สัปดาห์นี้หลายคนคงฮือฮากับอากาศที่อยู่ดีๆ ก็โคตะระหนาวไปทั้งประเทศแบบกระทันหัน ต่างคนต่างสับสนงุนงงไปตามๆ กัน ไม่แน่ใจว่าจะทำตัวยังไงดีกับสภาพอากาศแบบนี้ นี่ชั้นไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยฮึ ไอ้หนาวน่ะไม่แปลกหรอก แต่พี่เล่นมาหนาวเอาตอนที่คนทั้งประเทศตัดใจไปแล้วเนี่ย... อืม...
คิดดูอีกที การที่เราตื่นตกใจกันอาจจะเป็นเพราะว่าคนประเทศโซนเราไม่คุ้นชินกับสภาพอากาศแบบหนาวๆ (ก็เมืองร้อนนี่นะ) เวลาได้เจอแบบกระทันหัน ก็เลยตกใจจนทำตัวไม่ค่อยจะถูกกัน แต่พอลองคิดเทียบกับฝรั่งดูปรากฎว่าหลายสิ่งมันตรงกันข้ามเลยแฮะ (ก็เค้าเมืองหนาว) มินิมอร์เลยอยากลองมาเทียบดูว่าความต่างในความรู้สึกของเรากับฝรั่งเรื่องฤดูกาลน่ะ มันเป็นยังไงบ้าง
แรกพบลมหนาว
ฝรั่งเขาเจอจนชินแล้ว ส่วนเราสิมาบ้างไม่มาบ้าง บางทีแอบมาให้ตกใจ ขี้เล่นจริงเชียว
แต่งองค์ทรงเครื่อง
เสื้อผ้ากันหนาวของเขาเต็มตู้ ของเราไม่มีโอกาสได้ใส่ ต้องรื้อหาแทบตาย ไม่รู้เอาไปซุกไว้ไหน
อาบน้ำชำระร่างกาย
น้ำบ้านเขามีความร้อนจากส่วนกลางอยู่แล้ว ส่วนของเราบ้านใครไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นก็ลาก่อย
ตื่นนอนตอนเช้า
ของเขาลุกยาก ส่วนของเราลุกยากกกกกกกกกกจังงงงงเลยยยยยยย
ความรักความรู้สึก
นานๆ หนาวทีมันก็เลยอ่อนไหวเปราะบางเหลือเกิน
เมื่อลมหนาวผ่านพ้นไป
อยู่ด้วยกันให้นานกว่านี้อีกหน่อยได้มั้ย ปัดโธ่ว!