ยามคุณเสียใจกับเรื่องราววันนี้ เมื่อตอนคุณร้องไห้กับเรื่องเมื่อวาน ให้ฉันได้ยืนตรงนี้ได้ฟังเรื่องราวเหล่านั้นได้ไหม " ให้ฉันได้เป็นคนนั้น " ที่เล่าเรื่องที่ทำให้คุณหัวเราะได้ไหม ให้ฉันได้เป็นเรื่องราวที่ทำให้คุณยิ้มได้ . . .จะได้ไหม...

ผมไม่อาจบอกได้ว่าคุณควรใช้ชีวิตอย่างไร ผมไม่สามารถบอกคุณได้ว่าต้องทำยังไงถึงจะประสบความสำเร็จ ผมไม่สามารถยื่นความสุขให้คุณได้ แต่รู้ไว้เถอะนะว่าทุกช่วงเวลาที่คุณกำลังดำเนินไป ผมก็กำลังเดินทางกับชีวิตของผม เราต่างกำลังเขียนเรื่องราวของตัวเอง " กับการตัดสินใจที่เราเลือก "...

ส บ ต า กั บ คุ ณ ใ ห้ น า นติ ด ต รึ ง น า ที นี้ เ อ า ไ ว้ ทั้ ง ห ม ด " ความรัก " ที่ มีวันวานผ่านคืนพ้นตลอดจนนิ รั น ด ร์ ไ ม่ เ ป็ น ไ ร { }ไ ม่ ต้ อ ง ร้ อ ง ค่อยๆเกลี่ยหยดน้ำตาที่มันไหลริน แค่เพียงได้จับมือจากคุณสักครา ไ ด้ เ อ่ ย คำ ร่ำ ล า ที่ ก ลั่ น ข้ า ง ใ น ก่ อ น ที่...

ปิดบังความจริงไม่ให้ใครรู้ ควาพยายามที่ทุ่มลงไป แม้ว่าใครไม่อาจเห็นแต่ฉันยังรู้อยู่แก่ใจ ต้องซ่อนลึกลงในใจอย่าเปิดให้ใครเห็น อ ย่ า ให้รู้ถึงความอ่อนแอที่มันร้าวราน ฉันที่ยืนตรงนี้จะยังยิ้มไม่อ่อนไหว ทุกปัญหาใดบอกกับฉันนะฉันจะคอยเฝ้าถนอมทุกความเจ็บซ้ำ...

ตัวฉันอยู่ตรงนี้กลับไร้เรี่ยวแรงก้าวเดิน ตัวเธออยู่แห่งไหนฉันยังคงเฝ้าเรียกหา เธอยังสบายดีนะหวังว่าเธอจะยิ้มอยู่ ฉันยังคงมืดมนอยู่ในวังวนที่วกวนแ ต่ ฉั น ยั ง ห วั ง ว่ า สั ก วั น ฉั น จ ะ ผ่ า น ไป มองจันทราดวงนั้นที่เปล่งประกายวับเปรียบเช่นเธอที่ส่องสว่างกลางหัวใจ...

วันวานเราคงยิ้มร่วมหัวเราะด้วยกัน สองมือคู่นี้มีเธอกอบกุมไว้ไม่เคยห่าง บางเวลาที่ใบหน้าฉันเปอะเปื้อนด้วยรอยน้ำตา สองมือของคุณยังคอยปลอบโยน ไม่เป็นไรนะแม้วันคืนจะผ่านไป ถึงเศษเสี้ยวหนึ่งจะนึกเสียดาย แต่อย่างน้อยก็เป็นสุขใจที่ได้ผ่านมา " ช่วงเวลากับคุณ " ...