รสจูบของร่างกำยำ ยังคงมอบให้กับปากสีเชอร์รี่ฉ่ำๆ ยูจองไม่อาจจะหลีกหนีสิ่งที่คนควบคุมมอบให้ได้

ร่างบางทำได้เพียงแค่ใช้แรงที่มีทั้งหมดเท่าที่จะหาได้ในพลังงานร่างกายมาผลักไสอีกคน

"แรงไปไหนหมดแล้วล่ะ หืม?"

   มือหนาซุกซนลอบเข้าใต้ตะขอที่ปกปิดส่วนอ่อนไหวที่ไม่เล็กไม่ใหญ่ ฝ่ามืออุ่นนวดคลึงมันเบาๆ จนคนใต้ร่างก็รู้สึกเสียวซ่านโดยอัติโนมัติ

"อย่า อ่ะ... มัน อืมมม..."

  ถึงห้ามอย่างไร มีเหรอที่คนอย่างวอนโฮจะฟังสิ่งที่เธอเรียกร้อง คำขอของเธอไม่ได้ส่งไปถึงคนด้านบนที่กำลังเล่นซนกับหน้าอกหน้าใจอันพอดีมือที่นวดคลึงไม่หยุด ริมฝีปากหนาเอาแต่ฝากรอยรักบนต้นคอขาวเนียนใส เห็นเด่นชัดจนไม่อาจลบออกได้ง่ายๆ

"อืมมม... ฉันห่างจากคำว่า 'เปิดซิง' มานานแค่ไหนแล้วนะ?"

  ชีวิตที่ผ่านมาของวอนโฮ ผู้หญิงที่เขาเคยซื้อกินหรือมีคนขายให้ก็เป็นพวกเด็กที่ไร้ความบริสุทธิ์ พวกเธอต่างต้องการวอนโฮ แต่เขาตอบรับเพียงแค่ทำสนุกเท่านั้น แต่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำหรับวอนโฮ

 ผู้หญิงคนนี้เขามาในชีวิตได้ไม่ถึงเดือนกลับทำให้เขาสนใจและไม่ต้องการให้ใครครอบครองได้อีก นอกจากเขาคนเดียวเท่านั้น

"อ๊า!! อย่าทำแบบนั้นนะ อื้อออ... ไอ้--หื่นกาม"

  ถ้าเป็นไปได้ยูจองอยากให้มีแรงกระชากกุญแจมือให้หลุด ขณะเดียวกันร่างสูงจัดท่วงท่าที่สะดวกต่อการปรนเปร่อบนกลีบชมพู ก่อนจะเกี่ยวปราการสีหวานชิ้นหวานของเธอทิ้งลงข้างเตียงคู่กับบรา ลิ้นสากเลียตามซอกปีกของกลีบ ก่อนจะขึ้นมาที่จุดอ่อนไหวที่สุด ทำให้คนถูกปรนเปร่อร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

"อืมมม เธอนี่เด็ดกว่าที่ฉันคิดเอาไว้อีกนะ :)"

"แฮ่ก หยุดสักทีเถอะ อึก ...อาาาา อย่าา!"

 เปลี่ยนจากลิ้นเป็นนิ้วมือทั้งสี่มาช่วยปรนเปร่อความสุขที่ปนความเสียวซ่านแทน ร่างบางบิดเร้าอย่างทรมานแต่มันกลับดูยั่วยวนในสายตาอีกคน สะโพกผาย เอวคอด กล้ามท้องที่ไม่เด่นมากแต่เป็นลอนสวยของเธอ หน้าอกหน้าใจที่พอดีมือ ถึงแม้จะไม่ใช่สเปคที่เขาใฝ่ฝัน

   ยอมรับเลยว่า น่ารักทุกสัดส่วน จนไม่เชื่อเลยว่าเป็น นักมวย

      น้ำขาวขุ่นกำลังลำเลี้ยงผ่านท่อแก่นใหญ่ วอนโฮไม่เคยเสร็จข้างใน และเกลียดการใส่ถุงยางอนามัยที่แสนยุ่งยากเป็นที่สุด แม้จะรู้ว่าควรปล่อยให้เสร็จข้างนอกเหมือนที่ทำกับผู้หญิงคนอื่นๆ

      แต่กับเธอคนนี้เขาอยากจะลองเสร็จข้างในตัวเธอสักครั้งเหลือเกิน บริสุทธิ์ที่ถูกพรากโดยผู้ชายเลวๆอย่างเขา ถ้าเขาทำแบบนั้นจริงๆ วอนโฮคิดว่ายูจองคงเกลียดเขาไปจนตายเป็นแน่แท้

    ค่ำคืนที่เร่าร้อนและเจ็บปวดปนความสุข ความรู้สึกเหล่านี้อบอวลเต็มห้องนอนสี่เหลี่ยมพร้อมกับบรรยากาศป่าคอนกรีตผ่านกระจกรอบๆด้าน แสงไฟจากตึกรามบ้านช่องมันสวยซะเหลือเกิน วอนโฮโอบกอดอีกคนอย่างรู้งาน ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามอีกคนไปอย่างง่ายดาย