แต่ปกติเวลาที่ส้มไปไหน ช่วงแรกๆนอกจากตื่นเต้นแล้วยังคิดถึงบ้านอีก 

แต่เมื่อเวลาผ่านไปส้มก็จะชินแล้วอยู่ได้ด้วยตัวของส้มเอง

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านได้มีโอกาสไปติดตามนักเรียนไปเที่ยวแถวโบสถ์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงของเซบูมา เอาจริงๆชีวิตที่นี่ด้วยความที่ออฟฟิศเป็นออฟฟิศค่อนข้างเล็กและบางคนก็ไม่ตื่นเต้นที่จะออกไปไหนในวันเสาร์-อาทิตย์นอกจากทานข้าว ถ้าอยากจะออกไปสถานที่ใหม่ๆวิธีการที่ง่ายที่สุดก็คือตามติดชีวิตนักเรียนไปเนี้ยละ 

เริ่มต้นวันด้วยความร้อนแรงของแดดของเซบูกันตอนเที่ยงด้วยความที่มีกันหลายคนและง่ายดายต่อการเดินทาง คือเอาจริงๆไม่รู้ว่าไปทางไหนมากกว่า การนั่งแทกซี่ของที่นี่เลยง่ายและสะดวกดี 

จุดหมายวันนี้คือถนน Colon Street ซึ่งเป็นถนนที่มีของมือสองมาขาย ใดใดอาจล้วนเป็นของที่ขโมยเค้ามา T_T ตอนที่ฟังเพื่อนพูดก็ตกใจเหมือนกันว่าถนนนี่มันเป็นถนนที่เอ็งเอาของที่ไปขโมยเค้ามามาขายกันท่นโท่อย่างนี้เลยหรอ แต่ก็ลองไปเดินดูเพื่อเปิดประสบการณ์ นี่โชคดีหน่อยที่มนุษย์นักเรียนคนนึงเคยมาเรียนที่นี่ก่อนแล้วก็จะพอคุ้นชินเส้นทาง เพราะเพื่อมาถึงถนนโคลอน ปั้บ นางเดินดุ่มไปซื้อเบียร์ก่อนเลย

ถัดจากเดินวนรอบถนนโคลอน มาเป็นชั่วโมง เราไม่ได้อะไรเลย... 5555 เพราะวันก่อนเพิ่งไปช้อปปิ้งมา การเปิดร้านหรือของที่เอามาขายเหมือนสำเพ็งบ้านเราเลย เห็นแล้วคิดถึงประเทศไทยเหมือนกัน แต่ต่างกันตรงที่ถนนของที่นี่อาจจะสกปรกกว่านิดหน่อย 

พอเดินวนในถนนเสร็จก็เดินแยกออกมาอีกทางนึงคือ FORT SAN PEDRO ซึ่งตรงนี้จะเป็นส่วนที่ติดทะเล หรือจุดชมวิวด้านหน้าทางเจ้าเป็นสวนสาธารณะใหญ่ สวยและสงบ อากาศดีด้วยเพราะมีต้นไม้ต่างๆ ซึ่งเข้าตงรงนี้ต้องเสียค่าเข้าด้วย น่าจะประมาณ 30PH แต่ว่าเราไม่ได้เข้า เดินเลาะมาชมวิวด้านข้างทะเลแทนซึ่งก็ได้อีกอารมณ์ดี 

จากนั้นก็ไปจุดที่ 2 คือโบสถ์ Megellan's Cross ไม่แน่ใจว่าโชคดีหรือเปล่าที่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ เลยมีกิจกรรมที่โบสถ์ให้เห็นเป็นจุดๆหมือนพิธีอะไรสักอย่างซึ่งเขาห้ามถ่ายรูป แต่โบสถ์เขาเข้าไปแล้วก็สวย เงียบสงบดีนะ มันรู้สึกถึงคำว่า peaceful ดีจริงๆ เพื่อนเราเป็นคาทอลิคพอดี ก็เลยได้เห็นนางทำความเคารพในจุดต่างๆเยอะอยู่เหมือนกัน เรามองไปรอบๆก็รู้สึกว่าทุกคนที่นี่มามีทั้งความหวังแล้วก็ความสงบ เวลาที่เห็นใครอธิษฐานขออะไรสักอย่างดูเค้ามีความหวังกับคำอธิษฐานนั้นจริงๆ ถ้าพูดกันตามตรงเราว่าคนที่นี่ลำบากกันพอตัวเลยละ นอกจากประชากรเยอะแล้ว เหมือนการบริหารจัดการบ้านเมืองเค้ายังไม่ดีเท่าไหร่ด้วย การแข่งขันและการใช้ชีวิตคงยากลำบากเลยทีเดียว การขอพรให้สิ่งนั้นเป็นจริงอาจจะเป็นอีกความหวังนึงของคนที่นี่แหละนะ

แต่ในฐานะที่เรามาทำงานเหมือนเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ เลยรู้สึกว่าการที่ได้ศึกษาวิถีชีวิตหรือวัฒนธรรมของแต่ละเมืองที่เราไปนั่นๆมันน่าสนใจและเป็นเสน่ห์มากเลยละ 

จบวันอาทิตย์ด้วยปาร์ตี้ชานมไข่มุกกันคนละแก้วก่อนกลับเข้าโรงเรียน

เตรียมตัวให้พร้อมกับวันจันทร์ที่น่าจะหนักหน่วง..เหมือนเดิม 

See you then, 

S.