ว่ากันว่า ระยะทางกับ ความรัก นั้นเป็นสิ่งที่มีอยู่แต่ในนิยายเพียงเท่านั้นเป็นเรื่องราวที่คนสองคนต่างก็เฝ้าคิดถึงกันและกันอยู่ในที่ไกลแสนไกล และไม่ว่านานแค่ไหนความคิดถึงโหยหากันก็จะไม่มีวันเจือจางจนสุดท้ายก็มาพบกันและได้รักกันในที่สุดมันเป็นความรักที่อบอุ่นปนน้ำตา แต่ชีวิตจริงนั้นการจะเฝ้าคิดถึงใครสักคนที่อยู่ในที่อันห่างไกลนั้นเป็นเรื่องที่สุดแสนจะยาก

“รักแท้แพ้ระยะทาง” คือความเป็นจริงที่คนเราไม่สามารถข้ามผ่านไปได้เป็นความจริงที่ทั้งเหงาและเจ็บปวด เพราะถึงแม้เราจะคิดถึงมากเพียงใดแต่หากไม่คอยเติมรักให้กันระยะทาง ก็จะดึงความคิดถึงเหล่านั้นออกไปจากเรา.......

“จงมองระยะทาง เป็นเพียงบททดสอบของความรัก...         

แล้วหมั่นเติมรักเพื่อ ย่นระยะทางของความคิดถึง....”