สวัสดีจ้ะเพื่อน ๆ ชาว Minimore Makers ทุกคน วันแห่งความรักก็ใกล้เข้ามาแล้ว คนมีคู่ก็ happy กันไป ส่วนคนที่ไม่มีใครก็ได้แต่เหงาเป็นเพื่อนกัน แต่ Don't worry be happy ได้เลยจ้ะ เพราะมินิมอร์ได้รวบรวมเรื่องราวเหงา ๆ ของเหล่า Makers มาให้อ่านกันถึงที่แล้ว อยู่คนเดียวแล้วทำไม ถึงไม่มีใครชั้นก็อยู่ได้! มาอ่านเรื่องราวดี ๆ พร้อมกับให้กำลังใจตัวเองไปพร้อม ๆ กันได้ที่นี้เลย
Diaries ของคนเหงา โดย NEEDA
อ่านแล้วทำให้รู้จักตัวตนของคุณ NEEDA ได้ชัดเจนมาก คือเป็นคนที่พบเจอกับความเหงามาทุกรูปแบบ ขนาดเจอคนมากมายก็ยังรู้สึกเหงาได้ แต่มินิมอร์มั่นใจว่าไม่ได้มีแค่คุณ NEEDA หรอกที่รู้สึกแบบนี้ บางทีมินิมอร์เองยังรู้สึกเหมือนกันเลย อ่านแล้วชอบตรงที่คุณ NEEDA มีการเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งนั้น
และไม่ได้มองว่ามันเป็นเรื่องเลวร้าย แถมมองว่าเป็นเรื่องดีในบางครั้งเสียด้วยซ้ำ สำหรับใครที่กำลังเหงา ๆ อยู่ มินิมอร์แนะนำให้ไปอ่านเรื่องนี้เลยจ้า นอกจากเรื่องราวจะสนุกแล้ว ความมองโลกในแง่ดีของคุณ NEEDA จะทำให้เราได้รับกำลังใจไปเต็ม ๆ แน่นอน
>>>อ่าน
เราต้องอยู่คนเดียวให้ได้ โดย Armmie Born TobeBrave
"บางทีนะ
บางที
รูโหว่นี้ อาจจะทำให้เราได้เรียนรู้บางอย่างจากมันก็ได้"
มินิมอร์ชอบประโยคนี้ของคุณ Armmie Born TobeBrave มาก ๆ เลยจ้ะ เป็นประโยคสั้น ๆ ที่จับใจ
มาก ๆ เลย ใช่แล้ว ความเหงาเป็นสิ่งที่ทุกคนไม่สามารถกำหนดได้ว่าจะให้มันเกิดกับตัวของเราเมื่อไหร่ สิ่งที่เราพอจะทำได้คือการยอมรับและเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน ถ้าเราจัดการมันได้อย่างถูกจุด ความเหงานั้นก็จะไม่เป็นปัญหาและไม่สร้างภาระให้กับเรา อย่างที่คุณ Armmie Born TobeBrave บอกเอาไว้ บางทีเราอาจจะไม่จำเป็นต้องเข้าใจมัน ขอเพียงแค่เราอยู่กับมันให้ได้เท่านี้ก็พอแล้ว เพราะบางที.. สิ่งที่เรียกว่าความเหงา อาจจะนำพาเราไปสู่สิ่งที่ดีกว่าก็ได้
>>>อ่าน
(In)Visible โดย villowz
สำหรับเรื่องของการมีตัวตน กับ การไร้ตัวตนที่คุณ villowz ได้เขียนเล่าเอาไว้ ทำให้มินิมอร์ได้เข้าใจความรู้สึกของคน ๆ หนึ่งได้ดีมากทีเดียว บางครั้งเราก็อยากมีตัวตนในสายตาของคนอื่น แต่บางครั้งเราก็อยากหายตัวไปเสียดื้อ ๆ สาเหตุนั้นมาจากอะไรไปไม่ได้นอกจาก 'ใจ' ของเรานั่นแหละ การอยากมีตัวตนมักปรากฏอยู่ในสถานการณ์ของการคาดหวัง เช่น ฉันอยากมีตัวตนในสายตาของเขา อยากให้เขามองเห็นว่าเราอยู่ตรงนี้ ส่วนการไร้ตัวตนนั้นอาจจะเกิดมาจากความผิดหวัง หรือความอ่อนไหวในตัวเอง เพราะบางทีการหายตัวไปอาจจะเป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดในตอนนั้นก็ได้ มาลองอ่านมุมมองความคิดของคุณ villowz เกี่ยวกับตัวตนได้ที่นี้เลย
>>>อ่าน
อยู่คนเดียวให้เป็น...เรื่องดี - One Life Stand โดย menalin
จากหนังสือ Wish list นำมาสู่การสร้างแรงบันดาลใจให้คน ๆ หนึ่งอย่างคุณ menalin โดยต้นแบบในการดำเนินชีวิตของคุณ menalin นั้นคือคุณคันฉัตร นักเขียนที่ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาตลอดระยะเวลา
30 ปี แถมเขาก็ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไรเลยสักนิด สมแล้วที่ถูกยกให้เป็นไอดอลของการใช้ชีวิตแบบ 'อยู่คนเดียว' เอาจริง ๆ เลยนะ มินิมอร์ไม่เห็นว่าจะเสียหายอะไรตรงไหนกับการอยู่คนเดียว นอกจากจะไม่มีภาระ หรือพันธะอะไรให้วุ่นวายแล้ว ยังสนุกและเป็นตัวของตัวเองได้แบบเต็มที่ซะอีกด้วย แต่อย่างที่คุณ menalin บอก ถึงแม้ว่าเราจะอยู่คนเดียว แต่เราก็ควรหาเวลาไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้าง ไปพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดอะไรกันบ้าง ชีวิตจะได้ไม่ต้องน่าเบื่อจนเกินไป หัดทำอะไรใหม่ ๆ ให้ชีวิตได้สนุกสนานขึ้น ถึงแม้ว่าเราจะอยู่คนเดียวก็ตาม
>>>อ่าน
ความโดดเดี่ยวของฉันที่ถูกสั่นคลอน โดย Pimchanok Boonserm
ความเคยชินจากการอยู่คนเดียวกลับทำให้ชีวิตของคุณ Pimchanok ไม่ได้รู้สึกเหงา หรือรู้สึกว่าขาดอะไร อาจจะเป็นเพราะว่ามี 'ใคร' เข้ามาทำให้หายเหงารึเปล่านะ อันนี้มินิมอร์เองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่พอเวลาที่เขาจากไปความโดดเดี่ยวก็เข้ามากวนใจอยู่เสมอ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความทรงจำรสหวานขม แต่มันก็เคยทำให้ตัวของเรามีความสุขไม่น้อย แล้วแท้จริงแล้ว ความเหงากับความโดดเดี่ยว มันเป็นเรื่องเดียวกันไหม ตอนนี้เพื่อน ๆ กำลังอยู่ในอารมณ์แบบไหน เรามาหาคำตอบไปพร้อม ๆ กัน
กับเรื่องราวของคุณ Pimchanok ได้ที่นี้เลย
>>>อ่าน
ก่อนจากกันมินิมอร์ขอทิ้งท้ายสั้น ๆ เพื่อเป็นการเตือนสติ
เพื่อน ๆ หรือใครก็ตามที่ได้ผ่านมาอ่านเรื่องราวเหล่านี้ มินิมอร์เชื่อนะว่าเราทุกคนมีโอกาสได้เจอกับความเหงาและความโดดเดี่ยวในเปอร์เซ็นเท่า ๆ กัน แต่สิ่งที่สำคัญมันอยู่ที่ว่า ใครจะจัดการกับสิ่งเหล่านั้นได้ดีกว่ากันมากกว่า มินิมอร์ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ ทุกคนในการฝ่าฟันความเหงาที่เข้ามารบกวนจิตใจของทุกคนได้สำเร็จ โชคดีจ้ะ
เขียนโดย Minimore Trainee : NNAT24
ภาพประกอบ Minimore Trainee : LhinLhin
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in