ชอบมองเมือง เพราะได้เห็นสิ่งสิ้นเปลืองในเมืองบ้า ตึกซ้อนตึกองอาจประหลาดตา ราวสวรรค์ชั้นฟ้าดาวดึงส์ มีกระจกวิบวับประดับตึก สูงพิลึกกว่าจะเหินเดินไปถึง ข้างข้างกันคั่นรั้วเสียงรัวกึง คาดป้ายขึงตึกใหม่ใกล้เปิดจอง มีสระน้ำบนชั้นดาดฟ้า ...

บทสนทนาอันเฝื่อนเฝือ มิตรภาพคงไม่เหลือที่เผื่อแผ่ จึงปลีกตัวเปิดกระเป๋าหงอยเหงาแท้ ยังมีมิตร “เก่าแก่” ชุบชูใจ มิตรนี้เหมือนน้ำค้างรื่นชุ่มชื่นนัก ทุกถ้อยคำล้ำวรรคมอบรักให้ มิตรนี้เหมือนสุคันธรสจรดแดนไกล แต่ละหน้าพาล่องไหลลูบไล้ลม กัลยาณมิตรนาม “ก้างปลา...

ถอดหัวใจในอกยกให้เขา รักครั้งแรกดรุณเยาว์น่าเศร้าเหลือ มอบชีวิตจิตวิญญาณมีดฝานเนื้อ ให้เขาเชือดเชือนเถือเพราะเชื่อใจ มอบกลิ่นกรุ่นอุ่นไอในเส้นผม ในเขาดึงทึ้งดมหมักหมมใคร่ มอบแก้มขาวราวเมฆเป็นเอกใน – นภาลัยพิสุทธิ์ดั่งพรรษฤดู มอบหมดทั้งเรือนกาย ให้ชายคนนั้น หวังสัมพันธ์สายใยเอาไว้อยู่ แต่ความรักผู้...

เมื่อได้รักจึงรับได้ในทุกอย่าง อาจมีเรื่องบาดหมางแค่วางปล่อย อาจบางวันชะเง้อคอนั่งรอคอย อาจใจน้อยเพียงแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ยิ้ม เมื่อได้รักจึงห่วงใยในทุกเรื่อง สารพัดสิ่งสิ้นเปลืองกลัวไม่อิ่ม ยุงไต่ตอมยามนอนหลับตาพริ้ม ดึงผ้านุ่มห่มเนื้อนิ่มกระหยิ่มใจ เมื่อได้รักจึงอยากรักถึงที่สุด ตราบความรักของมนุษย...

ท่ามโลกกว้างดั่งธารามหาสมุทร ล้านอุปสรรคดักฉุดให้จมดิ่ง หมื่นหมู่ปลามาตักตวงคอยช่วงชิง กว่าจะถึงฝั่งน้ำนิ่งเราเกือบตาย ลงลำเรือวารีแห่งชีวิต ห้วงความคิดคำนึงถึงจุดหมาย มีครอบครัววาดตวัดคอยคัดท้าย พ่อกับแม่ถือพายคนละอัน จับพายพุ้ยลุยนทีสีฟ้าหม่น หลบน้ำวนอันตรายก่อนผายผัน บางน้ำตื้นต่อไ...

เมื่อเรียนอยู่เรียนรู้โลกเป็นอีกอย่าง จึงไม่สร้างเพื่อนมากเพื่อฝากหวัง เพราะคิดกลัวไม่ทันเขาเราจะพัง จึงยับยั้งเพื่อนมีน้อยค่อยคบไป พอเรียนจบพบโลกเป็นอีกอย่าง ที่คิดว่าโลกกว้างยิ่งกว้างใหญ่ ผู้คนเป็นเห็นแจ้งชัดถนัดใจ อัชฌาสัยเนื้อในออกบอกนัยตน คนเก่าแก่น่าเคารพนบนับถือ วัยวุฒิสุดฝีมือมากเหตุผล คนในเ...

ความสัมพันธ์ สังคม สิ่งแวดล้อม คนยุคเก่าเฝ้าถนอมพร้อมรักษา นับแต่แม่น้ำส่ำสัตว์เป็นต้นมา ไพรพนาป่าเขาแนบเนาคุณ บูชาเทพยดาอารักษ์ ตระหนักแผ่เผื่อเกื้อหนุน รากเหง้ากรุณาการุญ กักตุนสมบูรณ์มาเนิ่นนาน แม่น้ำหล่อเลี้ยงชีวิต แม่ดินซับพิษสืบสาน แม่ไทรใบดกปรกลาน ...

ความคิดชอบฟุ้งซ่านวุ่นวิ่งพล่านอยู่ในหัวกระจุกกระจายตัวเดี๋ยวระรัวเดี๋ยวระเริงคิดมากนู่นนี่นั่นคิดทั้งวันหัวกระเซิงเอะอะยุ่งมะเทิ่งกระเจิดเจิงเปิดเปิงไปเรื่องงานปวดหัวแล้วยังมาแห้วเรื่องหัวใจคนเคยคิดฝันใฝ่เขารักใคร่กับคนนั้นอาหารอีกการกินจัดตามลิ้นแต่ละวันข้าวผัดมัสมั่นต้มยำกุ้งแกงกะทิทุกมื้อห้ามซ้ำ...

ทุกทุกครั้งรั้งรักไว้ไม่อยู่ และไม่รู้ว่าต้องทำตัวแบบไหน เป็นคนดี ดีเหลือเกินเดินจากไป คนที่ใช่ ใช่แบบใดจึงพอดี เคยพบเห็นเป็นอยู่รู้ทั้งหมด แต่ก็อดใจไม่ได้มักหน่ายหนี ดีพอแล้วได้แห้วกลับมาทุกที เลวสุดที่เธอไม่เอาเจ๊ากันไป ผู้ชายนี่กระไรเดาใจยาก อยากไม่อยาก พูดไม่พูด จะรู้ไหม อมพะนำทำเหมือนเราจะเข้าใ...

เจอเธอมาสองสามครั้ง ได้แต่หวังว่าจะเจออีกเรื่อยเรื่อย เธอเปลี่ยนมื้อกลางวันอันเนิบเนือย เอื่อยเฉื่อยให้ตื่นฟื้นคืนชีวิต สะดุดตาตั้งแต่เปิดประตูมา อนันดาไม่อาจเทียบเปรียบกันติด ผมรุงรังยาวสยายปล่อยปอยนิดนิด โอ๊ย! หัวจิตหัวใจกระเด็นกระดอน มานั่ง (โต๊ะ) ข้างข้างฉัน เมนูที่เลือกสรรฉันสั่งก่อน คือสุกี้แห...

ฝันร้ายกลายกลืน ทุกวันฉันตื่น สติไม่ครบสมคน ใครตายร้ายเลวไม่สน เพราะไร้ตัวตน จึงดลโดยเดี่ยวเดียวดาย ตะกุยตะเกียกตะกาย หาสิ่งทิ้งหาย อยู่ไหนเล่าหาไม่เห็น ความรักคือสิ่งจำเป็น (เคยคิดว่าจำเป็น) จึงเซ่นสังเวยเคยตัว หลากรอยขุ่นข้องหมองมัว ทุกที่ถ้วนทั่ว เกลือ...

มองมือเหี่ยวย่นกรากกรำงาน สองมือนี้เนิ่นนานผ่านทุกข์เข็ญ มองสองบ่าสู้อดทนบนลำเค็ญ เหยียดยืนตั้งหลังตรงเด่นเห็นแต่ไกล มองดวงตาขุ่นมัวสลัวราง เคยใสพร่างแต่วันนี้ไม่สดใส ด้วยจดจ้องเพ่งสองตามากเกินไป ใต้แสงไฟเท้าถีบจักรผลักชีวิต มองใบหน้าฝ้าใฝแต้มหลายจุด ริ้วรอยผุดคอยแทรกชำแรกติด ก็ใบหน้านี้มิใช่หรือเ...

ในความฝันหวั่นหวาดกลัวพลาดตก สู่นรกขุมลึกนึกแขยง จึงหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวยุดฉุดด้วยแรง พายุพัดกวัดแกว่งฝุ่นเข้าตา ในความฝันอันตรายผุดพรายเหงื่อ ชุ่มโชกเสื้อเปียกหมอนร้อนใบหน้า ไม่รู้วันเดือนปีกี่นาฬิกา จนแม่มาพร่ำเพรียกเรียกระรัว "ไม่ไปทำงานหรอวันนี้" นั่นน่ะซี ฉันนั่งคิดจนปวดหัว ก่อนสะดุ้งผลุงคว้าผ้าเ...

น้ำท่วมทุ่ง ถึงยุ้งข้าวเขื่อนลำปาว รับไม่ไหวท่วมสกล ล้นหลากไวโพ้นภูไท ไหลหลั่งมาน้ำท่วมทุ่ง ลุงเดือดร้อนไร้ที่นอน โภชนาตัดน้ำไฟ ไหนหยูกยาฝนเม็ดหนา ข้าหิวโหย น้ำท่วมทุ่ง กรุงไม่ท่วมอีสานอ่วม ล้วนอิดโรยหมาแมวหมู อยู่เดียวโดยท่ามฝนโปรย นอนเหน็บห...

ก่อนวันหยุดยาวจะมาถึง มันก็เหมือนวันหนึ่งซึ่งหน่ายหนัก วิ่งรอกออกเดินไม่หยุดพัก กลางมหานครยักษ์ยวดยานเยอะ ไปธุระธนาคาร เปลวแดดผลาญเหงื่อซึมเหนียวหนึบเหนอะ ลมพัดผมเผ้ากระเซิงเซอะ แต่เอาเถอะ! ยังมีเรื่องให้อมยิ้ม หนึ่งคือพนักงานบริการเลิศ ...