และในที่สุด!!!!

เราก็ถึงชิคาโก้, สหรัฐอเมริกา

 

เนื่องจากเราได้แพลนกับเพื่อนไว้ว่าจะแวะเที่ยวที่นี่ก่อนสัก 3-4 วัน ซึ่งตามตารางพอออกจากสนามบินจะนั่ง MTA หรือซับเวย์ไปยังที่พักเพื่อเก็บกระเป๋าและออกเที่ยวกัน และแน่นอน คนแต้มบุญเยอะแบบเราๆ ตายตั้งแต่ถึงสถานีและต้องแบกกระเป๋าเดินทาง 28" ขึ้นบันไดแคบๆ ฮ่าาาา 

พอไปถึงที่พักเพื่อเช็คอิน เวลาประมาณบ่ายโมงเพื่อพบว่า เข้าห้องไม่ได้นะจ๊ะ ต้องรอ 15.00 ก่อนถึงจะเช็คอินได้จ้ะ เงิบค่ะ เราเลยออกไปหาอะไรกินกัน ลองเดินรอบๆ และได้เบอร์เกอร์กับน้ำอัดลมแก้วใหญ่จาก 7-11 ในราคา $2.45 (สำหรับเราก็ยังคิดว่าแพงนะคะ มื้อแรกในเมกาของฉัน ฮือ) หลังจากกลับมาก็พบว่าเราสามารถขึ้นห้องได้แล้ว เย้! เลยเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องกัน 

พอเห็นเตียงมันก็เคลิ้มๆ เนาะ อืมมม 

มองหน้ากับเพื่อน บีหนึ่งนายคิดเหมือนเราหรือเปล่า

โอเค ง่วงอะ อาบน้ำแล้วนอนกันเถอะ Zzzzzzz

และสิ่งที่เราคิดว่าพีคในการใช้ชีวิตในอเมริกาอย่างแรกของเราก็คือออออ การเข้าห้องน้ำนี่แหละ          ทำให้เรารู้สึก culture shock ไปเลย เนื่องจากห้องน้ำที่นี่เป็นแบบมีช่องข้างล่างและข้างบนกว้างมากกก อารมณ์ว่าถ้าเราเขย่งเรามองเห็นข้างหลังประตูเลย ตกใจมาก เท่านั้นไม่พอ ระหว่างบานประตูกับที่ใส่กลอนก็เป็นช่องกว้างเช่นกัน โอ๊ย ประเทศนี้มันอะไรกันเนี่ย และการเข้าห้องน้ำทำให้เราตระหนักถึงความสำคัญของที่ฉีดน้ำแบบพกพาสุดๆ ถึงกับฝากน้องคนไทยที่ตามมาทีหลังซื้อเลย!

เหมือนเราจะลืมอะไรบางอย่างไป 

.

.

.

อ่ออออ อาการ Jetlag ไง ก็น่าจะเห็นจากการนอนแต่หัวค่ำ หลับตอน 17.00 ของเราในวันแรก แน่นอนค่ะ เราและเพื่อนเลยตื่นขึ้นมาตอนเช้าในเวลา 03.00 ใช่ค่ะ ตีสาม!! คุณไม่ได้อ่านผิดหรอก แล้วก็นอนไม่หลับอีกเลย ตีห้าเลยชวนกันไปอาบน้ำ กินข้าวเช้าและเตรียมออกเที่ยวกัน

วันที่ 2 ของชิคาโก้นั้น เราเลือกไปที่แรกคือ Millennium Park หรือสวนสาธารณะที่มีสถาปัตยกรรมอย่างเจ้าถั่วยักษ์ หรือ Cloud Gate ถูกสร้างขึ้นโดย ศิลปินชาวอังกฤษที่มีชื่อว่า Anish Kapoor โดยใช้เวลาก่อสร้างกว่า 2 ปี สร้างขึ้นจากแผ่นสแตนเลส 168 ชิ้นเชื่อมติดเข้าด้วยกัน จากนั้นขัดเงาจนไร้รอยต่อ โดยได้รับแรงบันดาลใจจากปรอทเหลว มีพื้นผิวที่สะท้อนแสง ทำให้ภาพที่สะท้อนตึกสูงออกมาบิดเบี้ยวไปตามพื้นผิว

ก่อนฝนตก อากาศดีมากๆ

หลังฝนตกมันก็จะครึ้มๆ หน่อยนะ

เย็นวันนั้นเรากลับมาถึงที่พักก่อนพระอาทิตย์ตก เนื่องจากที่นี่พระอาทิตย์ตกประมาณ 20.00  เราและเพื่อนเกิดความโฮมซิคอะไรขึ้นมาไม่รู้ มันทนขนมปังไม่ไหวแล้วนะว้อยยย ปะ ไปต้มมาม่ากัน!! (เดี๋ยวนะ นี่เพิ่งวันที่ 2 ของการมาเมกานะแกรรรร) เลยตัดสินใจไปหาวัตถุดิบใน7-11เจ้าเก่า ได้แฮมมาในราคา $5 น้ำตาไหลพรากไปเลยค่าาา จากนั้นก็มาใช้ครัวในโฮสเทลชั้นตัวเองเพื่อต้มมาม่ากินกัน อาเมน

มาม่า 5 บาท แฮม 5 ดอล ...

เช้าอันสดใสในชิคาโก้วันที่ 3 อากาศเย็นมากกกก ประมาณ 12 องศาได้ ซึ่งเราไม่ได้พกเสื้อหนาวมาสักตัวเพราะเมืองที่ทำงานเป็นเมืองร้อน หนาวสั่นเลยค่ะ หนูผิดไปแล้วววว ฮือ วันนี้เราไปตามหา Landmark กันที่ Chicago Theater ก่อนเป็นที่แรก

ระหว่างทาง

สร้างแลนด์มาร์ค (ทำเสียงเกมเศรษฐี)

ต่อมาไปเดินเล่นที่ Chicago Riverwalk กัน เป็นทางเดินเลียบแม่น้ำที่วันก่อนเรามาล่องเรือกันนั่นเอง จากการสังเกตของเราพบว่า ที่นี่จะมีคนวิ่งออกกำลังกายและพาสุนัขมาเดินเล่นเยอะมากๆ ซึ่งถ้าคนวิ่งเป็นผู้ชายเนี่ยยยยยส่วนใหญ่เค้าจะชอบถอดเสื้อกันนะคะ เราก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ไม่ได้สนใจเลยจริงจริ๊งงงงง

จากนั้นก็ถึงไฮไลท์ของวันนี้!! การขึ้นตึก Willis Tower เพื่อขึ้นไปชมเมืองชิคาโก้กันบนตึกสูง ซึ่งจุดเด่นของที่นี่คือจะมีกระจกใสยื่นออกไปข้างนอกให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปโดยมีพื้นหลังเป็นเมืองชิคาโก้ที่เต็มไปด้วยตึกสูง โดยเอาจริงๆ เราเป็นคนกลัวความสูง ตอนขึ้นลิฟท์ก็เริ่มใจสั่นๆ ละ แต่อุตส่าห์เสียเงินขึ้นมาก็เลยไปต่อแถวถ่ายรูปกับกระจก ซึ่งตอนไปยืนจริงๆ มันน่ากลัวมากกกก มองลงไปเห็นหัวคนเดินไปเดินมา รถวิ่งฟิ้วๆๆ เลย ขาสั่นไปหมด แต่เมืองมันสวยมากจริงๆ โดยช้อตที่ยื่นกล้องให้พี่การ์ดถ่ายรูปให้เนี่ย ก็คิดว่าเค้าจะถ่ายดีนะ เห็นถ่ายให้ทุกคนเลย สรุปเบลอ ละกดถ่ายให้รูปเดียว ขอบคุณค่าาาาา ส่วนรูปที่ถ่ายเองกับเพื่อนเราต้องเลือกระหว่างเอาวิวหรือเอาหน้าตัวเอง ถ่ายไปก็กดดันคนข้างหลังยืนมองไป เหมือนกินบอนชอนโต๊ะติดกระจกที่สาขาสยามเซนเตอร์ละมีคนอื่นรอคิวอยู่หน้าร้านจ้องมาที่โต๊ะเราอะ ฮืออออออออ 

ที่สุดท้ายที่เราไปคือ Art Institute Of Chicago เป็นมิวเซียมแสดงผลงานศิลปะที่ใหญ่มากๆ จากนั้นเรากลับมานอนและลุกมาจัดกระเป๋าเตรียมบินไป Missouri ในวันรุ่งขึ้น!