8 ข้อควรรู้ก่อน.. เปลี่ยนว่าที่ ให้เป็น คู่จริง หลากหลายขั้นตอนก่อนงานวิวาห์ที่กำลังจะเกิดขึ้น คุณอาจต้องลดเวลากับเรื่องจุกจิกให้น้อยลง เพื่อเอาเวลาที่เหลือไปดูแลตัวเองและคนที่คุณรัก ในการเตรียมตัวเป็นว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวในวั...
8 ข้อสร้างความประทับใจในวันสำคัญเมื่อคุณมั่นใจแล้วว่าเธอคนนั้น คือ หนึ่งกุญแจสำคัญที่จะพาคุณไปสู่ความสุขในนิจนิรัน โปรดจงมอบของขวัญที่ดีที่สุดในการเป็นว่าที่เจ้าสาวให้แก่เธอ1. สถานที่มีผลต่อการขอแต่งงานสถานที่ที่คุณจะคุกเข่าขอเธอแต่งงาน ล้วนแล้วแต่มีผลในการขอแต่งงาน ...
รักแท้ที่มั่นคงตลอดไป..มีอยู่จริงหากพูดถึง ความรัก คุณจะนึกถึงใครรอบกายของคุณบ้างครับ ? บางท่านมีความรักที่เทิดทูนที่สุดในชีวิตในรูปแบบ พ่อและแม่ เป็นความรักที่บริสุทธิ์และเป็นความรักที่พร้อมโอบกอดในก้าวที่ล้มลงไปและเฝ้ายินดีในทุกก้าวที่เติบโต บางท่านเป็นความรักที่ไร้ซึ่งเงื่อนไขในรูปแบบของสัตว์เ...
เราไม่รู้จักเธอมาก่อนเราแค่บังเอิญมาเจอเธอบนเที่ยวบินเดินทางไปเพิร์ธเท่านั้นนี่เป็นเพิร์ธครั้งแรกของเราแต่เธอว่าเธอเคยเดินทางไปแล้ว พอเครื่องลงเราก็ถามเธอ ว่าเธอมีแผนไปเที่ยวไหนหรือเปล่าเราบอกเธอ ว่าเราจะไป Blue Boat Houseเพื่อนเรากี่คนที่มา ต้องถ่ายรูปกับบ้านหลังนั้น แล้วลงอินสตาแกรมให้เห็นเสมอเธอบ...
เรื่องเรียนต่อของอลันผ่านไปได้ด้วยดี เขาได้การตอบรับจากมหาวิทยาลัยได้ที่หวังไว้ตลอดเวลาเกือบสองเดือนที่ผ่านมาอลันกดดันไม่น้อย แม้ว่ากรองแก้วแม่ผู้ใจดีของเขาจะบอกให้หยุดพักสักหนึ่งปีก่อนก็ได้ แล้วค่อยคิดเรื่องเรียนต่อ การย้ายมาอยู่ที่ไทยอย่างกะทันหันคงต้องการเวลาปรับตัวไม่น้อยแต่อลันไม่อยากปล่อยให้เว...
อลันเดินตามเด็กรับใช้ไปยังบ้านสวน ทางเดินเล็ก ๆ ที่ดูแล้วคงไม่ค่อยมีใครเดินผ่านทางนี้สักเท่าไหร่ ทำให้มีหญ้าขึ้นแซมประปรายต้นไม้ใหญ่เรียงรายอย่างเป็นระเบียบตามทางเดิน ต้นมะม่วงกำลังออกลูกเต็มต้นแซมด้วยต้นดาวกระจายซึ่งกำลังออกดอกสีเหลืงอมส้มกระจายเต็มต้นสมชื่อ ต้นตีนเป็ดก็แผ่ใบเต็มต้นร่มรื่นดูเหมือน...
สังคมตีกรอบให้ผู้หญิงมากเกินไป มากจนฉันอึดอัด สำหรับฉันเซ็กส์ไม่ต่างอะไรจากงานศิลปะ เมื่อคนทั้งสองร่วมรักไม่ต่างอะไรจากศิลปินที่ร่วมกันสรรสร้างงานศิลป์ ต่างต้องรู้น้ำหนักที่จะถ่ายเท กดทับลงบนร่างอีกฝ่าย ไม่ต่างอะไรจากน้ำหนักมือยามแต่งแต้มสี กระทั่งจังหวะการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายเพื่อประสานจังหวะนั...
ข้างบ้านผมมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งผมสีน้ำตาลเป็นลอนเหมือนคลื่นที่ผมเคยเห็นในทะเล แก้มสีชมพูกลมใสที่ใครเห็นต้องอยากหยิกดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ๆ ที่เผลอสบตาด้วยทีไรก็เหมือนจะมองทะลุทุกความคิดของผมทุกครั้งไป ผมเลยไม่กล้าสบตาเธอนาน ๆ สักที วันแรกที่เจอกัน เธอชวนผมคุยนั่นนี่ไม่หยุดผมเอาแต่ฟังเสียงใส ๆ ของเธอจ...
23/09/61' วันดีคืนดีเธอหายลับไปจากดวงตาฉัน มองไม่เห็นดวงใจเธอนั้น เธอเหมือนดวงดาวที่คอยหนีห่าง ' พิมพ์คิดถึงป่านจัง ป่านคิดถึงพิมพ์ไหม วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พิมพ์จะเขียนถึงป่านแล้วนะ ป่านอย่านึกสงสัยเลยว่าทำไม พิมพ์ไม่มีคำตอบ ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ไม่อยากเขียนอีกแล้ว มันเศร้าเหลือเกินป่าน ทุกครั...
ผมกลับมานอนที่บ้านผม ผมฝันเห็นเด็กผู้ชายร้องไห้กับหัวผู้หญิงที่ออกมาจากกองผ้ากำมะหยี่อีกแล้ว ผมนั่งลงข้างทั้งคู่ จับมือเด็กชาย ตัวผมตอนห้าขวบ แล้วปลอบเขาว่าไม่เป็นไร “หลังจากเรื่องนี้ผ่านไป นายยังมีชีวิตอยู่นะ นายจะโตขึ้นแล้วพบว่ามีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นตลอดเวลา แต่มันก็จะผ่านไปทุกครั้ง ไม่เป็นไรนะ ...
“ผมเป็น…” ผมพูดได้แค่นั้น ลาเพก็มาเหยียบเท้าผม “ทันเป็นพนักงานที่ร้านมายาน่ะค่ะ” เธอชิงตอบแทน “ไว้ฉันขอไปร้านมายากับทีมงานหนังสือไลฟ์สไตล์บ้างดีกว่า เจ้าของร้านหล่อ พนักงานก็หล่อ” บ.ก.แอร์พูด พวกเราตกลงกันเรื่องลิขสิทธิ์ภาพถ่าย ค่าตอบแทน รวมถึงอาจจะจ้างผมมาถ่ายรูปลาเพอีก ผมตกลง และบอกด้วยว่าคราวห...
“แล้วแกเป็นไงบ้าง ต้องไปหาหมออีกหรือเปล่า” ลุงถามผม “ผมไม่เป็นไรแล้วน่าลุง ก็แค่ไปหาหมอดูอาการตามนัด เดือนหน้า” “ฉันก็ห่วงแกนะ สมัยแกเด็กๆ ฉันเคยเห็นตอนแกอาการกำเริบ ไม่พูด ไม่กินอะไรเลย โคตรน่ากลัว” พอลุงพูดถึงผมตอนเด็กๆ ผมก็นึกถึงแม่ขึ้นมา “ลุงรู้ไหม ลาเพหน้าเหมือนแม่ผมเลย” ผมบอก “เหรอ เออแปล...
“ผมเป็นของคุณแล้ว ไม่คิดจะรับผิดชอบผมหน่อยเหรอ ลองคบกับผมไง ทำไม ผมเด็กไปสำหรับคุณเหรอ อายุผมกับคุณก็ห่างกันห้าปีเอง” หน้าจอมือถือของลาเพสว่างขึ้นมา เธอหยิบมาดู ท่าทางตกใจ ผมคว้ามือถือมา เป็นอีเมล์บอกให้ลาเพ เตรียมตัวสัมภาษณ์ลงหนังสือกับลุงมิค ‘คู่รัก’ ที่ร้านอาหารมายาอีกสี่วันข้างหน้า “คุณปฏิเสธ...
การนั่งรถไฟกับลาเพไม่เหมือนที่แล้วมา ตอนที่นั่งเครื่องบิน แท็กซี่ ลาเพไม่ยอมพูดกับผม ไม่มองหน้าด้วยซ้ำ แต่ในรถไฟ เราคุยกัน ดูวิวข้างทาง มือผมจับมือเธอตลอดทาง ผมรู้สึกคล้ายเราเป็นคู่รักกำลังเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ อย่างนั้นเหรอ เราเป็นคู่รักกันแล้ว? จากเมื่อเช้าจนถึงตอนนี้ ลาเพพูดกับผมมากขึ้...
“ฉันออกจากบ้านตั้งแต่จบไฮสคูล ตอนแรกฉันไปนอนที่สำนักพิมพ์” “หา คุณเนี่ยนะ” ลาเพเขียนนิยายที่สร้างแรงบันดาลใจมากมาย ราวกับว่าเธอมีพลังใจล้นเหลือ ภาพที่ผมวาดไว้คือเธอน่าจะมีครอบครัวที่อบอุ่นมาก คอยสนับสนุนเธอ “ฉันไม่ชอบบ้านของตัวเองน่ะ พ่อไม่ชอบฉัน เขาอยากได้ลูกชาย เขาไม่เคยรักฉันเลย ถ้าฉันทำอะไรผิ...