เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Me and My WhaleButterrson1
I whale die when the sky is vanilla



  • ถึงวันนี้ ฉันก็ป่วยเกินกว่าจะเข้าใจความจริงในแต่ละวัน 
    ลึก ๆ แล้วฉันรู้นะ แต่ฉันหมดกำลังใจจะจัดการอะไรกับมัน

    ในวันหยุดสุดสัปดาห์
    ฉันไม่เดินไปไกลเกินกว่าในห้องพักของฉัน
    ฉันไม่อาบน้ำ ไม่แปรงฟัน ไม่ทำอะไรด้วยตัวเอง
    ร่างกายกับจิตใจของฉันแยกกันอย่างเด็ดขาด
    หมอบอกว่าทางกายฉันไม่บกพร่องอะไรเลย
    ฉันแค่หมดกำลังใจ และฉันก็ได้เรียนรู้คำว่าตรอมใจมีอยู่จริง 

    ฉันกำลังสงสัยว่าวิญญาณสาวน้อยในจิตใจฉันยังมีอยู่ไหม 
    คนที่ตาเป็นประกายเมื่อเข้าร้านหนังสือ 
    คนที่ซื้อทุกอย่างได้แล้วเอามาจัดวางไว้ในอาณาจักรของตนเอง 
    คนคนนั้นโดนฉันฆ่าตายไปแล้วหรือยัง

    เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่า
    การกินยาของฉันจะทำให้ฉันไม่ร้องไห้ ไม่ว่าจะแย่แค่ไหน 
    แต่ฉันคิดผิด น้ำตาฉันยังไหลทุกครั้งที่มีโอกาส 
    เหมือนกับฝนที่รู้เวลาตกของมัน 

    ถ้าฉันหายไปฉันจะรู้สึกดีขึ้นไหมนะ 
    ฉันกลัวสายตาทุกคนที่จ้องมองมาที่ฉัน 

    ในช่วงเวลาที่แสนสวยงามของชีวิต 
    ช่วงเวลาที่ฉันน่าจะได้ออกไปใช้ชีวิต
    ฉันก็ยังคงเจ็บปวดอยู่อย่างนั้น 
    ความคิดของฉันไม่ยอมปล่อยให้ฉันไปไหน 

    อย่าฝืนเลยเราไม่เหมาะกับที่นี่หรอก...





Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
five95594 (@five95594)
เราชอบวิธีที่คุณเขียน คุณถ่ายทอดเรื่องราวแบบธรรมดาได้ deep มากๆ เราตามอ่านไดอารี่คุณ และเราอยากบอกว่าเราเข้าใจนะ เรารู้ดีว่าเราไม่ได้เป็นคุณ เราเข้าใจทั้งหมดไม่ได้หรอก แต่เศษเสี้ยวความรู้สึกพวกนั้นเราว่าเราเข้าถึงได้ และเราอยากจะบอกคุณว่าอย่าพึ่งไปเลยนะ เรายังอยากตามอ่านผลงานของคุณและฟังเรื่องราวของคุณถ้าคุณอยากระบาย ขอส่งกอดผ่านตัวอักษรไปนะคะ
Butterrson1 (@fb8676474166070)
@five95594 ขอบคุณมากนะคะ