5 ความทรงจำขำขำ ที่คนเล่นROทุกคนต้องไม่เคยลืม (ภาค 1/2)

        หนึ่งในความทรงจำของวัยรุ่นไทยทั้งชายหญิงอายุต่ำกว่า 30 ปี++ ที่หากลองได้เริ่มต้นเปิดประเด็นเล่าถึงเมื่อไหร่ ความทรงจำในอดีตเมื่อ 10 ปีก่อนจะหลั่งไหลออกมาเป็นเขื่อนแตกก็คือเรื่อง เกมออนไลน์เกมแรกๆที่จุติบนแผ่นดินไทย Ragnarok Online (บางคนบอกว่า Dragon Raja ต่างหากแต่ เอาเป็นว่า...ช่างเถอะ) เกมออนไลน์สัญชาติเกาหลีที่ทำให้วัยรุ่น(สมัยนั้น)หลายๆคนไม่เป็นอันไปเข้าสอบ และทำให้เด็กไทยในยุคนั้นแทบจะไม่เป็นอันทำอะไรนอกจากคุยกันเรื่องเกมทั้งวันล่าบอสทั้งคืน จนถึงวันนี้ผ่านมาก็หลายปี แต่ความทรงจำดีๆ ที่อยู่ในเกมยังคงอยู่ เพื่อเป็นการระลึกถึงความหลัง เราจะพาไปทวนความทรงจำถึงวันที่พวกคุณออนไลน์อยู่ในโลก Ragnarok กันเถอะ

1. 

เพลง Log in ที่ไม่มีใครได้ฟังจนจบ ก่อนเราจะเริ่มเล่นเกมสิ่งแรกที่กระแทกหูคอแร็คฯ ก่อนทุกสิ่งทุกอย่างคือหน้า Log in ที่มีเพลงธีมคลอออกมาเบาๆ แต่โดยปกติไม่มีใครฟังเพลงธีมจนจบเลย (น้อยใจแทนคนแต่งเพลงแป๊บ) เรียกได้ว่าพอเปิดเครื่องปุ๊บพิมพ์ ID + Password ด้วยไวเหนือแสง อินโทรยังไม่ขึ้นมึงก็เข้าเกมไปด้วยแล้ว ไม่เคยปรากฏว่าพบมนุษย์คนไหนทำตัวสุนทรีย์ฟังเพลงธีมจนจบแล้วค่อยกด Log in มาก่อน ถ้าเจอนี้ถือว่าเป็นโคตรแรร์ไอเท็มที่ดร็อปยากยิ่งกว่า"เขาบาโฟ่ฯ" 19 ล้านเท่า แต่บางครั้งเราก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะโดนบังคับให้ฟังเพลงธีมจนจบเพราะ Log in เท่าไหร่ก็เข้าเกมไม่ได้สักทีเนื่องจาก เซิร์ฟเวอร์มีปัญหา หรือ มีหมาไปสะดุดปลั๊กเน็ต ยิ่งถ้าอยู่ในร้านเกมที่โดนตัดออกจากเซิร์ฟเวอร์พร้อมกัน คุณจะได้ยินเพลงนี้ดังระงมจนหลอนไปแบบ Unlimited จนกว่าเน็ตจะต่อได้

2. 
มารอ มอร์รอค 
 แร็คฯจะมีเมืองหลักๆ อยู่หลายเมือง แต่ถ้าเทียบความฮอตที่สุดจากทุกเมืองในอาณาจักรแร็คฯ ไม่ว่าจะเล่นเซิร์ฟเวอร์ไหนๆก็ตาม จะไม่มีเมืองไหนใครคว่ำ มอร์รอค ลงจากตำแหน่งแชมป์ได้ แต่บางทีแม็กก็คิดนะ ว่ามีเมืองอื่นเยอะแยะอยู่แล้วแล้ว แล้วแม็กจะเอามอรอคไปทำอะไรอีก เมืองหลวงมันพรอนเทร่าไม่ใช่เรอะ? ช่วงพีคๆ มอร์รอค จะมีความจอแจแออัดเหมือนสีลมกับสาธรตอนเลิกงาน โดยเฉพาะช่วงกลางเมืองเราจะได้เห็นพ่อค้า แม่ค้า มาตั้งร้านขายของกันประมาณฟุตบาทสยามตอนสองทุ่ม จนบางทีก็มีการไล่ที่ด้วยการหัก ‘ไม้ผี’ เรียกรองบอสมาล้างบางไล่ตบพ่อค้าแม่ค้า ที่ตั้งร้านจนตายเกลื่อนดูแล้วเป็นภาพที่เพลินตาดีจัง  (เลว...)
 เรื่องนี้จัดได้ว่าเป็นปริศนาดำมืดที่ผมหาคำตอบไม่ได้สักทีว่าใครเป็นผู้บัญญัติว่าทำไมคนต้องมาแออัดกันที่มอร์รอค ถ้าใครมีคำตอบคอมเม้นท์ทิ้งไว้ด้วยครับ แล้วจะไปสร้างอนุสาวรีย์ทิ้งไว้ให้ล่างมอฯ ว่าแล้วก็ฟังเพลงประกอบที่ทุกคนคุ้นเคย


3. เจอบอสบอกด้วย 
 หนึ่งในความสนุกของการเล่นแร็คกับเพื่อนฝูงก็คือล่าบอส ที่มีเวลาออกแน่นอนคือทุก 1 ชั่วโมง ส่วนรองบอสจะออกทุกครึ่งชั่วโมง  คนที่ล่าบอสเป็นอาชีพจะจริงมากถึงขั้นจดเวลาว่าบอสตายกี่โมง จะออกกี่โมง บางคนทำตารางทำเพาเวอร์พอยท์คำนวนเวลาบอสเกิดจริงจัง  จนอยากถามว่าเวลาเรียนจริงจังแบบนี้กันบ้างไหมนะ (เรียนเหรอ? ฉายาF4 ที่มหาลัยไม่ใช่ได้มาเพราะชอบเต้าหมิงซื่อ บอกเลย) ทีมที่แกร่งมากๆ การล่าบอสไม่ใช่ปัญหา แต่กับทีมที่กากสัสหมาแล้วอาจหาญอยากล่าบอส เราก็มักจะได้เห็นพวกมือใหม่หัดล่า โดนบอส ตบตายห่านอยู่บ่อยๆ การล่าบอสเป็นกิจกรรมที่ตื่นเต้นเผลอแว้บเดียวมีโอกาสโดนบอสตบร่วงสูงมากฉะนั้นเวลาที่แบ่งทีมกันออกไปตะเวนหาบอส ทุกทีมจึงมีรหัสลับที่ใช้ส่งสัญญาณว่าเจอบอสแล้วก็คือ "11111" รหัสลับที่ใช่กันทั้งเกมจนไม่ต้องเรียกว่ารหัสลับก็ได้มั้งถ้าจะรู้กันเยอะขนาดนี้ เรียกรหัสสาธารณะเถอะ





4. ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ ก่อนแร็คจะบูมหนุ่มสาวยุคนั้นจีบกันผ่านโปรแกรมแชทชื่อ Pirch98 ตอนหลังพอแร็คมา Pirch98 ก็ตกกระป๋องและคนหันไปใช้แร็คเป็นสะพานสื่อรักแทนโดยที่ไม่เคยเห็นหน้าเห็นตากันก็ตกหลุมรักกันได้แล้ว แม้เห็นแค่ตัวละครในเกมก็มโนไปไกลว่าตัวจริงของ Hunter ชื่อ "inw นู๋ Oh++hO Za งุงิ" คนนี้ต้องสวยสะพรั่งเอวบางร่างน้อยที่รอคอยคนเท่ๆ อย่างเรามาปกป้องแน่นอน พอความรักสุกงอมก็ถึงเวลานัดพบกัน แต่พอเจอตัวจริงครั้งแรกแทบจะวิ่งหนีเพราะน้อง "inw นู๋ Oh++hO Za งุงิ"  สาวตัวจริงเป็นชายหนุ่มที่มีรูปร่างแข็งแรงพอที่จะสามารถปกป้องกูและครอบครัวจากอาวุธนิวเคลียร์ได้เลยห่านนน บัยยยย์!! (เรื่องจริง Base on กู Story)



5. ความสนุกจบกันที่หลัง 4 ทุ่ม
 ช่วงแรกๆ แร็คนาร็อคสามารถเล่นได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน กระทั่งมีผู้ใหญ่ใจดีที่ห่วงใยในสวัสดิภาพเด็ก ไม่อยากให้อนาคตของชาตินอนดึก เลยออกกฎว่าใครที่อายุต่ำกว่า 18 ปีตั๊ก(บริบูรณ์!!!) ไม่สามารถเล่นแร็คฯได้หลัง 4 ทุ่ม ถ้าอยากเล่นหลัง 4 ทุ่มได้ก็ต้องไปลงทะเบียนที่ไปรษณีย์ ตอนนั้นคนที่อายุเกิน18 ก็รู้สึกดีใจที่ตัวเองบรรลุนิติภาวะอย่างบอกไม่ถูก ส่วนคนที่อายุต่ำกว่านั้นก็ช้ำใจกันไป ซึ่งในช่วงแรกๆถือว่ากระทบความมั่นคงอย่างมากเพราะคนเล่นน้อยลงทันตา "มอร์รอคที่ว่าแน่ยังแพ้กฎ 4 ทุ่ม" แต่สักพักไม่นานเด็กไทยหัวใสอนาคตของชาติก็จ้างผู้ใหญ่ให้ไปลงทะเบียนแทน สถานการณ์จึงกลับคืนสู่สภาวะปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนคนออกกฎทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้เลยมั้งว่าเด็กสมัยก่อนมันใช้วิธีไหนเพื่อให้ได้เล่นเกมหลัง 4 ทุ่ม


<<LINK อ่านต่อภาค 2>>