หญิงสาวนั่งคิดคำนึงถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิตอยู่ในห้องน้ำ เหตุใดหนอชีวิตวัย 27 ปีถึงได้ทำให้เธอคลั่นเนื้อ คลั่นตัว ปวดเมื่อยตามร่างกายต่างๆ แตกต่างจากตอนเมื่อ2-3ปีที่แล้วได้ขนาดนี้ ปัจจุบันเธอออกกำลังกาย 3 ครั้ง/สัปดาห์ตามคำแนะนำของกระทรวงสาธารณสุข เธอพยายามกินอาหารดีๆตามคำแนะนำของเทรนเนอร์ตามเพจในอินเตอร์เน็ต เธอคือผู้หญิง ‘เฮลต์ทีร์’ เธอคิดในใจพลางไม่วายความเจ็บปวดที่หลังบริเวณบ่าของเธอเริ่มทวีคูณขึ้น อย่างไรก็ตามเธอทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศตามกระแสสังคม โดยทำงาน 6 วัน/สัปดาห์ เธอทุ่มเททำงาน 12 ชั่วโมง กับโอทีฟรีที่เธอไม่เคยเอ่ยปากร้องขอ เธอต้องนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ตัวเล็กๆ และพิมพ์งานในนั้นราวกับมันเป็นชิ้นส่วนหนึ่งของร่างกาย เธอใช้สายตาเพ่งเข้าไปในหน้าจอที่มีระดับต่ำกว่าสายตา ทำให้หลังข้องเธอต้องคู้ห่อตัวลงไปตามลำคอเพื่อให้สายตาได้มองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ได้ถนัด เธอสามารถแบ่งเวลามาออกกำลังกายได้เพราะเธอชอบอ่านหนังสือ และฟังPodcast แนว Productive thinking 

‘เหนื่อยไม๊มึง’ หญิงสาวถามร่ายกายตัวเอง

‘นิดนึงหวะ พอไหวอยู่ ช่วงนี้มึงเข้าร้านนวดแล้วหรอ’ ร่างกายถามกลับ

‘ช่วงนี้ชอตๆหวะ กูเอาเงินไปซื้อรองเท้าวิ่งหมดแล้วไง มึงไม่ไหวแล้วหรอว่ะ ลาป่วยไม๊มึง’ 

‘ไม่ต้องหรอกมึง กูโอเค แค่ปวดเมื่อยตามร่างกายป่ะว่ะ พูดเหมือนมึงมีวันลาต่อปีเป็น 10 วันอ่ะ นี่แค่เดือนแรกของปีป่ะว่ะ’ ร่างกายแย้ง

‘เฮ่อ..’ หญิงสาวถอนหายใจ สายตาของเธอเหลือบมองนาฬิกาที่บอกเวลาว่าถ้ายังอ้อยอิ่งอยู่บนโถส้วมอีกเธอจะไปเข้างานสายเนื่องจากรถติดบนถนน และคนติดบนรถไฟฟ้า

‘มึงว่าชีวิตเราต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอว่ะ มึงว่าที่มึงทำๆอยู่เนี่ย เรียกว่าคน Productive ที่มึงภาคภูมิใจนักหนา มันจะทำให้ชีวิตมึงประสพความสำเร็จจริงไม๊ว่ะ’ หญิงสาวตั้งคำถามกับร่างกายอีกครั้ง 

‘กูไม่รู้หวะ แต่ตอนที่มึงทำ หมายถึงตอนที่มึงลงมือทำ มึงก็เต็มที่กับทุกอย่างนะเว้ย ถ้ามึงหนักมาก มึงก็หยุดบ้างก็ได้ป่ะว่ะ คือพักหนะ กูรู้ว่ามึงจริงจังกับชีวิต คงห้ามให้มึงหยุดเป็นคนแบบนี้ตลอดไปไม่ได้หรอก’ ร่างกายพยายามปลอบโยนหญิงสาว

‘อือ มึงนี่รู้จักกูดีกว่าที่กูรู้จักตัวเองอีกหวะ ขอบคุณนะมึง ที่ไม่เคยทิ้งกัน แค่นี้นะกูต้องไปทำงานที่กูรักแล้ว เย็นนี้ไปวิ่งกันมึง กูจะไปมาราธอน’ หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงฮึกเหิม

‘นั่นไง อีดอก ท้อได้5นาทีได้มั้ง’ ร่างกายทำหน้าเบื่อ

‘ก็ต้องทำป่ะว่ะ กูเป็นผู้หญิงชิคๆไง จะให้หยุดใช้ชีวิตชิคๆมีแรงบันดาลใจได้ยังไงหละคะ’ 

‘เออ คนเก่งงงง อีด๊อกกกก ดูแลตัวเองบ้างแล้วกัน’ 

‘อือ...ขอบคุณที่มีกันและกันเสมอนะร่างกาย’ หญิงสาวขอบคุณร่างกายของเธอหน้ากระจก เธอยืนยิ้มให้กับตัวเอง ในขณัที่แปรงสีฟันยังคาอยู่ในปาก เธอพร้อมที่จะออกไปเผชิญกับโลกภายนอกอันแสนโหดร้ายแล้ว