สิ่งที่กลทีป์ยื่นมาให้เขาคือข่าวหน้าสังคมที่ดูเหมือนถูกดึงออกมาจากหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นฉบับหนึ่งของจังหวัด ตอนแรกที่คลี่ออกดูแบบผ่านๆ นั้นเขายังไม่แน่ใจว่าควรจะต้องให้ความสนใจกับข่าวไหนเป็นพิเศษ แต่เมื่อไล่สายตาอ่านไปสักพัก พีรัชก็ชะงักเมื่อเห็นหัวข้อข่าวที่ถึงแม้จะเขียนด้วยอักษรย่อโดยไม่ระบุช...

“สวัสดีค่ะ พี่ก้องใช่ไหมคะ...ชนม์นิภาค่ะ เรียกว่าเชรีก็ได้” หญิงสาวยกมือไหว้ทักทายตอบ เรียกรอยยิ้มของอีกฝ่ายให้ขยายกว้างยิ่งขึ้นเมื่อเขารับไหว้แล้วถามกลับเหมือนจะแปลกใจเล็กน้อยว่า “รู้จักพี่ด้วยเหรอครับ” “ไม่รู้จักไม่ได้หรอกค่ะ เพราะทั้งป้าภัส ป้าฟองจันทร์ แล้วก็บัวตอง ทุกคนพูดถึงพี่ก้องกั...

เพราะว่าเมื่อคืนมัวแต่คิดกังวลไปต่างๆ นานา บวกกับนั่งเขียนบันทึกอยู่จนดึก เช้าวันต่อมาชนม์นิภาจึงตื่นสายกว่าเมื่อวานเล็กน้อย ก่อนจะพบว่าที่โต๊ะอาหารเช้ามีคุณภัสสรนั่งอยู่เพียงคนเดียว ซึ่งพอเห็นหน้าหลานสาว ท่านก็รีบบอกเล่าแกมบ่นถึงลูกชายให้ฟังทันทีว่า “วันนี้พีทโดนตามตัวเข้าไร่ไปตั้งแต่เช้าแล...

ชนม์นิภาตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นด้วยอารมณ์แจ่มใส หลังจากออกไปสูดอากาศที่เย็นสดชื่นอย่างที่ไม่มีทางสัมผัสได้ในกรุงเทพ และชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าจากระเบียงหลังห้อง กดถ่ายรูปสายหมอกที่ลอยเรี่ยภูเขาท่ามกลางแสงแดดอ่อนส่งไปให้มารดาและเพื่อนสนิทดูเสียหลายรูปแล้ว เธอก็กลับเข้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเสื...

...ไม่จริงน่า เนี่ยเหรอ...พี่พีท… ชนม์นิภาเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง ภาพของชายหนุ่มทำงานสมบุกสมบันในไร่ที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ถูกแทนที่ด้วยผู้ชายหน้าขรึมนัยน์ตาคมในชุดสูทเรียบกริบ และมาดที่ดูเหมือนน่าจะนั่งเซ็นเอกสารอยู่หลังโต๊ะทำงานมากกว่า หากก็แน่ใจว่าไม่ผิดคน เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้แล้วเรียกชื่อ...

"...มีคำสาบานคำหนึ่งบอกว่าชั่วฟ้าดินสลาย มีคำมั่นสัญญาคำหนึ่งบอกไม่แยกจากไม่ทอดทิ้ง มีคำพูดคำหนึ่งบอกว่าจับจูงมือกันไปจนแก่เฒ่า และข้ายินดีจะจับจูงมือกับท่านไปจนชั่วฟ้าดินสลาย ไม่แยกจากไม่ทอดทิ้งตราบชั่วนิรันดร์"(หน้า 414) "เทพน้อยแห่งหายนะ (衰神錢多多)"ผู้เขียน: สือหลัว (蒔蘿)ผู้แปล: พริกหอมสนพ. แจ่มใส,...

“คราวนี้จะขึ้นเชียงใหม่เหรอ” พริมานั่งประสานมือสองข้างรองคางพลางเอ่ยถามเพื่อนสนิท ที่หลังจากบอกความตั้งใจแล้วก็ก้มหน้าดูดเครื่องดื่มในแก้วทรงสูงอึกใหญ่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นตอบอย่างกระตือรือร้นว่า “ฮื่อ ว่าจะขึ้นไปเก็บข้อมูลเขียนนิยายเรื่องใหม่น่ะ กะว่าเรื่องนี้จะใช้ฉากทางเหนือ ก็เลยอยากไปเก็บบ...

"น่าสงสารเหลือเกินที่เจ้าเกิดมาอัปลักษณ์ อกเล็ก เอวหนา หน้าตาดูไม่ได้ เทียบกับความงามล้ำเลิศที่มีมาแต่กำเนิดของอาจารย์แล้ว เจ้าช่างน่าเวทนาจริง ๆ เอาเถอะ เจ้าก็อย่าส่องคันฉ่องบ่อยนักก็แล้วกัน จะได้ไม่ต้องช้ำใจกับความอัปลักษณ์ของตน" - ไป๋หลี่ชิง (เล่ม 3, หน้า 27) "ช่างร้ายเหลือ (宦妃天下)"ผู้เขียน: ชิงชิ...

เมื่อคืนแกล้งให้ป๊าดมหัว หลังจากที่ดมเองแล้วรู้สึกกลิ่นหัวตัวเองเหมือนไก่ทอด ตอนเที่ยงไปยืนเลือกไก่ชิ้นทอดราคาสบายกระเป๋ากับน้องที่แผนกส่งออก ตอนแรกดมๆก็ไม่แน่ในว่าใช่หรือไม่เลยอยากได้เพื่อนมายืนยันอีกเสียง ป๊าขับรถอยู่แล้วหันมาถามว่าเป็นอะไร เอาผมหนีบกับจมูกไว้แบบนั้น เราเลยบอกว่าผมกลิ่นเหมือนไก่ทอ...

"วันนี้กินไรดี" เป็นเสียงแรกที่คุ้นเคยที่ได้ยินตอนตื่นตอนเช้าทุกวันเสาร์เลย ถือวิสาสะเข้ามาในห้องตลอด แถมทำให้เราตื่นอีกเนี่ย และใช่ เสียงพี่จุ้น...จริงๆนางไม่ค่อยชอบชื่อนี้เท่าไหร่นะ พอบอกความหมายไป แต่เห็นแม่เราเรียกตามเราเออเลยยอมรับได้ว่าถ้าแม่แฟนเรียกไรก็ย่อมดีหมดฮ่าๆ น้อยใจอ่ะ ชื่อนี้เราอุ...

คำโปรยหลังปก ความสัมพันธ์ระหว่าง เธเรียน และ มนุษย์ กำลังสั่นคลอนเพราะกลุ่มหัวรุนแรงที่เกลียดชังเธเรียนเข้ากระดูกดำทำให้เธิดส์ต้องทำงานอย่างหนักเพื่อหาผู้ร่วมขบวนการทั้งหมดแต่คนร้ายกลุ่มนี้กลับเหมือนนำหน้าพวกเขาก้าวหนึ่งอยู่เสมอจนกระทั่งเกิดเหตุระเบิดขึ้นในศูนย์เยาวชนเธเรียนเดนมนุษย์ประเภทไหนกันถึง...

คำโปรยหลังปก ลิขิตฟ้านำพาให้จอมยุทธ์หนุ่มเจ้าสำราญมาพบพานกับนางรำในหอนางโลมด้วยติดตาตรึงใจในความงดงามจึงหาญกล้าพาหนีออกมาด้วยกันแต่คล้ายจะถูกสวรรค์กลั่นแกล้งเมื่อความจริงปรากฏ นางรำผู้เลอโฉมกลับกลายเป็นชาย . . . ซ้ำร้ายยังมีเบื้องหลังที่คาดไม่ถึงเมื่อภาระที่ต้องแบกรับสวนทางกับความรู้สึกอันลึกซึ้งเช...

คำโปรยหลังปก ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรอียิปต์คือผู้ใดถามเด็กสามขวบก็ยังตอบได้ว่าคนผู้นั้นมีนามว่า 'รามินอส'ฟาโรห์หนุ่มผู้ครองดินแดนแห่งแม่น้ำไนล์ ไม่มีใครคิดต่อกรกับพระองค์เว้นแต่จอมโจรรูปงามนาม 'ฟาริส' ที่คิดปลอมตัวเป็นสตรีใช้มารยาหลอกล่อให้ฟาโรห์หนุ่มลุ่มหลง และตกทรัพย์หนีไป แต่ยามหนีไป จอมโจรผู้น...

ฉันจะย่ำยีทุกอย่างที่เป็นเธอ ' ลี ยูจอง ' 【SHE's】 LUV in your Arena|ลูกหนี้ผมเธอเป็น "นักมวย" (Pt.WH x YOU)Round—5 (CUT SCENE - *+18*) รสจูบของร่างกำยำ ยังคงมอบให้กับปากสีเชอร์รี่ฉ่ำๆ ยูจองไม่อาจจะหลีกหนีสิ่งที่คนควบคุมมอบให้ได้ร่างบางทำได้เพียงแค่ใช้แรงที่มีทั้งหมดเท่าที่จะหาได้ในพลังงานร่าง...