น) (เอ่อ ใช่เหรอ)

ไม่ใช่แค่ที่ไทยหรอกนะที่มีกลุ่มชาติพันธุ์อันหลากหลาย ดูประเทศเพื่อนบ้านเราอย่างเมียนมาสิ มีกลุ่มชาติพันธุ์มากถึง 135 ชาติพันธุ์เลยนะ! (เยอะไปไหนเนี่ย) ส่วนที่เราเรียกพวกเขาว่าคนพม่า ๆ นั่นเป็นเพียงชาติพันธุ์ 1 ใน 135 เท่านั้นแหละบอกเลย หรืออย่างสิงคโปร์ที่ประกาศชัดมากว่าชาติสิงคโปร์มีชาติพันธุ์หลากหลายนะ เช่น จีน มลายู อินเดีย แล้วเขาก็เอาชาติพันธุ์นี้แหละมาโปรโมทการท่องเที่ยวมีทั้งไชน่า ทาวน์ ลิตเติล อินเดีย ซึ่งก็เวิร์คมากเลยแหละ!